23.2 အခ်ဳပ္ထဲကျဖစ္ရပ္မွန္ ငုိအားထက္ ရယ္အားသန္

တကၠသုိလ္အေဆာင္မွာလုိမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ ညည္႔နက္သန္းေခါင္ ဂစ္တာတီးတာ ျပႆနာတက္ေတာ့တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ ဂီတကုိ နားလည္မေပးႏုိင္တဲ့ လူရုိင္းသူရုိင္းေတြက ရပ္ကြက္ရုံးကုိ သြားတုိင္တယ္..။

ဂစ္တာတီးတာကုိ တားဖုိ႔ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြနဲ႔ ရဲတခ်ိဳ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အခန္းေရာက္လာတယ္..။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၀ရံတာမွာ ဂစ္တာတီးေနတာက ႏွစ္ေယာက္ထဲ..။ က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက အခန္းထဲမွာ ဖဲရုိက္ေနၾကတာ..။

ရဲေတြ၀င္လာတာ ေတြ႔ေတာ့ ဂစ္တာတီးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ျပီး လွမ္းေအာ္တယ္..။ ''ေဟ့ အထဲကေကာင္ေတြ ရဲေတြလာျပီ '' လုိ႔..။ အထဲမွာ ဖဲရုိက္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ေနာက္ေနတယ္ထင္ျပီး '' အေတာ္ပဲ တအိမ္လုိေနလုိ႔ ပုလိပ္စုတ္ေတြ လႊတ္လုိက္စမ္း '' လုိ႔ ျပန္ေအာ္တယ္..။

ေနာက္မွ တကယ့္ရဲေတြျဖစ္ေနမွန္းသိရတယ္..။ အခန္းရွိလူကုန္ အဖမ္းခံရေတာ့တယ္..။ အျမည္းသြား၀ယ္ေနတဲ့ ေကာင္တစ္ေကာင္ပဲ ကံေကာင္းျပီး လြတ္တယ္..။ လာဖမ္းတာက ဂစ္တာတီးတာကုိ တုိင္လုိ႔..။ မိသြားတာက ဖဲ၀ုိင္း..။

ရွာေဖြပုံစံနဲ႔ သက္ေသခံပစၥည္းဘာညာသိမ္းျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဖဲသမား ေလးေယာက္ကုိ ရဲစခန္းေခၚသြားတယ္..။ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ဘာညာနဲ႔ေျပာလုိ႔ လက္ထိပ္ေတာ့ အခတ္မခံရပါဘူး..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေလးေယာက္ကုိ ရဲေတြကေခၚထုတ္လာေတာ့ ဂစ္တာတီးေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္က..သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ဘာမွမပူနဲ႔ ငါတုိ႔ မနက္ဖန္မနက္လာေတြ႔မယ္လုိ႔ အားေပးတယ္..။ သူတုိ႔အဲသလုိမ်ိဳး အားေပးတာကုိ သတိျပဳမိသြားတဲ့ ရဲက မင္းတုိ႔ကေရာ ဘာေတြလဲ လုိ႔ ေမးတယ္..။

ေမာင္မင္းၾကီးသားေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ေအးေအးေဆးေဆး ဂစ္တာတီးေနတာပါဗ်ာ.. ဖဲရုိက္တဲ့အထဲမပါပါဘူး .. လုိ႔ ျပန္ေျပာေတာ့ .. ရဲသားက ''ေအး မင္းတုိ႔ပါလုိက္ခဲ့.. အဓိက တုိင္တာက မင္းတုိ႔ပဲ.. '' လုိ႔ ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီသေကာင့္သားႏွစ္ေကာင္ပါ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ ပါလာတယ္..။

ဇာတ္မ်ား နာခ်င္ေတာ့ အဖမ္းခံရတဲ့ေန႔မွာပဲ ဂ်ပန္ကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႔ ပါစင္နယ္အင္တာဗ်ဳး ေအာင္ျပီး တစ္လ အက္ဖ္အီးစီ ရွစ္ဆယ္ နဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ အလုပ္စ၀င္ရမယ့္ လူက ပါေသးတယ္..။ တစ္လ အက္ဖ္အီးစီ ရွစ္ဆယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၾကားထဲမွာေတာ့ အေတာ္မက္ေလာက္တဲ့ လစာပဲ..။

အသစ္စက္စက္ အင္ဂ်င္နီယာေလးမ်ားရဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ လစာက ျမန္မာေငြ ရွစ္ေထာင္ တစ္ေသာင္းထက္ မပုိဘူး..။

အင္တာဗ်ဳးေအာင္လာခဲ့ျပီကြလုိ႔ ညေနပုိင္းမွာ ရင္ေကာ့ေၾကြးေၾကာ္ျပီး အခန္းေန က်န္သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔ ကြန္ကရက္က်ဳေလးရွင္း တပုံၾကီး ရထားတဲ့ ငတ .. ညေရာက္ေတာ့ ဖဲမႈနဲ႔ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ရေတာ့ .. က်န္တဲ့သူေတြထက္ ေျခမကုိင္မိလက္မကုိင္မိ ပုိျဖစ္ရရွာတယ္..။

ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ တမ်ိဳး..။ ေနာက္တေန႔မနက္မွာ စာေမးပဲြေျဖမယ့္ ရည္းစားကုိ အင္းစိန္ဂုံးေက်ာ္တံတားေအာက္မွာ ခ်ိန္းထားတယ္..။ ေကာင္မေလး ကုိ စာေမးပဲြခန္းအထိ ကုိကုိလုိက္ပုိ႔မယ္ ေပါ့..။

အခ်ဳပ္ထဲကေန တာ၀န္က် ဒု ရဲအုပ္ကုိ အကူအညီေတာင္းျပီး ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကုိ သူမလာႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာခုိင္းတယ္..။ ဒုရဲအုပ္ကလည္း တယ္လီဖုန္းဆက္ျပီး ေျပာေပးရွာတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးက မယုံဘူး..။

''ကုိကုိက ဘယ္တုံးကမွ.. ခ်ိန္းထားရင္ ကတိမဖ်က္ဘူး.. ကုိကုိနဲ႔ တုိက္ရုိက္ေျပာမယ္ .. '' လုိ႔ လုပ္တယ္..။

အခုဆက္ေနတာ ဘယ္သူလဲ.. ဘယ္ကဆက္ေနတာလဲ.. လုိ႔ ေကာင္မေလးက ေမးေတာ့ .. ဒုရဲအုပ္က လက္တဖက္နဲ႔ တယ္လီဖုံးကုိ အုပ္ရင္း ေျပာလုိက္ရမလားလုိ႔ အခ်ဳပ္ထဲကုိ လွမ္းေအာ္ေမးတယ္..။ သံတုိင္ေတြ အျပင္ဖက္ကုိ လက္ၾကီးႏွစ္ဖက္ အတင္းထုတ္ျပီး .. '' မေျပာ နဲ႔.. မေျပာ နဲ႔ '' လုိ႔ အဲဒီေကာင္က လွမ္းတားတယ္..။

အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ေနရေပမယ့္ အဲဒီေကာင္ျဖစ္ပ်က္ေနတာကုိ ၾကည္႔ျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျပဳံးၾကရတယ္..။

ေနာက္တေန႔မနက္မွာ အဖမ္းမခံရဘဲ က်န္ေနခဲ့တဲ့ တစ္ေယာက္.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီကုိ အီၾကာေကြး ကြ်တ္ကြ်တ္အိပ္တစ္လုံးနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ ပါဆယ္ေတြဆဲြျပီး လာေတြ႔တယ္..။ သံတုိင္ေတြေနာက္မွာ လဒမႈိင္မႈိင္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ မခ်ိဳမခ်ဥ္ၾကည္႔ျပီး '' ဂြတ္ေမာနင္း သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ မေန႔ညက အိပ္ေပ်ာ္ၾကရဲ႔လား '' လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္တယ္..။

'' အိပ္ေပ်ာ္ခ်က္ကေတာ့ .. ညကအိပ္မက္ထဲမွာ မင္းႏွမ ငါ့ကုိ မေတာ္တေရာ္လုပ္ တာေတာင္ မႏုိးဘူး ေဟ့ '' လုိ႔ အခု ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ ရာထူးၾကီးၾကီးနဲ႔ အေကာင္ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္က ထဆဲတယ္..။ တဆက္ တည္း သူကပဲ ယူလာတဲ့အစားအေသာက္ေတြ မစားခ်င္ဘူး အခ်ဳပ္ထဲကသာ ျမန္ျမန္ထြက္ရေအာင္ လုပ္ေပး လုိ႔ ေျပာတယ္..။

အက်ဥ္းခ်ဳံးေျပာရရင္ေတာ့ ခ်ီဗတ္ရီဂယ္ ၀ီစကီ တစ္ပုလင္းနဲ႔ သံတုိင္ေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရုိက္ခ်ိဳးႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္..။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုံတုိင္း အဲဒီအေၾကာင္းကုိ ျပန္ေျပာရင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မွာ အခုအခ်ိန္ထိ ရယ္ပဲြဖဲြ႔ရတုံးေပါ့..။