Tuesday, September 2, 2008

21.4 သံပုရာသီးေတြ

ဲဒီကာလေတြမႇာ ေန႔ခင္းဆုိရင္ ေက်ာင္းတက္.. ညေနဆုိ ေဘာလုံးကန္.. ညဆုိ ဒစ္စကုိသြား နဲ႔ အေတာ့္ကုိ အလုပ္ရႇဳပ္ခဲ့တယ္..။ ၁၉၉၆ ခုႏႇစ္မႇာ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းျပီးသြားတယ္..။ အလုပ္ကလည္း ဘာလုပ္ရမႇန္း မသိေသး.. ရြာလည္း မျပန္ခ်င္.. ဆုိေတာ့ လူက ပုိအားသြားတယ္..။

သူငယ္ခ်င္းသူေဌးသားကလည္း ျပန္မေနပါနဲ႔ေတာ့ ရန္ကုန္မႇာပဲ ေန.. လို႔ ေျပာတာနဲ႔ တာေမြဖက္မႇာ တုိက္ခန္းငႇားေနျဖစ္တယ္..။ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စုငႇားၾကတာပဲ..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္က အခန္းမႇာ မေနျဖစ္တာမ်ားတယ္..။ မနက္ဆုိ သူေဌးသားက ကားနဲ႔ လာေခၚ တခါတေလ မုိးခ်ဳပ္မႇ ျပန္ေရာက္ တခါတေလ ညေတာင္ျပန္မအိပ္ျဖစ္ဘူး..။

ဒစ္စကုိ ဇာတ္လမ္းေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးေပါ့..။ အလုပ္သေဘာ ေတြခ်ည္းပါပဲ..။

အဲ ထူးထူးျခားျခား အျဖစ္အပ်က္တခုေတာ့ ရႇိခဲ့တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့သူငယ္ခ်င္းႏႇစ္ေယာက္ ကားနဲ႔ ျပည္လမ္းအတုိင္း မာလာေဆာင္ေရႇ့ မီးပြိဳင့္မႇာ ရပ္ေနတုံး ကန္ေဘာင္ဖက္ကုိ ေကာင္မေလးႏႇစ္ေယာက္ လမ္းျဖတ္ကူးတယ္..။

သူငယ္ခ်င္းက ဟြန္းတီးလုိက္ေတာ့ သူတုိ့လႇည့္ၾကည့္ျပီး ျပဳံးျပတယ္..။ ေျခဦးတည့္ရာ ကားေလ်ာက္ေမာင္း ေနမယ့္အစား သူတုိ့ေနာက္ လုိက္တာကမႇ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ ႏႇစ္ေယာက္သားေတြးျပီး ကားကုိ ကန္ေဘာင္ဖက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ခ်ိဳးလုိက္တယ္..။

၀င္းထဲေရာက္ေတာ့ သူတုိ့ထုိင္တဲ့ ဆုိင္မႇာပဲ မလႇမ္းမကမ္း၀င္ထုိင္ရင္း ဘူးသီးေၾကာ္ မႇာစားတယ္..။ ခနေနေတာ့ သူတုိ့ ဘီလ္ထရႇင္းတယ္..။ ေကာင္တာထုိင္ေနတဲ့ အမၾကီးက ကြ်န္ေတာ္တုိ့ကုိ လက္ညႇဳိးထုိးျပတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ရႇင္းလုိက္ျပီ ေပါ့..။

ဒီယုံျမင္လို႔ ဒီျခဳံထြင္လုိက္တာပဲ..ဟဲဟဲ။ ဆုိင္ထဲ ၀င္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ့က ေကာင္တာကုိ မႇာခဲ့ျပီးသား ။ သူတုိ့၀ုိင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ရႇင္းမယ္လို႔..။ နည္းနည္းေတာ့သူတုိ့ အံ့ၾသသြားတဲ့ ပုံရႇိတယ္..။ ဆုိင္ေပါက္၀မႇာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရႇင္.. လို႔ သူတုိ့က ေစာင့္ ေျပာတယ္..။ ရပါတယ္ဗ်ာ.. ဘယ္သြားမလဲ.. လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ကေမးေတာ့ .. ေတာင္ဥကၠလာ လို႔ ျပန္ေျဖတယ္..။

ေတာင္ဥကၠလာ ဆုိလမ္းၾကဳံတာပဲ..(အတင္းၾကီးကုိၾကဳံပစ္လုိက္တယ္ )။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ နဲ႔ လုိက္ခဲ့ လို႔ ေျပာေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏႇာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး သူတုိ့ ေတြေ၀ေနၾကေသးတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ကားတံခါးကုိ အသင့္ဖြင့္ေပးျပီး တက္လုိက္ပါ.. ခင္မင္မႈအေနနဲ႔ေပါ့ ဆုိမႇ.. ႏႇစ္ေယာက္သား ေနာက္ခန္းမႇာ ၀င္ထုိင္တယ္..။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ေခ်ာေနတာပဲ..။

သူတို႔သြားခ်င္တဲ့ လမ္းကုိ ေမးျပီး ေတာင္ဥကၠလာဖက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ေမာင္းခဲ့ၾကတယ္..။ ကားေပၚမႇာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ရင္း ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ေျပာၾကတယ္..။ သူငယ္ခ်င္းက ဒစ္စကုို ေရာက္ဖူးလားလို႔ ကားေမာင္းေနရင္း သူတုိ့ကုိ ေမးတယ္..။

