၀ုိင္အုိင္တီ မေျပာင္းခင္ .. စတုတၳႏွစ္ မွာ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းေဖာ္က မုံရြာ ထေနာင္း၀င္းက ႏုိင္လင္း ဆုိတဲ့ ေကာင္..။ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအေရာင္းမ်ားကုိ ဘ၀ေပးျပီး ကူညီဖုိ႔ အထိ ခင္တဲ့ သူပဲ..။ ကေလးတုိ႔ ငလုံး တုိ႔နဲ႔ မေလးကုိ အတူထြက္သြားျပီး ေနာက္ေတာ့ စင္ကာပူမွာ သူ အေျခက်သြားခဲ့တယ္..။
စင္ကာပူမွာ သူအဆင္ေျပေနတဲ့အခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သေဘၤာတက္ဖုိ႔ ေငြလုိတာ ကုိ အားလုံး သူစုိက္ထုတ္ ကူညီေပးတယ္..။ အဆင္ေျပမွ ျပန္ဆပ္ ဆုိျပီး သိန္း ဆယ္ဂဏန္း ေလာက္ အတုိးမဲ့ နဲ႔ သူေခ်းတယ္.။
ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေယာက္ဖ လုိ႔ ေခၚတဲ့ တဦးတည္း ေသာ သူငယ္ခ်င္းပဲ..။ က်န္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚသလုိ ခုံခုံ လုိ႔လည္း မၾကာခဏ ေခၚပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေယာက္ဖ ဆုိတာကေတာ့ သူ႔ရဲ. ပင္တုိင္ အေခၚအေ၀ၚပဲ..။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ္ စင္ကာပူ ေရာက္တယ္..။ Asian Oversea Technical Scholarship (AOTS) ဆုိတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းရဲ. Sponsor နဲ႔ ႏွစ္ပတ္သင္တန္းေလး ကြ်န္ေတာ္ တက္ခြင့္ရတယ္..။ ေနတာ ထုိင္တာ စားတာေသာက္တာ အားလုံး ဖရီးပဲ..။
သင္တန္းလုပ္တဲ့ Orchard Hotel မွာပဲ တည္းရတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အားတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခန္းသြားအိပ္ေတာ့တာပဲ..။ အဲဒီတုံးက ႏုိင္လင္း က သက္ေမာင္ေအးဆုိတဲ့ လုံးခင္းသားရယ္.. စုိး၀င္းဆုိတဲ့ လာရွိဳးသားရယ္.. ေအာင္ခန္႔ဆုိတဲ့ ေခ်ာက္သား နဲ႔ ေလးေယာက္ေပါင္း ေနၾကတယ္..။
အဲဒီအခ်ိန္တုံးက သူတုိ႔ေလးေယာက္လုံး လူပ်ိဳၾကီးေတြ..။ အခုေတာ့ သုံးေယာက္က်န္ေပါ့..။ မႏွစ္က ႏုိင္လင္း ရန္ကုန္ျပန္ မဂၤလာေဆာင္တယ္..။ မဂၤလာပဲြကုိ Park Royal မွာလုပ္တယ္..။ သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကုိ လက္ဖဲြ႔ျခင္း သီးခံပါ ဆုိျပီး အေတာ့္ကုိ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ သူ႔မဂၤလာပဲြ က်င္းပတယ္..။
ကာယကံရွင္ မဂၤလာေမာင္မယ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ လက္ဖဲြ႔ျခင္းသီးခံပါ လုိ႔ ေျပာေနသည္႔တုိင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္မႈအရ.. တခုခုေတာ့ စုျပီး လက္ဖဲြ႔ၾကရေအာင္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တုိင္ပင္ၾကတယ္..။ အဲဒီမွာ ငလုံးက
“ ဟုိက လက္ဖဲြ႔ျခင္း သီးခံပါလုိ႔ စာတတန္ ေပတတန္ ေရးထားတာကုိ မင္းတုိ႔ .. ဒီေလာက္ေလးေတာင္ သီးမခံႏုိင္ၾကဘူးလား.. ” လုိ႔ ၀င္ေနာက္ေသးတယ္..။
အခုေတာ့ သားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စင္ကာပူမွာ သူတုိ႔မိသားစု ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဘ၀ကုိ ျဖတ္သန္းေနၾကေလရဲ႔..။
သူရဲ႔ ငယ္က်ိဳးငယ္နာကုိ ေနာက္ပုိ႔စ္မွ.. ေဖာ္ပါ့မယ္..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment