Wednesday, October 1, 2008

29.6 ေက်ာ္ထုိက္ရဲ႔ ဂႏၱ၀င္ေျမာက္စာတစ္ေစာင္

A ေဆာင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေဘး ညာဖက္ခန္းမွာ Mechanical က ေက်ာ္ထုိက္ နဲ႔ EC က စြန္လြတ္လဂြန္း ဆုိတဲ့ ကခ်င္ ေနတယ္..။ ဘယ္ဘက္ ခန္းမွာေတာ့ ေဇာ္လြင္ဦး နဲ႔ ျမင့္ခုိင္ေနတယ္..။ သူတုိ႔က ႏွစ္ေယာက္စလုံး EC က..။

ေက်ာ္ထုိက္က MIT ကေန ရန္ကုန္ကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ထက္ ေစာျပီး ေျပာင္းခြင့္ ရသြားတဲ့ သူ..။

မိဘအလုပ္အကုိင္အေရႊ႔အေျပာင္း လုိမ်ိဳး နဲ႔ ေက်ာင္းေျပာင္းခြင့္ရတာဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုိ အသုတ္လုိက္ ေျပာင္းလာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး..။ သူနဲ႔ စြန္လြတ္လဂြန္းနဲ႔က MIT မွာကတည္းက အခန္းေဖာ္ေတြ ..။

အမ္အုိင္တီ ကတည္းက အခန္းေဖာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကေတာ့ ေက်ာ္ထုိက္နဲ႔ လဂြန္းက ရန္ကုန္ေက်ာင္းမွာလဲ အတူေနၾကတယ္..။

ေက်ာ္ထုိက္က သီခ်င္းဆုိေကာင္းတယ္..။ လဂြန္းကလည္း ကခ်င္ဆုိေတာ့ သီခ်င္းဆုိ ဂစ္တာတီးတာ မဆုိးလွဘူး..။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အသံက်င့္ ရင္ေတာ့ အေတာ္နားကေလာဖုိ႔ေကာင္းတယ္.။

အသံေကာင္းဖုိ႔ ကီးျမင့္ျမင့္နဲ႔ဆုိႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ အဆုပ္ အားေကာင္းမွ ျဖစ္မယ္ဆုိျပီး သံေသးသံေၾကာင္ မ်ိဳးစုံ ေအာ္ဟစ္ျပီး သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အဆုပ္ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၾကတယ္..။

သတ္သတ္ခတ္ခတ္ သီခ်င္းတပုဒ္ ဆုိျပီး က်င့္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အားအီးအု ၀ုိးဟား စတဲ့ အသံမ်ိဳးစုံ ေအာ္ဟစ္တာဆုိေတာ့ ညည ၾကားရေလ့ ရွိတဲ့ ေၾကာင္ေတြမိတ္လုိက္ တာကမွ နားေထာင္ ေကာင္းေသးတယ္..။

သူတုိ႔ ေလ့က်င့္ခန္းက အဲဒီေၾကာင္မိတ္လုိက္ပဲြ ထဲ ေခြး၀င္ကုိက္သလုိ မ်ိဳး..။ စဥ္းစားသာ ၾကည္႔ေပေတာ့..။

ဒါေပမယ့္ တရက္မဟုတ္ ႏွစ္ရက္မဟုတ္ ၾကားေနရေတာ့လဲ က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေနနဲ႔ ရုိးသြား တာပါပဲ..။ ငယ္ငယ္တုံးက ရပ္ကြက္ထဲ အသံမစဲ ပဌာန္းပဲြ ေတြလုပ္ေတာ့ စတဲ့ရက္သာ နားျငီးေပမယ့္ ေနာက္ရက္ေတြက် နားယဥ္သြားသလုိ မ်ိဳး ေပါ့..။

ၾကာေတာ့ ၾကားေနက် အသံမၾကားရရင္ေတာင္ အေဆာင္ တခုလုံး တိတ္ဆိတ္ျပီး တမ်ိဳးၾကီးကုိ ျဖစ္လုိ႔..။

တခါက ေက်ာ္ထုိက္ picnic တစ္ခု လုိက္သြားလုိ႔ လဂြန္းတစ္ေယာက္ပဲ အခန္းမွာ က်န္ခဲ့တယ္။ လဂြန္းလည္း တစ္ေယာက္ထဲ ဆုိေတာ့ အဆုပ္ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္ေတာ့ဘူး..။ အဲဒါကုိ သတိထားမိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က လဂြန္းကုိ " ေက်ာ္ထုိက္မရွိဘူးလား ဘယ္သြားလဲ " လုိ႔ ၀ုိင္းစပ္စုၾကတယ္..။

လဂြန္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေမးကုိ ႏႈတ္နဲ႔မေျဖဘဲ ဒါ ဖတ္ၾကည္႔ဆုိျပီး စာေလး တစ္ေစာင္ ထုတ္ေပးတယ္။

စာက ေက်ာ္ထုိက္ေရးထားတဲ့ စာ..။ သူ႔အခန္းေဖာ္ လဂြန္းကုိ သူ picnic လုိက္သြားတဲ့ အေၾကာင္း အသိေပးတဲ့ စာပါပဲ..။ လုိရင္းတုိရွင္း နဲ႔ ထိထိမိမိ ခပ္ေသာေသာေလး အခုလုိ ေရးထား တယ္..။ ရွဳေလာ့..။

သုိ႔

လဂြန္း

ခင္ဗ်ားအက်ၤ ီ၊ ျမင့္ခုိင္ မ်က္မွန္၊ ဖုိးခြါး ဦးထုတ္၊ ရာဂ်ာ့ ေဘာင္းဘီ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေက်ာ္ထုိက္ ပစ္ကနစ္ လုိက္သြား ပါသည္..။





4 comments:

:P said...

အဲဒီေၾကာင္မိတ္လုိက္ပဲြ ထဲ ေခြး၀င္ကုိက္သလုိ ...
အဲဒီေနရာေရာက္ေတာ့ အသံထြက္ေအာင္ေအာ္ရီမိလို့
မနည္းပါးစပ္ပိတ္ထားရတယ္....
ေနာက္ဆံုးမွာတမ္းေလးကလည္း ရသေျမာက္ပါေပ့

ရႊန္းမီ said...

ဦးေက်ာ္ထိုက္က အႏုပညာဗီဇ ပါသူမို႔လား မသိပါဘူး။ ေရးထားတဲ့ စာက တိုတိုေလးနဲ႔ မိတယ္ =)

တန္ခူး said...

တကယ့္ လိုရင္းတိုရွင္းပါပဲလား… ခုထိမွတ္မိေသးတာကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္…

phyo said...

ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတာပဲ
အားလံုးကို မွတ္မိေနတယ္
စီကံုးၿပီးေရးႏိုင္တာေတာ့
ပါရမီရွင္ပါပဲ