အဲဒီလုိ ေရလႇယ္တာကုိ ညီအကုိသုံးေယာက္ တစ္ေယာက္တစ္လႇည့္ လုပ္ၾကတယ္..။ အေမက တာ၀န္ခဲြထားလို႔ မဟုတ္ပါဘူး..။ ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိတေတြက သိပ္ကတ္တြက္တယ္..။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္က ႏႇစ္ႏႇစ္ၾကီးႏႇစ္ႏႇစ္ငယ္ ဆုိေတာ့ သိပ္မကြာတာေၾကာင့္လဲ ပါမယ္..။ အေဖနဲ႔ေတာင္ ညီအကုိလုိ ေျပာျပဳဆက္ဆံတဲ့ မိသားစုဆုိေတာ့ ညီအကုိခ်င္းလည္း ညီေလးေရအကုိၾကီးေရ လို႔ မေျပာျဖစ္သေလာက္ပဲ..။
ဘယ္ေလာက္ထိ ကတ္တြက္သလဲဆုိရင္ တခါတရံ ညီအကုိသုံးေယာက္ အိမ္ေဘးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိ ေရခ်ိဳးသြားရင္ အိမ္နဲ႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအကြာအေ၀းသုံးပုိင္းပုိင္းျပီး ဆပ္ျပာခြက္နဲ႔ ေရပုံးကုိ ညီအကုိသုံးေယာက္ တစ္လႇည့္စီ ကုိင္ၾကတယ္..။
ထမင္းခ်က္ရင္လည္း အလားတူပဲ..။ စပလုံးေရြး ဆန္ေဆးတာက တစ္ေယာက္..။ မီးေမႊးျပီး ပြက္တဲ့အထိ ထုိင္ၾကည့္တာက တစ္ေယာက္..။ ထမင္းရည္ငဲ့ျပီး နပ္တာက တစ္ေယာက္..။ အဲဒါကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ့က ပထမတာ၀န္၊ ဒုတိယတာ၀န္၊ တတိယတာ၀န္ လို႔ နာမည္ေပးျပီး မင္းကပထမတာ၀န္ယူ ငါက ဒုတိယ ဟုိတစ္ေယာက္က တတိယတာ၀န္ စသျဖင့္ ခဲြေ၀လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္..။
ဒါေပမယ့္ စာက်က္ေနရင္ေတာ့ အဲဒီလူ အိမ္မႈကိစၥေတြကေန ကင္းလြတ္ခြင့္ရတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ဆုိရင္ အကုိနဲ႔ညီက သိပ္မၾကည္ဘူး..။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္က စာက်က္ေနတတ္ေတာ့ အေဖက အိမ္မႈကိစၥခုိင္းစရာ ရႇိရင္ က်န္တဲ့ ေမာင္ႏႇမေတြကုိပဲ ခုိင္းေလ့ရႇိတယ္..။
အလုပ္မလုပ္ခ်င္လို႔ စာက်က္ေနတယ္.. အလကားေကာင္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ က်န္ေမာင္ႏႇမေတြက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကတယ္..။ မင္းတုိ့လည္း အလုပ္မလုပ္ခ်င္ရင္ ငါ့လုိ စာက်က္ေပါ့ကြ လို႔ ကြ်န္ေတာ္က ျပန္ပက္ေလ့ရႇိတယ္..။
ဒါေပမယ့္ သူတုိ့စာက်က္တအားပ်င္းတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ညီဆုိရင္ အေဖက အဂၤလိပ္ meaing တစ္လုံး အလြတ္ရရင္ တစ္မတ္ ေပးမယ္အထိ ကမ္းလႇမ္းျပီး စာက်က္ခုိင္းရတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိတေတြက အဲဒီလုိမ်ိဳး..။
အိမ္အတြက္ ေသာက္ေရနဲ႔သုံးေရ ကုိလဲ တစ္ေယာက္တစ္ရက္ ထမ္းၾကတယ္..။ ေသာက္ေရက ဧရာ၀တီျမစ္အထိ သြားခပ္ရတယ္..။ ျမစ္နဲ႔အိမ္နဲ႔က သုံးဖာလုံေလာက္ ေ၀းတယ္..။ သုံးေရကေတာ့ အိမ္ေဘး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ခပ္ရတာဆုိေတာ့ နီးပါတယ္..။
