ထမင္းအ၀စား ဆုိလို႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ညီအကုိႏႇစ္ေယာက္ ထမင္းအ၀စားဆုိင္မႇာ စားတဲ့ အေၾကာင္း ေလး ေျပာရဦးမယ္..။ ရြာမႇာက ထမင္းဆုိင္ရယ္လို႔ မရႇိေတာ့ ထမင္း၀ယ္စားတဲ့ အေလ့အထက ျမင္းျခံေရာက္မႇ စၾကဳံဖူးတာ..။
ေနာက္ျပီး ထမင္းအ၀စားဆုိတာ ထမင္းခ်ည္းပဲ အ၀စားရတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္က ထင္ေနခဲ့တာ..။ အဲဒါနဲ႔ ထည့္ေပးသမ်ဟင္းကုိ အကုန္မစားရဲဘူး..။ ဟင္းကစားရင္ စားသေလာက္ပုိေပး ရမယ္ထင္ေနခဲ့တယ္..။ အဲဒီေလာက္ အတယ္..။
တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ညီအကုိႏႇစ္ေယာက္နဲ႔ ရြာသားအကုိၾကီးတစ္ေယာက္ အ၀စားဆုိင္မႇာ အတူစားျဖစ္ၾကတယ္..။ ထုံးစံအတုိင္း ကြ်န္ေတာ္က ဟင္းကုန္ေအာင္မစားဘဲ ထမင္း၀တာနဲ႔ ေတာ္ျပီဆုိျပီး လက္ထေဆးတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ညီကေတာ့ ဆက္စားေနတယ္..။ အတူစားတဲ့ အကုိၾကီးကလဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူ လက္ေဆးတယ္..။
လက္ေဆးေနရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ဟင္းေတြကုန္ေအာင္ဘာလို႔ မစားတာလဲ လို႔ သူကေမးတယ္..။ ထမင္းပဲ ၀ေအာင္စားရမယ္ထင္လို႔ လို႔ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေျဖေတာ့ ခြက္ထုိးခြက္လန္သူရယ္တယ္..။ တဆက္တည္း.. အ လုိက္တာကြာ.. ဟင္းက ထမင္းဖုိးထဲ ထည့္တြက္ျပီးသားကြ.. အကုန္စားလို႔ ရတယ္ လို႔ ေျပာတယ္..။
အဲဒီေတာ့မႇ ကြ်န္ေတာ္လဲ ဟင္းပါ အကုန္စားလို႔ ရတယ္ဆုိတာ သိေတာ့တယ္..။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္မစားခဲ့တဲ့ ဟင္းေတြကုိပါ ႏႇေမ်ာေနမိတယ္..။ အဲဒါနဲ႔ စားလက္စ ညီေတာ္ေမာင္ကုိ ကြ်န္ေတာ့္ဟင္းခြက္ ထဲက ဟင္းေတြပါ စားပစ္လုိက္.. လို႔ လက္ေဆးတဲ့ေနရာကေန လႇမ္းလုပ္ျပေတာ့တယ္..။
၀ယ္ အ တယ္ဆုိတာ အဲဒါမ်ိဳးနဲ႔ တူပါရဲ့..။
ထမင္းစားတာနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ရြာအလႇဴမႇာ ထမင္းေကြ်းတဲ့ အေၾကာင္းေလး ေဖာက္သည္ခ်ဦးမယ္..။
ရြာဖက္က အလႇဴ ( ရဟန္းခံရႇင္ျပဳ နားသ ) ေတြမႇာ ထမင္းပဲ ေကြ်းၾကတယ္..။ ေမဆြိသီခ်င္းထဲကလုိ '' ၀က္သားတုံးၾကီး လက္သီးဆုပ္သ႑ာန္ '' ဆုိသလုိမ်ိဳး ၀က္သားဆီျပန္ ကေတာ့ မပါမျဖစ္ ပါေလ့ရႇိတယ္..။ ငပိေၾကာ္၊ သရက္ခ်ဥ္သုတ္၊ မႇန္ေရာင္ဟင္းခ်ိဳ စတာေတြကေတာ့ အရံဟင္းေတြ ေပါ့..။
ရြာဖက္က လူေတြကလဲ အစားအေသာက္ဆင္းရဲ ရႇာၾကေတာ့ အလႇဴအတန္း အသံကုိပဲ နားစြင့္ေနၾကတယ္..။ ရြာအလႇဴေတြမႇာ ထမင္းစားလက္မႇတ္ေ၀တဲ့ အလႇဴနဲ႔ ၾကိဳက္တဲ့သူလာစား ဆုိျပီး မီးခုိးတိတ္ေကြ်းတဲ့ အလႇဴရယ္လို႔ ႏႇစ္မ်ိဳးႏႇစ္စားရႇိတယ္..။
အလႇဴေလးလဲ လုပ္ခ်င္တယ္..။ ေကြ်းေမြးဧည့္ခံဖုိ့ ဘတ္ဂ်က္ကလဲ.. သိပ္မျပည့္စုံဘူး ဆုိရင္.. အလႇဴ့ရႇင္က.. အလႇဴဖိတ္စာနဲ႔အတူ ထမင္းစားလက္မႇတ္ပါ တခါတည္း ထည့္ဖိတ္ေလ့ရႇိတယ္..။ လူေရြးဖိတ္တဲ့သေဘာေပါ့..။
ပဲြေန့ေရာက္တာနဲ႔.. ထမင္းစားလက္မႇတ္ေလး ယူေဆာင္ျပီး အလႇဴအိမ္ကုိ ၾကြၾကရတယ္..။ အလႇဴအိမ္မႇာ ထမင္းရုံဆုိျပီး.. ထမင္းေကြ်းတဲ့ ေနရာ သုံးေလးေနရာ ခဲြထားေလ့ရႇိတယ္..။ ကိုယ့္လက္မႇတ္ကုိ ထမင္းရုံေစာင့္တဲ့လူဆီ ျပလုိက္ရင္.. အဲဒီလူက.. နံပါတ္မႇတ္ေပးတယ္..။
ထမင္းရုံထဲမႇာ.. ထမင္း၀ုိင္းအလြတ္ ျပင္ျပီးသားရႇိေနရင္ေတာ့ နံပါတ္ ( တုိကင္ သေဘာမ်ိဳး ) မေပးေတာ့ဘဲ တခါတည္း ၀င္စားလို႔ရတယ္..။ လူတအားက်ေနလို႔ ထမင္းရုံျပည့္ေနရင္ တုိကင္သေဘာမ်ိဳး နံပါတ္နဲ႔ ကုိယ့္အလႇည့္က်ဖုိ့ ေစာင့္ေနၾကရတယ္..။
လြတ္သြားတဲ့ ထမင္း၀ုိင္းေတြကုိ ၾကည့္ျပီး ထမင္းရုံေစာင့္က နံပါတ္ဘယ္ေလာက္က ဘယ္ေလာက္အထိ ဘယ္ထမင္းရုံမႇာ စားႏုိင္ပါျပီ လို႔ ေအာ္သံၾကားရင္ ကုိယ့္နံပါတ္ပါရင္ ၀င္စားၾကတာပါပဲ..။ အေတာ့္ကုိ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း စည္စည္ကားကား ရြာအလႇဴေတြေပါ့..။
ေခြ်းတလုံးလုံး သဲတရႇပ္ရႇပ္နဲ႔ လူေတြ ရုန္းရုန္းရုန္းရုန္း အသံခ်ဲ့စက္သံ ဆူဆူညံညံ နဲ႔ အေတာ္ေပ်ာ္ဖုိ့လဲ ေကာင္းပါတယ္..။ ေကြ်းေနရင္း တန္းလန္း ဟင္းျပတ္သြားလို႔ အလႇဴ့တကာ တကာမခမ်ာ အေရးေပၚ ရြာထဲက ႏြားမတစ္ေကာင္ ထိပ္ထု လုိက္ရရႇာတယ္ ဆုိတဲ့ သတင္းမ်ိဳးေတြလဲ မၾကားခ်င္မႇ အဆုံးပဲ..။
ရြာမႇာ ႏြားသတ္ရင္ အဲဒီႏြားရဲ့ ႏႇာၾကား (ငယ္ထိပ္တည့္တည့္ ) ကုိ ဆယ္ေပါင္တူလို႔ဟာနဲ႔ အားကုန္လဲႊထုတာ ပဲ..။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏြားသတ္ရင္ .. ႏြားသတ္တယ္လို႔ မေခၚဘဲ ထိပ္ထုတယ္လို႔ ေခၚၾကတယ္..။ အဲဒီလုိမ်ိဳး ထိပ္ထုတာ ျမင္ဖူးရင္ သိပ္သနားဖုိ့ေကာင္းတယ္..။
ငယ္ထိပ္အထုခံရလို႔ မေသမရႇင္ျဖစ္ေနဆဲ ႏြားရဲ့ လည္မ်ိဳကုိ ဓါးနဲ႔လႇီးျပီး ေသြးေဖာက္ေသးတယ္..။ အဲဒီေသြးကုိ အမဲေသြးခဲ အေနနဲ႔ ေရာင္းၾကတယ္..။ ၀က္ေသြးခဲလဲ အလားတူပဲေပါ့..။ ေသမႇ ေသြးေဖာက္ရင္.. ရႇင္ဆဲေဖာက္သေလာက္.. ေသြးမထြက္ဘူးလို႔ ဆုိတယ္..။
မေသမရႇင္ဆန့္ငင္ဆန့္ငင္ ႏြားလည္မ်ိဳက တလေဟာ စီးက်ေနတဲ့ ေသြးေတြကုိ ေအာက္က ေရေႏြးထည့္ထားတဲ့ သံခ်ိဳင့္နဲ႔ ခံထားတာကုိ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါ ျမင္ဖူးတယ္..။ သံခ်ိဳင့္ထဲ ေရေႏြးထည့္ထားရင္ အဲဒီေသြးက ခဲသြားတယ္လို႔ အမဲေပၚတဲ့ လူက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ရႇင္းျပတယ္..။