ဟင့္အင္း မေရာက္ဖူးဘူး.. သြားေတာ့သြားခ်င္သားလို႔ တစ္ေယာက္က ျပန္ေျဖတယ္..။ သူတုိ့ကလည္း မေခဘူး ကုိး..။ အဲဒါဆုိ ဒီေန႔ည လုိက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ဆုိေတာ့.. ဟင္ မျဖစ္ဘူး အိမ္ကုိဘာမႇ မေျပာရေသးဘူးနဲ႔ တစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာတယ္..။

အခု အိမ္ေျပာလုိက္ေပါ့.. ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ေစာင့္ေနမယ္.. ဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏႇာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၾကျပန္တယ္..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူး .. ညဥ့္မနက္ရင္ျပီးေရာ ဆုိျပီး ဒစ္စကုိ လုိက္မယ္ ျဖစ္သြားၾကတယ္..။

ဒါေပမယ့္ ဒီအ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ဒစ္စကုိသြားလို႔ သင့္ပါ့မလားလို႔ သူတုိ့က ညည္းတယ္..။

သူငယ္ခ်င္းက ကားကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ယုဇနစူပါမားကတ္ဖက္ ေမာင္းေတာ့တယ္..။ အဲဒီတုံးက ရန္ကုန္တျမိဳ႕လုံး ေျပးၾကည့္မႇ ေျမနီကုန္းက ယုဇနစူပါမားကတ္တခုပဲ ရႇိေသးတယ္..။ ဟုိေရာက္ေတာ့ အ၀တ္အစားတန္းဖက္ သူတုိ့ႏႇစ္ေယာက္ကုိ ေခၚသြားျပီး နည္းနည္းေဟာ့ေရႇာ့ ေလး၀တ္ျပီးမႇ ဒစ္စကုိ သြားၾကတာေပါ့ လို႔ ေျပာရင္း အက်ၤ ီအ၀တ္အစားေတြ ေရြးခုိင္းျပီး ေဒါက္ဖိနပ္ကအစ ၀ယ္ေပးလုိက္ေလရဲ့။

အဲဒီေန႔ညက ပုိင္အုိးနီးယား ကုိသြားၾကတယ္..။ အတဲြလည္း မဟုတ္..သူငယ္ခ်င္းလည္း မဟုတ္တဲ့ ေယာက်္ားေလးႏႇစ္ေယာက္ မိန္းကေလးႏႇစ္ေယာက္ေပါ့..။ အထဲေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ႏႇစ္ေယာက္က ၀ီစကီေသာက္တယ္..။ မိန္းကေလးေတြကုိေတာ့ ဂ်င္ေတာနစ္တခြက္စီ မႇာေပးလုိက္တယ္..။

စကားေတြေဖာင္ဖဲြ့ၾက ရယ္ၾကေမာၾက သူမ်ားေတြကတာ ေငးၾကနဲ႔ အခ်ိန္တစ္နာရီေလာက္ ကုန္သြားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက မိန္းကေလးႏႇစ္ေယာက္ထဲက ခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးကုိ လက္ဆဲြျပီး ကဖို႔ ထြက္သြားတယ္..။

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးလည္း မေရႇးမေႏႇာင္းပဲ ၀င္ကၾကတယ္..။ အမယ္ သူတုိ့က ဒစ္စကုိ မေရာက္ဖူးဘူး သာေျပာတာ ကတာေတာ့ ကုိယ့္ထက္ေတာင္ ဟုတ္ေနသလုိပဲ..။ ဒီေကာင္မေလးေတြ မူးေနလို႔နဲ႔ တူတယ္ လို႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္..။

ဒစ္စကုိတီးလုံး နဲ႔ ကလို႔ ေကာင္းေနတုံး ေဟး ဟန္နီ ဘယ္သူနဲ႔လာတာလဲ လို႔ ေအာ္ရင္း ဘဲတေပြ..ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကေနတဲ့ ေကာင္မေလးကုိ လာႏႈတ္ဆက္တယ္..။

အဲဒီက်မႇ သိေတာ့တယ္..။ မယ္မင္းၾကီးမမ်ားက ဒစ္စကုိမင္းသမီးေတြကုိး..။ အျပန္ခါ သူတုိ့ကုိ လုိက္မပို႔ေတာ့ဘဲ ကုိယ့္ဖာသာ ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့တယ္..။ လုိက္ပို႔စရာလည္း မလုိဘူးေလ..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ျပန္မယ့္အခ်ိန္အထိ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ခုႏႇစ္ေသာင္းနဲ႔ သူတုိ့မႇာ ေပ်ာ္ပါးလို႔ မ၀ေသးဘူး..။

အျပန္ ကားေပၚမႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့သူငယ္ခ်င္းႏႇစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္ၾကဘူး..။ ရႇက္ႏုိးႏုိးျဖစ္ျပီး ဘာေျပာရမႇန္းမသိေနၾကတာ..။ ေတာ္ေနၾကာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက '' ကပၸတိန္ ..ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း လ်ာနဲ႔ လ်က္ၾကည့္အုံး .. '' လို႔ စေျပာတယ္။

ႏႇစ္ေယာက္သား အဲဒီေတာ့မႇာ ဟားတုိက္ကုိ ရယ္လုိက္ၾကေတာ့တယ္..။

( ကုိယ့္ကုိ သူမ်ားက အခ်ဥ္လုပ္သြားတာမ်ိဳးကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမႇာ '' ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း လ်က္ၾကည့္အုံး ခ်ဥ္ေနသလား လို႔ '' လို႔ ေျပာေလ့ရႇိတယ္ )

2 comments:

ဂ်ဴနို said...

အံ့ႀသစရာပါလား။
routersi တဲ့ ရုိက္ရၿပန္ၿပီ။

Unknown said...

ဟဟဟ..ခံလိုက္ရေပါ့ ကိုနဗန တို ့
ဟီးး