ဒါေတာင္မႇ တခါတရံ သူ့ကတ္တြက္ကုိယ့္ကတ္တြက္နဲ႔ အိမ္မႇာ ေရျပတ္ျပတ္သြားေသးတယ္..။
အဲဒီလုိမ်ိဳး အိမ္မႇာ ေရျပတ္သြားရင္ အေဖက ကြ်န္ေတာ္တုိ့ကုိ ပညာသားပါပါနဲ႔ ႏႇိပ္ကြပ္တယ္..။ တစ္ရက္အိမ္မႇာ ေရမရႇိဘူး..။ အေဖက မင္းတုိ့ေကာင္ေတြ ေရမခပ္ဘူး အိမ္မႇာ သုံးစရာေရမရႇိေတာ့ဘူးလို႔ တုိက္ရုိက္ၾကီးမေျပာဘဲ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေနာက္ေဖးမႇာ ေသးထုိင္ေပါက္ေနတုံး အေဖက ေရခြက္ၾကီးနဲ႔ ေျပးလာျပီး..
'' ငါ့သား ေသးကုိ ဒီခြက္ထဲေပါက္.. အေဖထမင္းစားျပီး လက္ေဆးပလုတ္က်င္းဖုိ့ ေရမရႇိလို႔ '' လို႔ ေျပာေတာ့တာပဲ..။
အခုမိသားစု ဆုံတုိင္း အဲဒီအေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပီး ရယ္ၾကတယ္..။
ေရႇးေဟာင္းေႏႇာင္းျဖစ္ေတြေပါ့..။ ညီအကုိတေတြ မၾကာခန ရန္ျဖစ္တယ္..။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တြက္ကတ္ျပီး စကားကအစ အတင္စီးမခံၾကေတာ့ ေနာက္ဆုံး ရန္ပဲြနဲ႔ အဆုံးသတ္ေလ့ရႇိတယ္..။ တခါက အိမ္မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိ သုံးေယာက္ထဲရႇိတယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး အလုပ္ေတြ ခဲြေ၀လုပ္ၾကတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က က်ဳရႇင္တဖက္နဲ႔ ဆုိေတာ့ အိမ္ရဲ့ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးမႇာ သိပ္မလုပ္ျဖစ္ဘူး..။ မနက္လင္း က်ဳရႇင္ ညေနက်ဳရႇင္ ဆုိေတာ့ အကုိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ညီပဲ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ၾကရတယ္..။
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္လာျပီး သူတုိ့ခ်က္ျပဳတ္ထားတာေလး အသင့္စားသလုိမ်ိဳး ျဖစ္ေနေတာ့ အကုိက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မၾကည္ဘူး..။ တစ္ရက္ အကုိက မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမႇာ ထမင္းခ်က္ ေနတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္က က်ဳရႇင္သင္ျပီး ျပန္အလာ ဗုိက္ဆာတာနဲ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ၀င္တယ္..။ အကုိက မၾကည္မလင္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မ်က္လုံးလႇန္ၾကည့္တယ္..။ ေနာက္ ထမင္းစား မလို႔လားလို႔ ေအာင့္သည္းေအာင့္သက္နဲ႔ ေမးတယ္..။ ဟုတ္တယ္လို႔ ေျဖရင္း ထမင္းပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ ကြ်န္ေတာ္လႇမ္းယူတယ္..။
