Monday, October 27, 2008

33.11 တုိ႔က အရုိးကုိက္ရတာပါ..

အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ အေတာ့္ကုိ ေနေပ်ာ္ေနၾကတယ္..။ ေနရတာက အရာရွိတုိက္ခန္း..။

အိမ္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္လုိက္တာနဲ႔ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ၾကီးက ထင္းထင္းလင္းလင္း..။

သားလုပ္သူနဲ႔ ေခြ်းမက အပတ္စဥ္ရုံးပိတ္ရက္ဆုိ ေျမးဦးနဲ႔ လာလည္ ဆုိေတာ့ အထူးသျဖင့္ အေမ ေပ်ာ္မဆုံးေပါ့..။

သမီးေလးကလည္း အေတာ့္ကုိ တီတီတာတာ လုပ္တတ္ေနျပီဆုိေတာ့ အဘုိးအဘြား သဲသဲလွဳပ္ျပီေပါ့..။

ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔လဲ အေ၀းမွာ ေနစဥ္လုိမဟုတ္ဘဲ မိဘေတြနဲ႔ မျပတ္ေတြ႔ေနရေတာ့ အရင္ကထက္ပုိျပီး ၾကည္႔ရွဳ ပ့ံပုိးခြင့္ရတယ္..။

မဒမ္မသိေအာင္ တမ်ိဳး.. သိေအာင္တဖုံ ေပးရကမ္းရတာလဲ အေမာ..။

ကြ်န္ေတာ့္မိဘေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းတာ မဒမ္က သိပ္ၾကီး ပိတ္ပိတ္ပင္ပင္လုပ္လုိ႔လားဆုိျပန္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး..။

မယူခင္ကတည္းကလည္း မိဘေတြကုိ ၾကည္႔ရွဳေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ တာ၀န္အျပည္႔ရွိေနေၾကာင္း သူသိခဲ့တာမုိ႔ တခါတရံ သူကေတာင္ လုိလုိလားလား ဦးေဆာင္ ကန္ေတာ့တာမ်ိဳး လုပ္တတ္တယ္..။

ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ကိစၥေတြကုိ မိန္းမ ေပးမသိတာက ပုိေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ေယာက်္ားေတြရဲ႔ ထုံး ႏွလုံးမူျပီး ကြ်န္ေတာ္ မေျပာဘဲ ေနခဲ့တယ္..။

လစဥ္၀င္ေငြထဲက ဖဲ့ရြြ႔ဲျပီး အေမတုိ႔ကုိ ေပးတာ ဘာျပသာနာမွ မတက္ေပမယ့္.. ႏွစ္ကုန္ဆုေၾကး (year end bonus ) ရတဲ့အခါမေတာ့ ေယာကၡမနဲ႔ ေခြ်းမ ပဋိပကၡေလးေတြ ေပၚလာခဲ့ေတာ့တယ္..။

တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ စက္ရုံရဲ႔ အေျခအေနကလည္း ေကာင္းေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြနဲ႔မတူ ဆုေၾကးက ျမိဳးျမိဳးမ်က္မ်က္ ရတယ္..။

တသက္နဲ႔တကုိယ္ တခါမွ မကုိင္ခဲ့ရဖူးတဲ့ သိန္းဆယ္ဂဏန္းေလာက္ ရတာဆုိေတာ့ ရတဲ့ေငြကုိ ေ၀ပုံခ်လုိက္တယ္..။ မဒမ့္အတြက္ .. အေမ့အတြက္..
ကုိယ့္အတြက္ ေပါ့..။


မဒမ့္အတြက္ကေတာ့ အမ်ားဆုံး..။ သူ႔ေ၀ပုံထဲမွာ အိမ္ေထာင္စားရိတ္ ကေလးစားရိတ္ေတြလည္း ပါေတာ့ ပုိေပးရမွာပဲေလ..။

အေမက ဒုတိယအမ်ားဆုံး..။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အေသးသုံးဘာညာသာတကာ သုံး ဖုိ႔ နည္းနည္းပဲ ခ်န္ထားလုိက္ပါတယ္..။ ဘတ္ေငြေပါ့..။

အဲသလုိ ခဲြျခမ္းျပီး သကာလ အေမ့အတြက္ ပုိက္ဆံအထုပ္လုိက္ ကုိင္ျပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေရႊဂုံတုိင္ကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္..။


ဒါက အေမ့အတြက္ဆုိျပီး အားပါးတရ ေငြထုပ္ခ် ကန္ေတာ့ေတာ့ ေပးလုိက္တဲ့ဆုေတြဆုိတာ တတြတ္တြတ္နဲ႔ အေမ ျပဳံးျပဳံးၾကီး ရြတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပီးေတာ့ဘူး..။

ဒါေပမယ့္ အေမ့အေပ်ာ္က သိပ္ေတာ့ၾကာရွည္မခံပါဘူး..။ ကန္ေတာ့ခံေငြကုိ သိမ္းရင္း ဆုေၾကးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရလဲ လုိ႔ အေမ ေမးလာတာနဲ႔ ၀မ္းသာအားရ ကြ်န္ေတာ္ရတဲ့ ဆုေၾကးအမွန္ကုိ ေျပာလုိက္မိတယ္..။ ေအာ္..

