Thursday, October 9, 2008
30.2 သက္သာ တာ လုပ္လုိက္
အေဖ့ရဲ႔အေဖ ကြ်န္ေတာ့္အဘုိးနာမည္က ဦးဘသိန္း..။ အဖြားက ေဒၚေအးတင္..။ အဘုိးနဲ႔ အဘြားမွာ အံ့ဖြယ္ ေတြရွိတယ္..။ သားသမီး ဆယ့္သုံးေယာက္သာ ေမြးတာ..။ အုိးခဲြခ်က္စားၾကတယ္..။ အဘြားနဲ႔ သားသမီးေတြက ထမင္းအုိး တစ္လုံး..။ အဘုိးက တစ္ေယာက္တည္း တစ္အုိး..။
စီးပြားေရးကအစ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သီးသန္႔..။ အဘုိးက သိပ္ကပ္ေစးႏွဲတယ္လုိ႔ အေဖကေတာ့ ေျပာတယ္..။
သားသမီးေတြရဲ႔ ကိစၥ၀ိစၥ အားလုံးကုိ အဘြားက တာ၀န္ယူ လုပ္ေကြ်းရတယ္..။ အဘြား ပုိက္ဆံလုိရင္ တဖက္လွည္႔နဲ႔ အဘုိးဆီက ေငြတုိး ျပန္ယူရတယ္..။ တုိက္ရုိက္ယူရင္ အဘုိးက မေပးဘူး..။
အဘုိး ကပ္ေစးႏွဲခ်က္ကေတာ့ .. ေသခါနီးအထိ ပဲ..။ အေဖ့ေအာက္ကပ္ရက္ ညီက ဆရာ၀န္..။ အဘုိး အိပ္ရာထဲ လဲျပီး အသက္ငင္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔သားဆရာ၀န္ ကုိ ေမးတယ္..။
သူ႔ေရာဂါ ေပ်ာက္ႏုိင္လား တဲ့..။ ေပ်ာက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကေတာ့ ေဆးကုရင္ ဘယ္ေလာက္ ကုန္မလဲ တဲ့..။
နည္း.. သုံးေထာင္ေလာက္ေတာ့ ကုန္မွာေပါ့ အေဖရာ လုိ႔ သားဆရာ၀န္က ျပန္ေျပာေတာ့
“ အေခါင္း စပ္ရင္ေရာ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ ” တဲ့..။ အိပ္ရာထဲက အဘုိးက အဲသလုိေမးတာ..။
“ အေခါင္းစပ္ရင္ေတာ့ ကြ်န္းသားနဲ႔ စပ္ေတာင္မွ လြန္ေရာကြ်ံေရာကုန္ ႏွစ္ရာပဲ ” လုိ႔ ေျပာေတာ့
“ သက္သာတာ သာ လုပ္လုိက္ၾက ” လုိ႔ အဘုိးက ေလသံေပ်ာ့ နဲ႔ ေျပာ သတဲ့..။
မယုံမရွိနဲ႔.. တကယ္ အဲဒီအတုိင္း ေျပာတာ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
အေဟ ....ေဟး...အခုလို ရွားပါတဲ႔ ေခတ္ႀကီးနဲ႔မ်ား အလြန္အသံုးတဲ႔ တဲ႔ စကားႀကီး တခြန္းပါလား ! ဗ်ာ....
ဟိုက္...တကယ့္ကိုေဇာ္ေတြပါလားဗ်
Post a Comment