Friday, September 12, 2008
25.4 အျပန္အျပန္ အျပန္လားေဟ့
''ကဲပါဗ်ာ.. ခင္ဗ်ားဆက္တယ္ဆုိေတာ့လည္း ဘာမႇ ဆုံးရႇဳံးသြားတာမႇ မဟုတ္ဘဲ.. ကြ်န္ေတာ္ပဲ လႇဳိင္သာယာကေန ဒီေရာက္ေနျပီ.. ျပန္မယ္ဆုိ အားလုံး ကားေပၚတက္ ၾက ''
ကြ်န္ေတာ့္စကားအဆုံးမႇာ အလ်ိဳအလ်ိဳ သူတုိ.ကားေပၚ တက္ၾကတယ္..။ ခင္ႏြယ္နီ နဲ့ မာမာေဆြကေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေခါင္းခန္းမႇာ စီးတယ္..။
ကားေမာင္းရင္းနဲ့ ဘယ္ဇာတိလဲ.. ဒီေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ.. စသျဖင့္ တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျပန္အလႇန္ စပ္စုမိၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္က ျမင္းျခံကေလ လုိ.ေျပာေတာ့ ခင္ႏြယ္နီက ေအာ္ အညာသားပဲ လုိ့ မႇတ္ခ်က္ခ်တယ္..။
က်မက မြန္ျပည္နယ္ ဘီလင္း က လုိ.သူမေျပာေတာ့ .. ထင္ေတာ့ထင္သား ဒါေၾကာင့္ ေခ်ာတာ လုိ.ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျပာေတာ့ ဟြန္း.. ဘာဆုိင္လုိ့လဲ.. တဲ့..။ ဒါေပမယ့္ တခစ္ခစ္ ရယ္ရင္း သူမ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္..။
အေတာ္ေလး စကားေျပာၾကည့္မႇ.. စင္ကာပူမႇာ ငါးႏႇစ္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ျပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္တာ မၾကာေသးဘူးလုိ. သိရျပန္တယ္..။ တရုတ္ လားလုိ.ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့.. မဟုတ္ပါဘူး.. အဘြားက ဓႏု မုိ.လုိ. အသားျဖဴေနတာပါ လုိ. သူမျပန္ေျဖတယ္..။
အကုိေရာ တရုတ္လား လုိ. ကြ်န္ေတာ့္အသားအေရ ၾကည့္ျပီး သူမက ျပန္ေမးတယ္..။ ကုိယ္က ႏႇစ္ရုတ္.. လုိ.ျပန္ေျဖေတာ့.. သူတုိ.ႏႇစ္ေယာက္ရဲ. ရယ္သံက ကြ်န္ေတာ့္ဒုိင္နာအင္ဂ်င္သံကုိ ဖုံးသြားခဲ့တယ္..။
စကားတေျပာေျပာ နဲ့ ဆုိေတာ့ လႇဳိင္သာယာကုိ ေရာက္မႇန္းမသိ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္..။
သူတုိ.စက္ရုံေရႇ့ေရာက္ေတာ့ ကုိးနာရီခဲြေနျပီ..။
အားလုံးက တရင္းတႏႇီးနဲ့ ေနာက္လည္း လာလည္ဖုိ.အားရင္လည္း ေတြ့ၾကဖုိ.ေျပာရင္း လမ္းခဲြခဲ့ၾကေတာ့တယ္..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment