Wednesday, October 1, 2008

29.9 ေဇာ္ေဌး နဲ႔ ထင္ေက်ာ္

ေဇာ္ေဌးဆုိတာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းသား..။ အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ နဲ႔ အေတာ့္ကုိ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ႏုိင္တဲ့ ေကာင္ပဲ..။ သူ႔ကုိယ္သူ တြမ္ခရုခ္ နဲ႔ တူတယ္လုိ႔လဲ မၾကာခဏ ေျပာတတ္တယ္..။

အဲဒါေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး ေက်ာင္းမေရာက္လာခင္ကတည္းက မိန္းမရလာခဲ့တယ္..။

လြန္ခဲ့တဲ့ လထဲက သူ႔မိသားစုနဲ႔ ရန္ကုန္ေရာက္လာလုိ႔ ခနေတြ႔လုိက္ရေသးတယ္..။

သူ႔သမီးအၾကီးဆုံးဆုိ.. ဆယ္တန္းေတာင္ေရာက္ေနျပီ..။ မုံရြာသား မုိးဟိန္းနဲ႔ေတာင္ သူ႔သမီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၀ုိင္းစေနၾကေသးတယ္..။

ေက်ာင္းမွာတုံးက ေဇာ္ေဌးရဲ႔ အခန္းေဖာ္က ပခုကၠဴသား ထင္ေက်ာ္..။ အခုေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ပ်ဥ္းမနားမွာ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ကန္ထရုိက္တဖက္ ကုန္စုံဆုိင္ တဖက္နဲ႔ ၾကီးပြားေနပါျပီ..။ ထင္ေက်ာ္က ေအးတယ္..။ ေဇာ္ေဌးက လည္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တကၠသုိလ္အေဆာင္ေတြမွာ အေဆာင္သာယာေၾကး ေကာက္တယ္ဆုိတာ ရွိတယ္..။ အစုိးရကုိ တရား၀င္သြင္းရတဲ့ အေဆာင္ေၾကး နဲ႔မဆုိင္ဘဲ အေဆာင္ရဲ႔ ေရမီးသန္႔ရွင္းေရးအစရွိတာေတြ အတြက္ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ေကာက္တဲ့ ေငြေပါ့..။

ေဇာ္ေဌးက စာအုပ္တအုပ္နဲ႔ အေဆာင္သာယာေၾကး လုိက္ေကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္..။ ေကာက္တာက သူ႔အခန္းေဖာ္ ထင္ေက်ာ့္ကုိ..။ စာအုပ္ထဲမွာ.. က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ နာမည္နဲ႔ အလွဴေငြကုိ ခပ္တည္တည္ ထည္႔ေရးထားတယ္..။

အခန္းဘယ္ေလာက္က ေက်ာင္းသား ဘယ္သူ က ၂၀၀..။ ေနာက္တခန္းက ၂၅၀ ဆုိတာမ်ိဳးကုိ တကယ္မထည္႔ဘဲနဲ႔ လံၾကဳတ္လုပ္ ေရးထားတာေပါ့..။

ျပီးေတာ့မွ သူ႔အခန္းေဖာ္ ထင္ေက်ာ္ကုိ '' ေဟ့ ထင္ေက်ာ္ အေဆာင္သာယာေၾကး တဲ့.. ဘယ္ေလာက္ ထည္႔မွာလဲ '' လုိ႔ ေဇာ္ေဌး ေမးတယ္..။ ထင္ေက်ာ္လည္း အဟုတ္ထင္ျပီး သူမ်ားေတြ ထည္႔သေလာက္ ထည္႔ရမွာေပါ့ .. သူမ်ားေတြ ဘယ္ေလာက္ထည္႔လုိက္ လုိ႔ အူတိတူေၾကာင္နဲ႔ ေဇာ္ေဌးကုိ ျပန္ေျပာတယ္..။

သူမ်ားေတြထည္႔တာေတာ့ ဒီမွာၾကည္႔ ဆုိျပီး ေဇာ္ေဌးက သူလုပ္ၾကံထားတဲ့ စာအုပ္ထဲက စာရင္းကုိ ထုတ္ျပတယ္..။

ထင္ေက်ာ္လဲ စာအုပ္လွန္ၾကည္႔ျပီး ၂၅၀ ထည္႔လုိက္ေတာ့တယ္..။ လက္ထဲ ပုိက္ဆံ ရတာနဲ႔ ေဇာ္ေဌးက ''သူငယ္ခ်င္း ကန္တင္း သြားရေအာင္ကြာ.. ငါတုိက္ပါ့မယ္ '' ဆုိျပီး ထင္ေက်ာ္ကုိ ေခၚတယ္..။

အျမဲတမ္း ငါကခ်ည္း တုိက္ေနရတာ.. ဒီေန႔ ဒီေကာင္ ၾကားသားမုိးၾကိဳး သေဘာေတြ သိပ္ေကာင္းေနပါ့လားလုိ႔ ေတြးျပီး ထင္ေက်ာ္လည္း ေဇာ္ေဌးေနာက္ လုိက္သြားေတာ့တယ္..။

ကန္တင္းေရာက္ေတာ့ ေဇာ္ေဌးက ထင္ေက်ာ့္ကုိ ''သူငယ္ခ်င္း မွာသာမွာ.. မင္းကခ်ည္း ငါ့ကုိ ေကြ်းေနရတာ.. အခု ငါ့အလွည္႔.. ကုိယ့္ပုိက္ဆံနဲ႔ကုိယ္ စားသလုိ သေဘာထားျပီး စား '' လုိ႔ ေျပာတယ္..။

ထင္ေက်ာ္ကေတာ့ ေဇာ္ေဌးအဲသလုိ ေျပာတာေတာင္ ဓါတ္မေပါက္ဘဲ.. ေဇာ္ေဌး ေကြ်းတယ္ပဲ ထင္ေနခဲ့တယ္..။

စားေသာက္ျပီးလုိ႔ ပုိက္ဆံရွင္းျပီးေတာ့မွ ေဇာ္ေဌးက အေၾကာင္းစုံ ေျပာျပတယ္..။ ထင္ေက်ာ့္မွာ ရီရခက္ စိတ္ဆုိးရခက္ ေပါ့..။

ဒါေပမယ့္ ထင္ေက်ာ္ကလည္း အခြင့္ၾကဳံေတာ့ လက္စားျပန္ေခ်တယ္..။ ေက်ာင္းေနာက္က ေရတံခြန္ေတာင္ ကုိ ေက်ာင္းသားေတြ ပိတ္ရက္ တက္ၾကေတာ့ ေဇာ္ေဌးရဲ႔ ဆင္ေျခာက္ေကာင္ ဖိနပ္အသစ္ကုိ ေဇာ္ေဌးအိပ္ေနတုံး ခုိးစီးသြားတယ္..။

ေတာင္တက္တယ္ဆုိေတာ့ ဖိနပ္က စုတ္ျပတ္သပ္သြားတယ္..။ ေဇာ္ေဌးခမ်ာ.. မရွိမဲ့ရွိမဲ့ေလးနဲ႔ ၀ယ္ထားတဲ့ ဆင္ေျခာက္ေကာင္.. ထင္ေက်ာ္သမတာ ခံလုိက္ရတယ္..။

ေဇာ္ေဌးကလဲ.. ထင္ေက်ာ္ကုိ ပညာေပးျပန္တယ္..။ ထင္ေက်ာ့္မွာ ဆုိင္ကယ္ရွိတယ္..။ အဲဒီဆုိင္ကယ္ကုိ ထင္ေက်ာ္မသိေအာင္ ခုိးစီးျပီး ကန္တင္းသြားတယ္..။ ကန္တင္းမွာ ဆုိင္ကယ္ ႏႈိးရက္ၾကီးနဲ႔ လဘက္ရည္ထုိင္ေသာက္ေနလုိက္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ဟ ေဇာ္ေဌးရ.. ဆုိင္ကယ္စက္သတ္ ထားလုိက္ပါ.. ဆီကုန္ပါတယ္ ဆုိေတာ့. ေနပါေစ..ထင္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ ငါ့ဆင္ေျခာက္ေကာင္နဲ႔ ေရတံခြန္ေတာင္ တက္လုိ႔ ျပန္ျပီး ပညာေပး ေနတာတဲ့..။

ေဇာ္ေဌးက အဲသလုိမ်ိဳး..။

ေနာက္ ေဇာ္ေဌးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မွတ္မွတ္ရရ ရယ္ရတာ ရွိေသးတယ္..။ ေက်ာင္းက ရယ္စရာမဟုတ္ပါဘူး..။ ေဇာ္ေဌးရဲ႔ ငယ္ဘ၀က ရယ္စရာပါ..။ ေဇာ္ေဌးငယ္ငယ္တုံးက သူ႔အိမ္က ေဆး၀ယ္ခုိင္းလုိက္တယ္..။

ေဆးက ကရုိလုိဖင္နီေကာ ဆုိတဲ့ ေဆး..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုံးကလည္း ေဇာ္ေဌးလုိမ်ိဳး မိဘမ်ားက ေဆး၀ယ္ခုိင္းရင္ အေတာ္စိတ္ညစ္ရတယ္..။ ေဆးေတြက အဂၤလိပ္ေဆးေတြ..။ ေဆးနာမည္ေတြက ကေလးေတြနဲ႔ ဘယ္လုိမွ မရင္းႏွီးတဲ့နာမည္ေတြ ဆုိေတာ့.. ေဆးဆုိင္ေရာက္မွ ေမ့ေမ့သြားလုိ႔ အိမ္ျပန္ရေပါင္း မနည္းဘူး..။

တခ်ိဳ႔ဆုိ.. ေဆးဆုိင္သြားတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ ေဆးနာမည္ကုိ ေအာ္ရြတ္ျပီး သြားၾကတယ္..။ ေမ့မွာစုိးလုိ႔ တဲ့..။ ဒါေတာင္မွ လမ္းမွာ ခလုတ္တုိက္လုိက္ရင္ ေမ့သြားျပန္ေရာ..။

ေဇာ္ေဌးလည္း ကလုိရုိဖင္နီေကာ..ကလုိရုိဖင္နီေကာ နဲ႔ တတြတ္တြတ္ရြတ္ျပီး ေဆးဆုိင္ေရာက္သြားတယ္..။ တလမ္းလုံး ရြတ္လာခဲ့တာေတာ့ ေခ်ာလုိ႔ ပဲ..။ ေဆးဆုိင္ေရာက္လုိ႔ ဆုိင္ရွင္က ေကာင္ေလး ဘာေဆး၀ယ္မွာလဲ လုိ႔ ေမးေတာ့မွ ေသာက္တလဲြ ေျပာေတာ့တယ္..။

'' ဦးေလး ဦးေလး .. ကုိဘုိနီဖင္နီေကာ ရွိလား '' တဲ့..။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေဆးဆုိင္ပုိင္ရွင္ရဲ႔ နာမည္က တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကုိဘုိနီ ျဖစ္ေနတယ္..။

'' ေဟ့ေကာင္ေလး မင္း လူၾကီးကုိ ေနာက္စရာလားကြ.. ဘာေဆးလဲ တစ္ေခါက္ျပန္ေျပာစမ္း ''

ကုိဘုိနီ အဲသလုိမ်ိဳး မ်က္ႏွာထားတင္းတင္း နဲ႔ ေဇာ္ေဌးကုိ ေဟာက္လုိက္ေတာ့ မွ ပုိဆုိးသြားတယ္..။

'' ဟုိဟုိ.. ကုိဘုိနီ ဖင္ ..ဖင္.. ဖင္နီ ေကာ ပါ ''

ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ နဲ႔ ေဇာ္ေဌး ျပန္ေျပာတယ္..။

'' ေဟ့ေကာင္ ျပန္ျပန္ မင္းအိမ္ျပန္ျပီးမင္းမိဘေတြကုိ ေသခ်ာျပန္ေမးခဲ့.. မင္းေျပာတဲ့ ကုိဘုိနီဖင္နီေကာ ဆုိတာ ငါ့ဆုိင္မွာ မေရာင္းဘူး ကြ ..သြားသြား ''

ေဇာ္ေဌးလဲ.. တခ်ိဳးတည္း အိမ္ျပန္ေျပးခဲ့ရေတာ့တယ္..။

4 comments:

:P said...

ေဆးအသစ္ေပါ့..ရီရတယ္

ဒူကဘာ said...

အဲဒီလိုမ်ဳိး အျဖစ္ ကခ်င္မွာလည္း ရွိပါ႔ဗ်ား .. ...ကေလးကို ဘတ္စပရို ဝယ္ခိုုင္းလိုက္တာ ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔ ေမ႔ၿပီး ပစၥတို လို႔ေျပာေတာ႔ ငါ႔ဆိုင္မွာ ေသနတ္မေရာင္းဖူး ေျပာလႊတ္ရတယ္။

ေကေက said...

ha ha is it new medicine..

Libra said...

ညီမ ကရယ္ရင္ေတြးေတြးျပီးရယ္တတ္တယ္ ခုေဆးအသစ္ ကိုေတြးျပီးရယ္လိုက္ရတာ ဟား ဟား