ေအး.. ထမင္းစားခ်င္ရင္ေတာ့စား..ဒါေပမယ့္ငါခ်က္ထားတဲ့ဟင္းေတာ့ မစားနဲ႔ လို႔ အကုိက ဆက္ေျပာတယ္..။ ရပါတယ္.. ငါ့ဖာသာ ဆီဆမ္းဆားျဖဴးစားမယ္လို႔ ေျပာရင္း ဆီပုလင္း ရႇိရာ ကြ်န္ေတာ္လက္လႇမ္းတယ္..။
ဒါေပမယ့္ အကုိက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဦးေအာင္ ဆီပုလင္းကုိ ယူလုိက္တယ္..။ တဆက္တည္း ဒီဆီက ငါ၀ယ္ထားတဲ့ဆီကြ မင္းစားခြင့္မရႇိဘူးလို႔ လုပ္ျပန္တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ကြ်ဲျမီးတုိသလုိ ျဖစ္လာတယ္..။
သူခ်က္တဲ့ဟင္း ေပးမစားတာ ကိစၥမရႇိဘူး..။ ကုိယ့္ဖာသာ ဆီဆမ္းစားလို႔ ရေသးတယ္..။ အခု ဆမ္းစားမယ့္ ဆီအထိ သူ၀ယ္ထားတဲ့ဆီဆုိျပီး ပိတ္ပိတ္ပင္ပင္လုပ္ေနေလေတာ့ ေဒါသထြက္လာျပီေပါ့..။ အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူခ်က္ေနတဲ့ ထမင္းအုိးကုိ လက္ညႇိဳးထုိးျပီး မင္းခ်က္ေနတဲ့ ထမင္းအုိးထဲက ေရက ငါခပ္ထားတဲ့ေရကြ.. မင္းလည္း ငါခပ္တဲ့ေရနဲ႔ ခ်က္တဲ့ထမင္းကုိ မစားနဲ႔ လို႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္..။
ဒါေပမယ့္ အကုိကလည္း အေလ်ာ့မေပးဘူး..။ '' အမယ္ ငါအခုခ်က္ေနတဲ့ေရက မင္းခပ္ထားတာမဟုတ္ဘူး.. လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေလာက္က ငါခပ္ထားတဲ့ ေရက်န္နဲ႔ ခ်က္တာကြ '' လို႔ ေဒါၾကီးေမာၾကီးနဲ႔ ေျပာတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး..။ ထမင္းအုိးေအာက္က မီးေလာင္ေနတဲ့ ထင္းေခ်ာင္းေတြကုိ ဆဲြထုတ္ျပီး '' ဒီထင္းေတြက ငါခုတ္ထားတဲ့ ထင္းေတြကြ '' လို႔ ေျပာရင္း ေဘးက ျပာပုံထဲ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ထုိးျငိမ္းပစ္လုိက္တယ္..။
အဲဒီမႇာ အကုိက သူ့လက္ထဲက ဆီပုလင္းၾကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းကုိ ေဆာ္ထည့္လုိက္ပါေလေရာ..။
အခုေတာ့လည္း ငယ္တုံးကလုိ မဟုတ္ၾကေတာ့ပါဘူး..။
အေကာ္ဒီယံအုန္းေက်ာ္ရဲ့ ေရာင္ေပစူး သီခ်င္းထဲက '' သားရယ္သမီးရယ္ ေသာကမီးရယ္ ေလာကၾကီးအလယ္ ဘ၀တုိက္ပဲြ အႏုိင္ႏႊဲရတယ္ '' ဆုိတာမ်ိဳးလုိ ညီအကုိတေတြ သူ့ဘ၀ကုိယ့္ဘ၀ ကဲြျပားသြားၾကျပီမုိ့ တစ္ႏႇစ္တစ္ၾကိမ္ေတာင္ ျပန္မဆုံျဖစ္ေတာ့ဘူး..။
အေရးအေၾကာင္း ေပၚမႇ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အထိ ေ၀းသြားခဲ့ၾကျပီ..။ အမိအဖရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမႇာ ေနၾကတုံးကလုိ လြမ္းေမာေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ေတြကေတာ့ ဒီဖက္ႏႇစ္ေတြမႇာ မရႇိသေလာက္ဆုိပါေတာ့..။