အဲဒီေလာက္ေတာင္ ရတာလားလုိ႔ ခပ္ေလးေလး ေျပာရင္း အေမ့မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ဖ်တ္ကနဲ ျမင္လုိက္ရတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္ရတဲ့ bonus ပမာဏ နဲ႔ သူရတာကုိ ခ်င့္တြက္ျပီး အရနည္းတယ္လုိ႔ အေမထင္ဟန္ ရွိပါရဲ႔..။ မိသားစုထဲမွာ ဒီသားတစ္ေယာက္ပဲ ထူထူေထာင္ေထာင္ ရွိေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚထားတဲ့ အေမ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က မေသးဘူး..။

ကြ်န္ေတာ္အိမ္ေထာင္က်သြားသည္႔တုိင္ .. အေမ့မသိစိတ္မွာ.. လူပ်ိဳလူလြတ္သားတစ္ေယာက္က မိဘကုိ ေထာက္ပံ့ၾကည္႔ရွဳတာမ်ိဳး လုိခ်င္ေနခဲ့တယ္..။

လက္ေတြ႔မွာ ေမွ်ာ္သလုိ မျဖစ္လာေတာ့ အေမ အိ္ေျႏၵိမေဆာင္ႏုိင္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္..။ ရုိးရုိးေတြး ရုိးရုိးစဥ္းစားတတ္တဲ့ မဒမ္ကေတာ့ အေမအဲသလုိျဖစ္သြားတာ သိေတာင္ မသိေလာက္ပါဘူး..။ ကြ်န္ေတာ္ကသာ ကုိယ့္အေမအေၾကာင္း သိေနတာမုိ႔ ရိပ္မိလုိက္တာ..။
လာတုံးက ပီတိေတြ တေပြ႔တပုိက္နဲ႔ လာခဲ့ေပမယ့္ အေမ့ရဲ႔ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲ ဖတ္မိျပီး အျပန္လမ္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ျငိမ္သက္ႏႈတ္ဆိတ္ေနေတာ့ မဒမ္ကေတာင္ ေျပာယူရတယ္..။ ကုိၾကီး ေနမေကာင္းဘူးလား တဲ့..။

သူ႔အေမးကုိ ၾကားလုိက္ေပမယ့္ အင္းမလုပ္အဲမလုပ္ ကြ်န္ေတာ္ ေနလုိက္ေတာ့တယ္..။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အေတာ့္ကုိ မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။

အဲဒီေန႔က စလုိ႔ ဆယ္ရက္ ဆယ့္ငါးရက္ေလာက္ အေမတုိ႔အိမ္ဖက္ ေျခဦးမလွည္႔မိေတာ့ဘူး..။

တစ္ပတ္မလာ ႏွစ္ပတ္မလာဆုိေတာ့ အေဖက မေနႏုိင္ဘူး ထင္ပါရဲ႔..။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ လာခဲ့ၾကအုံးဆုိတာနဲ႔ မဒမ္နဲ႔ကေလးေခၚျပီး ကြ်န္ေတာ္အားတင္း ခ်ီတက္ခဲ့ရျပန္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေရာက္ေရာက္ျခင္း အေမက အခဲမေၾကတဲ့ စကား ေျပာလာျပန္တယ္..။

ျပီးခဲ့တဲ့အေခါက္က အေျခအေနမွန္ကုိ မရိပ္မိတဲ့ မဒမ္က အိမ္ေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္း အေမ ေရႊမ၀ယ္ေသးဘူးလား လုိ႔ စသလုိ ေလာကြတ္ေခ်ာ္ ရာက အေမ့ရဲ႔ အၾကိတ္အခဲ ရုတ္တရက္ ျပန္ေပၚလာတာပဲ..။

မဒမ့္အေမးကုိ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏွာၾကည္႔ျပီး အေမျပန္ေျဖတယ္..။


“ တုိ႔က အရုိးကုိက္ရတာပါေအ ” တဲ့..။

အဲဒီေန႔ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ စကားခြန္းတုန္႔မဆုိ ေခါင္းငုိက္စို္က္ခ်ျပီး ျပန္လာခဲ့မိတယ္...။


1 comment:

ဂ်ဴနို said...

ကိုယ့္အေမ ဆိုေပမဲ့ မကြယ္မ၀ွက္ အမွန္ကို အမွန္တိုင္း ေ၀ဖန္ေရးထားတာမို ့ စာေရးသူကို ေလးစားပါတယ္။

အတၱေတြ လို ့ၿမင္ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ နားလည္ မလည္ပါဘူး။