MIT မွာတုံးက သူၾကီးရဲ႔ အခန္းေဖာ္က ဂ်ီတီ..။ ဂ်ီတီက သရဲ တအားေၾကာက္တတ္တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တာေမြဖက္ အခန္းငွားေနတုံးက ဂ်ီတီနဲ႔ ကေလး ရန္ျဖစ္ၾကတယ္..။ အခန္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကေလးတုိ႔ စုငွားထားတဲ့ အခန္း..။
ဂ်ီတီက ခဏလာေနတာ..။ အခန္းရွင္ ကေလး နဲ႔ ရန္ျဖစ္မွေတာ့ “ မင္းတုိ႔အခန္း ငါမေနဘူး ဆင္းမယ္ ” ဆုိျပီး ေက်ာပုိးအိပ္တလုံးထဲ အ၀တ္ေတြထုိးထည္႔ျပီး ဂ်ီတီ ဆင္းသြားတယ္..။
ရန္ျဖစ္တာက ညဆယ္နာရီေလာက္..။ ထုိးၾကၾကိတ္ၾက နဲ႔ ကဲြျပဲတဲ့အထိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေလး ျဖစ္သြားေပမယ့္ ဂ်ီတီ အခန္းက စိတ္လုိက္မာန္ပါ ဆင္းသြားေတာ့ ကေလး ကစိတ္မေကာင္းဘူး..။
တားဖုိ႔က်ေတာ့လဲ ရန္ျဖစ္ထားတဲ့ အရွိန္က မကုန္ေတာ့.. ေျပာမထြက္ဘူး ေပါ့ေလ..။
က်န္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ ကေလးကုိပဲ ၀ုိင္း အျပစ္တင္ၾကတယ္..။ ညၾကီးမင္းၾကီး ဂ်ီတီ ဘယ္သြားအိပ္မလဲ.. ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဆင္းသြားတာ.. ဒုကၡေရာက္ျပီေပါ့ နဲ႔ တေယာက္တေပါက္ ကေလးကုိ ေကာင္းခ်ီးေပးၾကတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ေျပာလုိ႔မွ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔စကားမဆုံးေသးဘူး..။ ဂ်ီတီ ျပန္ေရာက္လာတယ္..။ ကေလးကုိ စိတ္ေျပသြားလုိ႔ ျပန္လာတာ မဟုတ္ဘူး..။ မီးကပ်က္ေနတဲ့ အျပင္ လမ္းထိပ္မွာ ေခြးေတြ သူ႔ကုိ ၀ုိင္းေဟာင္ေတာ့ နဂုိရ္ကမွ သရဲ တအားေၾကာက္တတ္တဲ့ ဂ်ီတီ အခန္းျပန္ေျပးလာတယ္..။
ဂ်ီတီသရဲ ေၾကာက္ခ်က္ကေတာ့ သူ႔အခန္းေဖာ္ သူၾကီးကုိေတာင္ သရဲထင္ျပီး အေဆာင္၀ရံတာက ခုန္ခ်ဖုိ႔ လုပ္ဖူးေသးတယ္..။
အဲဒီတုံးက သူၾကီးက မႏၱေလး မိန္းထဲ စတိတ္ရွိဳးသြားၾကည္႔မယ္ .. ညျပန္မအိပ္ဘူး လုိ႔ ဂ်ီတီကုိ ေျပာျပီး မိန္းထဲ လစ္သြားတယ္..။
ဂ်ီတီလည္း သူၾကီး ည ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဘူး အထင္နဲ႔ ခပ္ေစာေစာပဲ အခန္းတံခါးေတြ ပိတ္ျပီး အိပ္လုိက္ေတာ့တယ္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ စတိ္တ္ရွိဳးပဲြက မလုပ္ျဖစ္ဘူး..။ သူၾကီး ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဂ်ီတီက အိပ္ေနျပီ..။ သူၾကီးလည္း ဂ်ီတီ့ကုိ မႏုိးခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ တဖက္ခန္း၀ရံတာက ေက်ာ္ခြျပီး အခန္းထဲ ၀င္အိပ္ေနလုိက္ေတာ့တယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ MIT အေဆာင္ ၀ရံတာေတြက တခန္းနဲ႔တခန္းဆက္ေနတာ ဆုိေတာ့ ေက်ာ္ခြ ၀င္လုိ႔ လြယ္တယ္..။
သူၾကီး အဲသလုိ ေက်ာ္ခြ၀င္ျပီး ျပန္လာအိပ္တာကုိ မသိတဲ့ ဂ်ီတီ .. တေရးႏုိးေတာ့ .. သူၾကီးခုတင္ေပၚ လူတစ္ေယာက္ ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ေခါင္းနပန္း အေတာ္ၾကီးသြား ခဲ့တယ္..။
အသံလည္း မထြက္ရဲ.. ေဇာေခြ်းေတြကျပန္.. ေအာ္ဟစ္ထြက္ေျပးဖုိ႔ ကလည္း မ၀ံ့..။ ေနာက္ဆုံး အရဲစြန္႔ျပီး တခုခုလုပ္ဖုိ႔ ဂ်ီတီ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္..။
သူအိပ္ေနတဲ့ ေခါင္းအုံး နဲ႔ လွမ္းပစ္ၾကည္႔မယ္.. လူဆုိရင္ အသံထြက္မွာပဲ၊ သရဲ ဆုိရင္ေတာ့ လွဳပ္မွာ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ ေတြးျပီး ဂ်ီတီ သူၾကီးကုိ ေခါင္းအုံး နဲ႔ လွမ္း ေပါက္တယ္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ပစ္လုိက္တဲ့ ေခါင္းအုံး ေထာင့္စြန္းက သူၾကီး မ်က္လုံး သြားမွန္တယ္..။ နာလည္း နာ ေအာင့္လည္း ေအာင့္ အိပ္ခ်င္မူးတူး နဲ႔ ဆုိေတာ့ သူၾကီး ဘယ္ အသံထြက္ႏုိင္မလဲ..။ အဲဒါကုိ ဂ်ီတီ က တကယ့္သရဲ ပဲလုိ႔ ထင္သြားေတာ့တယ္..။
ပုဆုိးေတာင္ မ၀တ္ႏုိင္ဘူး .. သရဲသရဲ နဲ႔ ေအာ္ျပီး ၀ရံတာထြက္ေျပးျပီး ခုန္ခ်ဖုိ႔ လုပ္ေတာ့တာပဲ..။
သူၾကီးလည္း အဲဒီေတာ့မွ.. ပ်ာယာခတ္ျပီး “ ဂ်ီတီ ငါပါဟ.. သူၾကီးပါ.. သရဲ မဟုတ္ပါဘူး ” နဲ႔ အတင္းလုိက္ဆဲြရတယ္..။ ဒါေတာင္ ဂ်ီတီက ငါ့နားမလာနဲ႔ေနာ္.. ငါခုန္ခ်လုိက္ေတာ့မယ္ လုပ္ေနေသးတယ္..။ ေနာက္မွ.. သူၾကီးမွန္းသိသြားတယ္..။
ဂ်ီတီက အဲသေလာက္ သရဲေၾကာက္တာ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ရီရတယ္ဗ်ိဳ႕ ။ သူ သူရဲေၾကာက္တာက ကံေကာင္းလို႔ သူၾကီး မ်က္လံုးမကန္းတာ။
အရမ္းရီရတယ္...ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္တခုနဲ႔သြားတူလို႔...
ရွင္မင္းလဲသူရဲအရမ္းေႀကာက္ပါသည္...
a yann yee ya tal :D
ဗိုက္ေတြေတာင္နာလာျပီဗ်ာ...ကိနဗနသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
Post a Comment