ဒါေပမယ့္ ဘ၀ေလာကဓံလႇိဳင္းလုံးေတြ ကုိ အတူတကြ ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းခဲ့တာ ေတြကုိေတာ့ ေမ့ဖုိ့ မတတ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ရဆဲပါ..။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္.. ညီအကုိတေတြ တြက္ကတ္ခဲ့တာ.. ရန္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကစလို႔ အတိတ္ကအရာအားလုံးကုိ ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းတယ္..။
အတိတ္ကအရာအားလုံး ကုိလြမ္းတယ္လို႔ ေျပာမိမႇ ညီအကုိသုံးေယာက္ထဲ အိမ္မႇာရႇိတဲ့ ေနာက္ထပ္ အမႇတ္ရစရာတစ္ခု ေခါင္းထဲျပန္ေပၚလာတယ္..။ အဲဒီတုံးကလဲ အိမ္မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိသုံးေယာက္ပဲ ရႇိတယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး သုံးေယာက္သား တာ၀န္ခဲြေ၀လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္..။ အကုိက ဟင္းခ်က္အလႇည့္က်တယ္..။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အိမ္မႇာ ဆီကုန္ေနေရာ..။
ဆီ၀ယ္ဖုိ့ ပုိက္ဆံကလဲ မရႇိေတာ့ အကုိက အၾကံျပဳတယ္..။ ေခါင္းလိမ္းတဲ့ အုန္းဆီေတာ့ရႇိတယ္.. အုန္းဆီက ဒီအတုိင္းေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေမႊးတာ.. ဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္လဲ ဘာျပႆနာမႇ မရႇိေလာက္ဘူး.. ဘယ္လုိသေဘာရလဲ ေပါ့..။
တုိ့ပဲ ရႇိတာ.. ထည့္သာထည့္.. ေကာင္းမႇာပါ ဆုိျပီး အားလုံးသေဘာတူ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းထဲ အုန္းဆီထည့္ခ်က္ၾကတယ္..။ အားလုံးခ်က္ျပဳတ္ျပီး ခူးခပ္စားၾကဖုိ့ လုပ္ၾကတယ္..။
အကုိက သူ့ရဲ့ ေရႊဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတစ္ဇြန္းခပ္ျပီး ထက္ထက္မုိးဦးဟင္းေမႊးမဆလာ ေၾကျငာထဲကလုိ ႏႇာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႇဳံ့.. နမ္းလုိက္တယ္..။ အားပါး ေမႊးသကြာ လို႔လဲ ပါးစပ္က ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ေသးတယ္..။
ျပီး.. အားပါးတရ ေသာက္ခ်ပစ္လုိက္တယ္..။ မ်က္ႏႇာၾကီးကုိ ရႇဳံ့မဲ့သြားတဲ့အထိ အကုိ ျဖစ္သြားတယ္..။ ငါ့လခြီး .. ခ်ဥ္ရည္တစ္အုိးေတာ့ ပစ္လုိက္ရပေဟ့ .. လို႔ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ခ်ဥ္ရည္ပန္းကန္ကုိ ေခြးစာအုိးထဲ သြန္ပစ္လုိက္ပါေရာ..။
အုိးထဲက်န္တဲ့ ခ်ဥ္ရည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ညီေတာ္ေမာင္ႏႇစ္ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္တစ္ဇြန္း ခပ္ျမည္းၾကတယ္..။ တကယ့္ကုိ ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္စရာ အရသာနဲ႔ အန့ံအသက္ပဲ..။
အုန္းဆီမ်ား ေခါင္းလိမ္းေတာ့ ေမႊးလုိက္တာ..။ ဟင္းထဲထည့္ခ်က္ေတာ့မႇ ဟင္းအရသာ ဘယ္ေရာက္သြားမႇန္းမသိေအာင္အထိ ျဖစ္သြားရတယ္..။
ေနာက္တစ္ခါက ညီအကုိေတြခ်ည္း ရႇိေနတုံး ဧည့္သည္လာတာပဲ..။
ကုိယ့္ညီအကုိသုံးေယာက္ဆုိ ဘာစားစား ဘာခ်က္ခ်က္ ဗုိက္ျပည့္ဖုိ့က အဓိကပဲ..။ ဒါေပမယ့္ဧည့္သည္ကုိေတာ့ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလး ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းေမြးရမယ့္ ၀တၲရားက ရႇိလာတယ္..။
ညီအကုိသုံးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းရုိက္ျပီး ေခ်းသင့္တာေခ်း ငႇားသင့္တာငႇား အခ်ိန္မီ ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾကရတယ္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဧည့္သည္မႇာ သုံးေလးႏႇစ္အရြယ္ကေလးေလး တစ္ေယာက္ပါလာတယ္..။ ကေလးဆုိေတာ့ လူမႈေရးေတြ ဘာေတြညာေတြ ဘယ္သိမလဲ..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာကလဲ ေခ်းငႇား၀ယ္ျခမ္းခ်က္ျပဳတ္ရတာဆုိေတာ့ နည္းနည္းေလး အခ်ိန္လင့္သြားတယ္..။ ကေလးက ဆာေနျပီ..။
သူ့အေမကုိ တပူပူတဆာဆာလုုပ္ေတာ့တာပဲ..။ အေမ ဆာျပီ .. အေမ ဆာျပီ ထမင္းဆာျပီး စားခ်င္လႇျပီ.. စသျဖင့္ တလစပ္ကုိ ကေလးေလးက ေျပာေနေတာ့တယ္...။ သူ့အေမကလဲ အားနာတာေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ကလဲ မ်က္ႏႇာေတြကုိ ပူလို႔..။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ညီကေတာ့ အဲဒီကေလးကုိ အေတာ္ေသာက္ျမင္ကတ္ေနတယ္...။ ပါးစပ္ကလဲ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနဟန္ရႇိတယ္..။ ကေလးကုိ ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ေနာက္ဆုံး မေအာင့္ႏုိင္မအီးႏုိင္ ေျပာေတာ့တယ္..။ ဘရုတ္ကင္းႏႇစ္ထပ္ကြမ္းအဂၤလိပ္နဲ႔ ေျပာတာပါ..။ ကေလးအေမနားလည္မႇာလဲ စုိးတယ္နဲ႔ တူတယ္..။ ေျပာပုံက..
'' ဘရားသား.. သကစ္ဒ္ ကုိ စီနီမာ ေကာျပီး ဟန္းဂရီး အုံး ဟန္းဂရီး အုံး ဆုိျပီး ဘိ (တ္ ) ပစ္ရေအာင္ '' တဲ့..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့မႇာ ညီေတာ္ေမာင္ေျပာတာကုိ ၾကားျပီး ရယ္လုိက္ၾကရတာ..။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္က ႏႇစ္ႏႇစ္ၾကီးႏႇစ္ႏႇစ္ငယ္ ဆုိေတာ့ သိပ္မကြာတာေၾကာင့္လဲ ပါမယ္..။ အေဖနဲ႔ေတာင္ ညီအကုိလုိ ေျပာျပဳဆက္ဆံတဲ့ မိသားစုဆုိေတာ့ ညီအကုိခ်င္းလည္း ညီေလးေရအကုိၾကီးေရ လို႔ မေျပာျဖစ္သေလာက္ပဲ..။
