Thursday, October 16, 2008

31.11 ခင္ဗ်ားကုိ ပါေမာကၡခ်ဳပ္နဲ႔ တုိင္မယ္

၀ုိင္အုိင္တီ ေက်ာင္းေဘး အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာ ဟုိးအရင္တုံးက “ထူး” ဆုိတဲ့ အရက္ဆုိင္ ေလးရွိတယ္..။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ရဲ. တစ္ႏွစ္ပိတ္ရက္အမ်ားဆုံး ဆုိင္ေပါ့..။ ေတာ္ၾကာေန.. ၀ုိင္အုိင္တီ စာေမးပဲြရွိလုိ႔ ေတာ္ေနၾကာ.. ဆယ္တန္းစာေမးပဲြရွိလုိ႔ ဆုိျပီး အာဏာပုိင္မ်ားက ခဏခဏ အပိတ္ခုိင္းခံ ထိတဲ့ ဆုိင္ပဲ..။

အခုေတာ့ ဘုရင့္ေနာင္ လမ္းမတန္း သစ္ေတာရုံးမ်က္ေစာင္းထုိးမွာ ေျပာင္းဖြင့္ထားတယ္..။ ၀ုိင္အုိင္တီကုိ စိတ္နာသြားသလား မသိပါဘူး..။ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္တူ တျခားဆုိင္လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာတုံးက အဲဒီဆုိင္နဲ႔ ခ၀ဲျခံက သဇင္မင္း ဆုိတဲ့ ဆုိင္ဟာ စက္မႈတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ. ေျခရာေတြနဲ႔ ျပည္႔ႏွက္ေနခဲ့တာေပါ့..။ အဲဒီႏွစ္ဆုိင္မွာ သဇင္မင္း ဆုိတဲ့ ဆုိင္က ပုိျပီးေစ်းခ်ိဳတယ္..။ အစားအေသာက္ကလဲ ပုိေပါတယ္..။

ဒါေပမယ့္ ထူးကေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႔ ပုိနီးတယ္..။ ၀ပ္ေရွာ့ေတြဖက္က အုတ္တံတုိင္းနဲ႔ဆုိ ထူးနဲ႔က လမ္းပဲ ျခားတယ္..။

ငလုံးနဲ႔ ဥကၠာက ေက်ာင္းမွာေနကတည္းက အရက္အေတာ္ေသာက္ေနၾကျပီ..။ ထူး နဲ႔ သဇင္မင္းဆုိတာ တစ္ပတ္တစ္ၾကိမ္ေလာက္ သူတုိ႔ ေရာက္ျဖစ္တဲ့ ေနရာေတြ..။

တရက္ ငလုံးနဲ႔ဥကၠာ ထူး ကုိ သြားေသာက္ျပီး ျပန္လာၾကတယ္..။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုံး ခြက္ ေနာက္ဆုံးခြက္နဲ႔ ေမာ့လုိက္ၾကတာ.. အရွိန္မထိန္းႏုိင္ျဖစ္ဘူး.. မုိးအေတာ္ခ်ဳပ္သြားတယ္..။

ဆုိင္ကေနျပန္ေတာ့ အေတာ္ညဥ္႔နက္ေနျပီ..။ ပုံမွန္ ဂိတ္၀င္ေပါက္က အဲဒီအခ်ိန္ ပိတ္သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ၀ပ္ေရွာ့ေတြနား အုတ္တံတုိင္းကုိ မူးမူးနဲ႔ ေက်ာ္ခြ ၀င္ၾကတယ္..။ သူတုိ႔ အဲသလုိမ်ိဳး ေက်ာ္ခြ၀င္တာကုိ ျမင္တဲ့ လုံျခဳံေရး အဘုိးၾကီးက ေက်ာင္းသားေတြမွန္းသိေတာ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္..။

အမွန္ကေတာ့ အဲသလုိမ်ိဳး အုတ္တံတုိင္း ေက်ာ္ခြ၀င္ရင္ .. လုံျခဳံေရးအေနနဲ႔ တုိင္ခ်င္ တုိင္လုိ႔ရတယ္..။ အဘုိးၾကိးခမ်ာလဲ ေအးရာေအးေၾကာင္း ျပသာနာ မျဖစ္ျပီးေရာဆုိျပီး မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ေနဟန္ တူပါတယ္..။ ၀ုိင္အုိင္တီ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးသား ေတြဆုိကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ေျမြေတြ ကုိး..။

ဒါေပမယ့္ လုံျခဳံေရးအဘုိးၾကီး ကေအးေပမယ့္ ငလုံးနဲ႔ဥကၠာက မေအးဘူး..။ မူးမူးနဲ႔ အဲဒီအဘုိးၾကီးကုိ ရစ္ၾကေတာ့တယ္..။ “ ခင္ဗ်ားက ဘာလဲ” လုိ႔ ငလုံးကေမးေတာ့ အဘုိးၾကီးက “ ဦးက လုံျခဳံေရးပါကြယ္” လုိ႔ ျပန္ေျဖတယ္..။

လုံျခဳံေရးဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အုတ္တံတုိင္းေက်ာ္တက္တာကုိ ခင္ဗ်ား ျမင္မွာေပါ့ .. လုိ႔ ဥကၠာ က ၀င္ေထာက္တယ္..။

“ ျမင္ပါတယ္ကြယ္ .. လူကေလးတုိ႔က ေက်ာင္းသားေတြမုိ႔လား.. အေဆာင္ျပန္ၾကေတာ့ေလ ” လုိ႔ အဘုိးၾကီးလည္း ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း ေျပာရွာတယ္..။

ဒါေပမယ့္ သေကာင့္သား ႏွစ္ေကာင္က “ဟ.. ခင္ဗ်ား က်ဳပ္တုိ႔ အုတ္တံတုိင္းေက်ာ္တက္တာကုိ ျမင္ရဲ.သား နဲ႔ အေရးယူမယ္မလုပ္ဘဲ ဒီအတုိင္းမျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ လႊတ္ေပးလုိ႔ ရမလား .. တာ၀န္္ပ်က္ကြက္မႈနဲ႔ ခင္ဗ်ားကုိ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ နဲ႔ တုိင္မယ္ အခုလုိက္ခဲ့ .. ” လုိ႔ လုပ္ၾကေတာ့တယ္..။

“ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လူကေလးတုိ႔ရယ္.. ဦးေလးဖာသာေနပါရေစ ..ျပန္ၾကပါေတာ့ ” လုိ႔ ႏွစ္ၾကိမ္သုံးၾကိမ္ေလာက္ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာမွ ငလုံးတုိ႔လဲ ယုိင္တိယုိင္ထုိးနဲ႔ ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့တယ္..။

2 comments:

Anonymous said...

ဟားဟားဟား

Unknown said...

သမိုင္း ဂံဳးေက်ာ္နားမွာသဇင္မင္းဆိုတာရွိတယ္ေလ...အဲဒီသဇင္မင္းဘဲလားဗ်..ကြ်န္ေတာ္လည္းထိုင္ဘူးတယ္