အဲဒီျမင္ကြင္းကုိ အခုထက္ထိ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္တုိင္း မ်က္စိထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး..။
အဲဒီလုိမ်ိဳး ၾကိဳက္တဲ့သူလာစားလို႔ရတဲ့ မီးခုိးတိတ္အလႇဴေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ ဘုန္းၾကီးက မ႑ပ္ၾကီးထဲမႇာ <ာေငူအသၚမ႑ပ္ၾကီးထဲမႇာ> အလႇဴ့တကာတကာမကုိ ေရစက္ခြက္ကုိင္ခုိင္းျပီး ေရစက္ခ်ေနခ်ိန္ မႇာ ေနာက္ပုိင္းက ထမင္းဟင္းေကြ်းတဲ့အဖြဲ႔က ဟင္းျပတ္သြားလို႔ အေရးေပၚ ႏြားတစ္ေကာင္၊ ၀က္တစ္ေကာင္ ထိပ္ထု ေနၾကတာဟာ ရြာအလႇဴ့ေတြရဲ့ ျပယုဂ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္..။
အလႇဴ့ရႇင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလဲ အလႇဴပဲြျပီးမႇ ဟင္းေတြ ဗုံးေဗာလေအာ ပုိေနခဲ့မႇာထက္ လုိမႇ ထိပ္ထုတာက ပုိေကာင္းတယ္လို႔ ျမင္ၾကပုံရပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ့အလႇဴ့ရႇင္မ်ားက်ေတာ့ ပဲြျပီးလို႔ ပုိေနတဲ့ဟင္းကုိ ေစ်းထြက္ေရာင္းၾကေသးတယ္..။
မီးခုိးတိတ္အလႇဴ ဆုိေတာ့လဲ.. အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး၊ သူစိမ္းသူက်က္ မရႇိေတာ့ဘူး..။ ကုိယ့္ရြာက လူေတာင္မကဘူး တျခားရြာကလူေတြပါ လာ စားၾကတာဆုိေတာ့ မႇန္းထားတာထက္ အျမဲပုိေနတတ္တယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္ အျမဲ မေလာက္မငႇ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိရမႇာပဲ..။
ဒီၾကားထဲ.. ထမင္းကုိ ႏႇစ္ခါျပန္စားတဲ့သူမ်ိဳးေတြလဲ ရႇိေသးတယ္..။ ထမင္းရုံစဖြင့္တာနဲ႔ တစ္ခါ ၀င္တီးလုိက္တယ္..။ ထမင္းရုံပိတ္ခါနီး ညေနမေစာင္းတေစာင္းမႇာ ေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ဆုိျပီး တစ္ခါ ၀င္အားေပးလုိက္ျပန္ေရာ..။
ရြာမႇာ ထမင္းစားလက္မႇတ္နဲ႔ ေကြ်းတဲ့အလႇဴမႇာေတာင္ ထမင္းႏႇစ္ခါျပန္စားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ျဖစ္သြားေသးတယ္..။ လူတစ္ေယာက္က ထမင္းစားလက္မႇတ္နဲ႔ အလႇဴ့ထမင္း၀င္စားတယ္..။ အ၀အျပဲ စားျပီးတာနဲ႔ လက္ေဆးတဲ့ေနရာမႇာ လက္ေဆးတယ္..။ လက္ေဆးရင္းတန္းလန္း အဲဒီနားက်ေနတဲ့ ထမင္းစားလက္မႇတ္တစ္ေစာင္ ေကာက္ရပါေလေရာ..။
ဗုိက္က တင္းေနေပမယ့္.. ေကာက္ရတဲ့ ထမင္းစားလက္မႇတ္ကုိ ႏႇေျမာလို႔ ဆုိျပီး ထမင္းရုံထဲ တစ္ခါျပန္၀င္ ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္စားတယ္..။ တန္ေအာင္ ဟင္းေတြခ်ည္း ထုိင္စားခဲ့သတဲ့..။ ရြာမႇာက အဲဒီလုိ လူမ်ိဳးေတြလဲ ရႇိတယ္..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment