အလုပ္ထဲက ေပ်ာ္စရာမေကာင္းတဲ့ အေတြ႔အၾကဳံေတြ မွ်ေ၀တာ ခနရပ္ျပီး.. ဘ၀အေမာ ေျပေစခဲ့တဲ့ .. အခုိက္အတန္႔ေလးေတြ အေၾကာင္း ေျပာရအုံးမယ္..။
ကြ်န္ေတာ့္ရုံးခန္းမွာ စာေရးမ သုံးေယာက္ရွိတယ္..။ အားလုံးက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အသက္သိပ္မကြာလွဘူး..။ တခ်ိဳ႔ဆုိ.. ကြ်န္ေတာ့္ထက္ နည္းနည္းေတာင္ ၾကီးတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ရာထူးအရ သူတုိ႔အားလုံးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ '' အကုိၾကီး '' လုိ႔ ေခၚၾကတယ္..။
သူတုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္က ေကအမ္ဒီမွာ ကြန္ျပဴတာ ဆရာမလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ ကြန္ျပဴတာ ဆရာမလုိ႔ ေျပာရင္လဲ ရတယ္..။ ေက်ာင္းျပီးလုိ႔ အလုပ္စ၀င္ကတည္းက.. စက္ရုံထဲမွာ စက္ေတြနဲ႔ပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ နပမ္းလုံးခဲ့တာမုိ႔ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္အေတာ္အလွမ္းေ၀းခဲ့ရတယ္..။
ရာထူးတဆင့္ျပီးတဆင့္တုိးျပီး.. မန္းေန႔ခ်္မင့္ လယ္ဗယ္ ေရာက္မွ.. ကြန္ျပဴတာ သုံးရဖုိ႔ ျဖစ္လာေတာ့.. ေခြးလက္ေပး သင္ဆုိတာမ်ိဳးလုိ.. အေတာ္အားထုတ္ခဲ့ရတာေပါ့..။
မွတ္မိေသးတယ္..။ တုိက္ပင္.. ရုိက္ စက်င့္ေတာ့.. ၾကက္အစာေကာက္သလုိမ်ိဳး တေခ်ာင္းေထာက္နဲ႔ တမိနစ္ ဆယ္လုံး ျပီးေအာင္ မနည္း ရုိက္ရတယ္..။
အကုိၾကီးသာ စာစီစာရုိက္ လုပ္စားရင္ ထမင္းေတာင္ နပ္မွန္မယ္ မထင္ဘူး လုိ႔ အားလုံးက ၀ုိင္းေျပာၾကတဲ့ အထိပဲ..။
တကယ့္ ေမာင္ရင္းႏွမေတြလုိ.. ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆုိေတာ့.. တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ရာထူးဆုိတာေတြ ေမ့ထားျပီး ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ နဲ႔ အေတာ္ေပ်ာ္ဖုိ႔ ေကာင္းခဲ့ၾကပါတယ္..။
အလုပ္ပါးလုိ႔ အခ်ိန္ေလး ရရင္.. ဟုိေရာက္ဒီေရာက္.. စပ္မိရာရာေလးေတြ ၀ုိင္းထုိင္ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္..။
တရက္မေတာ့ .. ဘယ္ကေနဘယ္လုိမွန္းမသိဘဲ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔စကား၀ုိင္း မွာစက္ရုံက အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေရာက္သြားတယ္..။ သူက အာအုိင္တီ.. ၉၄ ဆင္း..။ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကီးတယ္..။
အလုပ္၀င္တာေနာက္က်တာရယ္.. တျခားအေၾကာင္းေၾကာင္းေတြနဲ႔.. ကြ်န္ေတာ့္ေအာက္မွာ.. ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ သူလုပ္သြားခဲ့တယ္..။ နာမည္ရင္း ေမာင္ေမာင္ဦးေပ်ာက္ျပီး တစက္ရုံလုံးက သူ႔ကုိ ဆရာေမာင္ လုိ႔ ေခၚၾကတယ္..။
ပုဂ္ဂုိရ္ေရး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အင္မတန္ရင္းႏွီးပါတယ္..။ စိတ္ရင္းလဲ အင္မတန္ျဖဴစင္တဲ့ သူေပါ့..။ အခုေတာ့ စင္ကာပူမွာ အေျခက်ေနပါျပီ..။
သူက.. မြတ္ဆလင္..။ ဘာသာေရးလဲ အင္မတန္ ကုိင္းရွိဳင္း တယ္..။
သူ႔အေၾကာင္း ေျပာၾကရင္းနဲ႔.. မြတ္ဆလင္ေယာက်္ားေတြ ဘာသာေရးအရ.. CIRCUMCISE လုပ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာေတာ့.. ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကြန္ျပဴတာသင္ေပးတယ္ဆုိတဲ့ တေယာက္က ေမးတယ္..။
'' ဆရာေမာင္လည္း.. CIRCUMCISE လုပ္ ထားမွာေပါ့ ေနာ္ '' တဲ့..။
ဟဲ့ ဒီေလာက္ ဘာသာေရး ကုိင္းရွဳိင္းတဲ့ ဆရာေမာင္ မလုပ္ဘဲ ေနမလား.. လုိ႔ တျခားတေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္ကုိယ္စား၀င္ေျဖတယ္..။
ဘာမွမေျပာဘဲ.. နားေထာင္ေနတဲ့ က်န္တေယာက္က ..
'' ဆရာေမာင္ အဲသလုိ လုပ္တာ.. တႏွစ္တခါ လုပ္ရတာလား .. '' တဲ့..။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ မ်က္ရည္ေတြမ်ား ထြက္လုိ႔..။ ရယ္လုိက္ရတာ..။
''တႏွစ္တခါမ်ား လုပ္ရလုိ႔ကေတာ့ ငါတုိ႔ဆရာေမာင္ သရက္သီးပုိးတီ လွီးထားတာက မွ ၾကည္႔ေကာင္းအုံးမယ္ '' လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာေတာ့ သူတုိ႔တေတြလဲ ရယ္လုိက္ၾကတာ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment