23.3 ေမ့ရက္ႏုိင္စရာ မရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ

အဲသလုိမ်ိဳး အဖမ္းခံရျပီးေနာက္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ နည္းနည္း ပုံစံက်သြားခဲ့တယ္..။ အတူေန သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔ အလုပ္ရသြားတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္..။ အခန္းမွာ လူစုံတဲ့အခ်ိန္ကလည္း နည္းသြား တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ထဲက အလုပ္အေစာဆုံးရတာက အက္ဖ္အီးစီ ရတယ္ဆုိတဲ့ တစ္ေယာက္..။ သူ႔ကုိ နာမည္ေျပာင္အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က လိပ္ေထာလုိ႔ ေခၚတယ္..။ သူ႔ဆံပင္က တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြး ေထာင္းလေမာင္းထေနတယ္..။ ( ေဂ်အယ္လုိမ်ိဳး ..သုိ႔ေသာ္ ေဂ်အယ္ကရွည္တယ္..သူကတုိတယ္.. ဆံပင္ကုိေျပာတာပါ )

လိပ္ေထာက ေလးျဖဴသီခ်င္း သိပ္ၾကိဳက္တယ္..။ သီခ်င္းဆုိလည္း ေကာင္းတယ္..။ ေလးျဖဴအသံနဲ႔ မတူတူေအာင္ ေရခ်ိဳးတုံးလုံးခြ်တ္ ၀ရံတာထြက္အိပ္ျပီး ႏွာသံမထြက္ထြက္ေအာင္ က်င့္တဲ့ေကာင္ေပါ့..။

သူ႔ေနာက္မွာ အလုပ္ရသြားတာက အခုေဆာက္လုပ္ေရးမွာ အီးအီး ျဖစ္လုျဖစ္ခင္ တစ္ေယာက္..။ လွဳိင္သာယာ စက္မႈဇုံထဲက စက္ရုံတစ္ရုံမွာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မႈး အေနနဲ႔ အလုပ္စ၀င္ရတယ္..။ တစ္လ တစ္ေသာင္း ရတယ္မွတ္တာပဲ..။

သူ႔ကုိေတာ့ အားလုံးက ဂြတုိလုိ႔ ေခၚတယ္..။ ခႏၶာကုိယ္ အခ်ိဳးအစားက ေအာက္ပုိင္းနည္းနည္းေလး တုိေနလုိ႔ ေခၚၾကတာပဲ..။ ဂြတုိလုိ႔ ေခၚရမွာကုိ အားနာတဲ့ တခ်ိဳ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဂ်ီတီ တဲ့..။ ဂ်ီဆုိတာ Gwa ရဲ႔ ေရွ႔စာလုံး.. တီ ဆုိတာက To ရဲ႔ အတုိေကာက္..။ မထူးေတာ့ မထူးပါဘူး.. သုိ႔ေသာ္ နည္းနည္းေတာ့ ဘုိဆန္သြားတာေပါ့..။

ခႏၶာကုိယ္ကသာ အဲဒီလုိမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ.. ပုဆုိးခါးေတာင္းက်ိဳက္ျပီး အခန္းထဲမွာ ေမာ္ဒယ္ေလွ်ာက္သလုိမ်ိဳး မၾကာခန သူက ဟန္ေရးျပေသးတယ္..။ ပုံမက်ပန္းမက် သူ႔ေပါင္ၾကီးကုိ လွန္လွန္ျပီး ''ေဟ့ေကာင္ေတြ .. ငါ့ေပါင္က ဖုီဘီကိတ္ေပါင္နဲ႔ တူတယ္ေနာ္ '' လုိ႔ မၾကာခဏ ေျပာရင္း ေပါ့..။

အခုသေဘၤာတက္ေနတဲ့ သူၾကီးလုိ႔ေခၚတဲ့ ေရႊဘုိသားကေတာ့ '' လခြီး ဖုိဘီကိတ္ ပါလား.. မင္းေပါင္ကဓါးခုတ္ေကာင္ ေပါင္ ပဲ '' လုိ႔ ထထဆဲတယ္..။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ေက်ာင္းမွာကတည္းက ေမဂ်ာတူ အခန္းေဖာ္ေတြ။

ဂ်ီတီကုိ႔ သူ႔အလုပ္ရွင္က ဆုိင္ကယ္တစ္စီး ေပးထားတယ္..။ မႏၱေလးမွာ ေနလာခဲ့ၾကတာဆုိေတာ့ ရန္ကုန္လမ္းေတြ သူမကြ်မ္းဘူး..။ တစ္ရက္ ငါအလုပ္ထြက္ေတာ့မယ္ လုိ႔ သူေျပာလာေတာ့ က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ဟ..ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ.. တစ္လတစ္ေသာင္း နည္းသလား လုိ႔ ၀ုိင္းေမးၾကတယ္..။

'' ငါ့လခြီးတဲ့မွပဲ.. ရတဲ့ လခက ငါတစ္၀က္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ တစ္၀က္ ခဲြခြဲယူေနရတယ္ '' လုိ႔ သူျပန္ေျဖေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၀ုိင္းရယ္ၾကတယ္..။ တကယ္လည္း သိပ္မၾကာလုိက္ဘူး .. ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ လက္ေထာက္အင္ဂ်င္နီယာ ရတာနဲ႔ သူအလုပ္ထြက္သြားတယ္..။

အခုေတာ့ အရာရွိေပါ့..။ ေန႔ခင္း ရုံးတက္.. ညေနဆုိ ေဂါက္ရုိက္နဲ႔ အေတာ္ စတုိင္မိသြားျပီ..။ သူ ေဂါက္ရုိက္တတ္စက မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ တက္လာတယ္..။ ညေနလည္း ေရာက္ေရာ.. ေရႊဘုိသား သူၾကီးကုိ ''ေဟ့ေကာင္ ေဂါက္ကြင္းလုိက္ခဲ့.. ေဂါက္ဘယ္လုိ ရုိက္ရတယ္ဆုိတာ မင္းကုိျပမယ္ '' ဆုိျပီး ေခၚသြားတယ္..။

ေဂါက္ကြင္းေရာက္ေတာ့ သူၾကီးက ဂရင္းေပၚ ( ျမက္ခင္းေပၚ ) လုိက္တက္တယ္..။ ဂ်ီတီက '' ေဟ့ေကာင္ မင္းလုိမ်ိဳး ဖိနပ္နဲ႔ ဂရင္းေပၚ မတက္ရဘူးကြ.. ငါ့လုိမ်ိဳး ေဂါက္ရုိက္ဖိနပ္နဲ႔မွ တက္ရတယ္ '' လုိ႔ ေနာက္ ေျပာေျပာတယ္..။ သူၾကီးက နည္းနည္းေတာ့ တင္းသြားတယ္..။

တဆက္တည္း '' ေသခ်ာၾကည္႔ထား .. ခႏၶာကုိယ္ကုိဒီလုိမ်ိဳး ယိမ္းျပီး ဒီလုိမ်ိဳး လႊဲရုိက္ရတယ္ '' ဆုိျပီးဂ်ီတီ အားကုန္လႊဲရုိက္ျပတယ္..။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေဂါက္သီးက ေနရာမေရြ႔ဘဲ ေဂါက္တံထိပ္က ဖုလုံးၾကီးက က်ိဳးျပီး အေပၚကုိ ၀ီးကနဲ တက္သြားတယ္..။

ဘာေျပာေကာင္းမလဲ..။ သူ႔ကုိ မတက္နဲ႔ လုိ႔ ေျပာထားတဲ့ ျမက္ခင္းေပၚကုိ ၀မ္းလ်ားထုိးျပီး သူၾကီးက '' ေဟ့ေကာင္ ဂြတုိ ငါက ေဂါက္သာမရုိက္တတ္တာ.. မင္းရုိက္လုိက္တာ ေဂါက္သီးမဟုတ္မွန္းေတာ့ သိတယ္ ကြ '' လုိ႔ ေျပာေျပာ ရယ္ရယ္ .. ရီသတဲ့..။

ပဲြက အဲသေလာက္ နဲ႔ မျပီးေသးဘူး..။

အဲဒီက်ိဳးသြားတဲ့ ေဂါက္တံကုိ ေျမနီကုန္းသြားေရာင္းၾကျပန္တယ္..။ မက်ိဳးခင္တုံးကေတာ့ ငါ့ေဂါက္တံက တစ္ေခ်ာင္း တစ္သိန္းေလာက္တန္တယ္ကြ လုိ႔ ေျပာထားေပမယ့္ ေဂါက္တံအက်ိဳး၀ယ္တဲ့ ကုလားက သုံးေထာင္ပဲ ေပးတယ္..။

ကုလားက သုံးေထာင္နဲ႔ ေစ်းလည္း ျဖတ္ေရာ..သူၾကီးက ဂ်ီတီရာ.. သုံးေထာင္နဲ႔ ေတာ့ မေရာင္းပါနဲ႔..။ ငါ တစ္ေသာင္းေပးပါ့မယ္.. ငါ့ေရာင္းပါလုိ႔ ရုပ္တည္နဲ႔ ၀င္ေျပာတယ္..။ အံမာ..မင္းက ဘာလုပ္ဖုိ႔ ငါ့ေဂါက္တံအက်ိဳးကုိ တစ္ေသာင္းေပး၀ယ္တာလဲ လုိ႔ ဂြတုိလည္း မယုံရဲယုံရဲ နဲ႔ ျပန္ေမးတယ္..။

''ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးကြာ.. ငါ့အခန္းက အိမ္သာပိတ္ေနလုိ႔ .. မင္းေဂါက္တံအက်ိဳးက ပိတ္ေနတဲ့ အီးေတြ ထုိးခ်ဖုိ႔ အေတာ္ပဲကြ '' လုိ႔ သူၾကီးကျပန္ေျပာေတာ့ ဂ်ီတီ မုိးမႊန္ေအာင္ ကေလာ္တုတ္ေတာ့တာပဲ..။

သူၾကီး .. ဂ်ီတီ.. လိပ္ေထာ တုိ႔လုိမ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္မွာလည္း နာမည္ေျပာင္ရွိတယ္..။ ရြာနာမည္ ဆီမီးခုံ ကုိ အစဲြျပဳျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြက.. '' ခုံ ခုံ '' တဲ့..။ ခ်စ္စရာေလးေနာ္ အဟက္ဟက္..။

အဲဒီလုိမ်ိဳး နယ္စြဲ ျမိဳ႔စဲြ ရြာစဲြနဲ႔ နာမည္တြင္သြား တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ မနည္းဘူး..။

ကေလး ျမိဳ႔က သန္း၀င္းႏုိင္ဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အားလုံးက ''ကေလး '' လုိ႔ပဲ ေခၚေတာ့တယ္..။ ကေလးျမိဳ႔ကပဲ လာတဲ့ ဆန္ဂ်ဳး ဆုိတဲ့ ဟိႏၵဴ ကုလားကုိက်ေတာ့ '' ကေလးကုလား '' တဲ့..။

ေခၚရင္းေခၚရင္းနဲ႔ နာမည္ေျပာင္ေတြက နာမည္ရင္းေတြလုိ ျဖစ္ကုန္တယ္..။

နာမည္ေျပာင္ အေပးေကာင္း လုိ႔ မဒမ္နဲ႔ေတာင္ ျပသာနာတက္မလုိ ျဖစ္ရေသးတယ္..။ တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ေနတုံး ကေလး ဆုိတဲ့ေကာင္ ဖုံးဆက္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္မအားလုိ႔ မဒမ္က ဖုံး ကုိင္ဖုိ႔ လုပ္ရင္း ေခၚတဲ့သူ နာမည္ကုိ ၾကည္႔ျပီး နည္းနည္း ႏွာကစ္သလုိ ျဖစ္သြားတယ္..။

တယ္လီဖုံး မင္မုိရီမွာ ကြ်န္ေတာ္က kalay လုိ႔ ထည္႔ထားတာကုိး..။ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးလာေခါက္ျပီး ေအာင့္သက္သက္ အသံနဲ႔ '' ေယာက်္ားေရ..ေတာ့္ဖုံး.. ခေလး တဲ့ ေတာ္ '' လုိ႔ ေအာ္တယ္..။

ေဟ့.. အဲဒါ သန္း၀င္းႏုိင္ပဲ.. ေရခ်ိဳးေနတယ္ ျပန္ဆက္မယ္လုိ႔ေျပာလုိက္..ဆုိမွ ဓါတ္ေပါက္သြားတယ္..။

ေနာက္တစ္ခါ နားလည္မႈ လဲြတာက အရင္အလုပ္က အထက္လူၾကီး..။ သူက ကြ်န္ေတာ့္အီေမးေတြကုိ ခုိးခုိးဖတ္တယ္..။ ကုမၸဏီ ရဲ႔ အင္တာနက္အီေမး ေပၚလစီအရ ကြ်န္ေတာ့္အီေမးေတြကုိ သူၾကည္႔လုိ႔ ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတယ္..။

စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက အီေမးပုိ႔တုိင္း ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ရင္း အစား khon khon လုိ႔ ပဲ သုံးတယ္..။ ခုံခုံ ေပါ့..။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္လူၾကီးက ခုံခုံ လုိ႔ မထင္ဘဲ ကုံးကုံး လုိ႔ ထင္ေနတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ေမးလ္ ေတြ သူဖတ္ေနတာ.. အစက ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး..။

တစ္ရက္ စၾက ေနာက္ၾက ရင္းနဲ႔ .. အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ''ကုံးကုံး ''လုိ႔ ေခၚတယ္..။ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးေတာ့ တမ်ိဳးပဲ ေပါ့..။

ေနာက္မွ ဇာတ္ေရ ကလည္တယ္..။ khon khon ကုိ ခုံခုံ လုိ႔ အသံမထြက္ဘဲ ကုံးကုံးလုိ႔ သူက ထင္ေနတာကုိး..။

သူလုပ္တာနဲ႔ လူေတာင္ နည္းနည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္..။ ငါမ်ား အေနအထိုင္မတတ္လုိ႔ ကုံးကုံးထင္ေနသလား ဆုိျပီး အေမႊးမွန္သမွ် မရိတ္ဘဲ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ပစ္ထားလုိက္ရေသးတယ္..။