ဘယ္ေလာက္ထိ ကတ္တြက္သလဲဆုိရင္ တခါတရံ ညီအကုိသုံးေယာက္ အိမ္ေဘးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိ ေရခ်ိဳးသြားရင္ အိမ္နဲ႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအကြာအေ၀းသုံးပုိင္းပုိင္းျပီး ဆပ္ျပာခြက္နဲ႔ ေရပုံးကုိ ညီအကုိသုံးေယာက္ တစ္လႇည့္စီ ကုိင္ၾကတယ္..။
ထမင္းခ်က္ရင္လည္း အလားတူပဲ..။ စပလုံးေရြး ဆန္ေဆးတာက တစ္ေယာက္..။ မီးေမႊးျပီး ပြက္တဲ့အထိ ထုိင္ၾကည့္တာက တစ္ေယာက္..။ ထမင္းရည္ငဲ့ျပီး နပ္တာက တစ္ေယာက္..။ အဲဒါကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ့က ပထမတာ၀န္၊ ဒုတိယတာ၀န္၊ တတိယတာ၀န္ လို႔ နာမည္ေပးျပီး မင္းကပထမတာ၀န္ယူ ငါက ဒုတိယ ဟုိတစ္ေယာက္က တတိယတာ၀န္ စသျဖင့္ ခဲြေ၀လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္..။
ဒါေပမယ့္ စာက်က္ေနရင္ေတာ့ အဲဒီလူ အိမ္မႈကိစၥေတြကေန ကင္းလြတ္ခြင့္ရတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ဆုိရင္ အကုိနဲ႔ညီက သိပ္မၾကည္ဘူး..။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္က စာက်က္ေနတတ္ေတာ့ အေဖက အိမ္မႈကိစၥခုိင္းစရာ ရႇိရင္ က်န္တဲ့ ေမာင္ႏႇမေတြကုိပဲ ခုိင္းေလ့ရႇိတယ္..။
အလုပ္မလုပ္ခ်င္လို႔ စာက်က္ေနတယ္.. အလကားေကာင္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ က်န္ေမာင္ႏႇမေတြက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကတယ္..။ မင္းတုိ့လည္း အလုပ္မလုပ္ခ်င္ရင္ ငါ့လုိ စာက်က္ေပါ့ကြ လို႔ ကြ်န္ေတာ္က ျပန္ပက္ေလ့ရႇိတယ္..။
ဒါေပမယ့္ သူတုိ့စာက်က္တအားပ်င္းတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ညီဆုိရင္ အေဖက အဂၤလိပ္ meaing တစ္လုံး အလြတ္ရရင္ တစ္မတ္ ေပးမယ္အထိ ကမ္းလႇမ္းျပီး စာက်က္ခုိင္းရတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိတေတြက အဲဒီလုိမ်ိဳး..။
အိမ္အတြက္ ေသာက္ေရနဲ႔သုံးေရ ကုိလဲ တစ္ေယာက္တစ္ရက္ ထမ္းၾကတယ္..။ ေသာက္ေရက ဧရာ၀တီျမစ္အထိ သြားခပ္ရတယ္..။ ျမစ္နဲ႔အိမ္နဲ႔က သုံးဖာလုံေလာက္ ေ၀းတယ္..။ သုံးေရကေတာ့ အိမ္ေဘး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ခပ္ရတာဆုိေတာ့ နီးပါတယ္..။
ဒါေတာင္မႇ တခါတရံ သူ့ကတ္တြက္ကုိယ့္ကတ္တြက္နဲ႔ အိမ္မႇာ ေရျပတ္ျပတ္သြားေသးတယ္..။
အဲဒီလုိမ်ိဳး အိမ္မႇာ ေရျပတ္သြားရင္ အေဖက ကြ်န္ေတာ္တုိ့ကုိ ပညာသားပါပါနဲ႔ ႏႇိပ္ကြပ္တယ္..။ တစ္ရက္အိမ္မႇာ ေရမရႇိဘူး..။ အေဖက မင္းတုိ့ေကာင္ေတြ ေရမခပ္ဘူး အိမ္မႇာ သုံးစရာေရမရႇိေတာ့ဘူးလို႔ တုိက္ရုိက္ၾကီးမေျပာဘဲ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေနာက္ေဖးမႇာ ေသးထုိင္ေပါက္ေနတုံး အေဖက ေရခြက္ၾကီးနဲ႔ ေျပးလာျပီး..
'' ငါ့သား ေသးကုိ ဒီခြက္ထဲေပါက္.. အေဖထမင္းစားျပီး လက္ေဆးပလုတ္က်င္းဖုိ့ ေရမရႇိလို႔ '' လို႔ ေျပာေတာ့တာပဲ..။
အခုမိသားစု ဆုံတုိင္း အဲဒီအေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပီး ရယ္ၾကတယ္..။
ေရႇးေဟာင္းေႏႇာင္းျဖစ္ေတြေပါ့..။ ညီအကုိတေတြ မၾကာခန ရန္ျဖစ္တယ္..။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တြက္ကတ္ျပီး စကားကအစ အတင္စီးမခံၾကေတာ့ ေနာက္ဆုံး ရန္ပဲြနဲ႔ အဆုံးသတ္ေလ့ရႇိတယ္..။ တခါက အိမ္မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိ သုံးေယာက္ထဲရႇိတယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး အလုပ္ေတြ ခဲြေ၀လုပ္ၾကတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က က်ဳရႇင္တဖက္နဲ႔ ဆုိေတာ့ အိမ္ရဲ့ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးမႇာ သိပ္မလုပ္ျဖစ္ဘူး..။ မနက္လင္း က်ဳရႇင္ ညေနက်ဳရႇင္ ဆုိေတာ့ အကုိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ညီပဲ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ၾကရတယ္..။
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္လာျပီး သူတုိ့ခ်က္ျပဳတ္ထားတာေလး အသင့္စားသလုိမ်ိဳး ျဖစ္ေနေတာ့ အကုိက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မၾကည္ဘူး..။ တစ္ရက္ အကုိက မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမႇာ ထမင္းခ်က္ ေနတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္က က်ဳရႇင္သင္ျပီး ျပန္အလာ ဗုိက္ဆာတာနဲ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ၀င္တယ္..။ အကုိက မၾကည္မလင္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မ်က္လုံးလႇန္ၾကည့္တယ္..။ ေနာက္ ထမင္းစား မလို႔လားလို႔ ေအာင့္သည္းေအာင့္သက္နဲ႔ ေမးတယ္..။ ဟုတ္တယ္လို႔ ေျဖရင္း ထမင္းပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ ကြ်န္ေတာ္လႇမ္းယူတယ္..။
ေအး.. ထမင္းစားခ်င္ရင္ေတာ့စား..ဒါေပမယ့္ငါခ်က္ထားတဲ့ဟင္းေတာ့ မစားနဲ႔ လို႔ အကုိက ဆက္ေျပာတယ္..။ ရပါတယ္.. ငါ့ဖာသာ ဆီဆမ္းဆားျဖဴးစားမယ္လို႔ ေျပာရင္း ဆီပုလင္း ရႇိရာ ကြ်န္ေတာ္လက္လႇမ္းတယ္..။
ဒါေပမယ့္ အကုိက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဦးေအာင္ ဆီပုလင္းကုိ ယူလုိက္တယ္..။ တဆက္တည္း ဒီဆီက ငါ၀ယ္ထားတဲ့ဆီကြ မင္းစားခြင့္မရႇိဘူးလို႔ လုပ္ျပန္တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ကြ်ဲျမီးတုိသလုိ ျဖစ္လာတယ္..။
သူခ်က္တဲ့ဟင္း ေပးမစားတာ ကိစၥမရႇိဘူး..။ ကုိယ့္ဖာသာ ဆီဆမ္းစားလို႔ ရေသးတယ္..။ အခု ဆမ္းစားမယ့္ ဆီအထိ သူ၀ယ္ထားတဲ့ဆီဆုိျပီး ပိတ္ပိတ္ပင္ပင္လုပ္ေနေလေတာ့ ေဒါသထြက္လာျပီေပါ့..။ အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူခ်က္ေနတဲ့ ထမင္းအုိးကုိ လက္ညႇိဳးထုိးျပီး မင္းခ်က္ေနတဲ့ ထမင္းအုိးထဲက ေရက ငါခပ္ထားတဲ့ေရကြ.. မင္းလည္း ငါခပ္တဲ့ေရနဲ႔ ခ်က္တဲ့ထမင္းကုိ မစားနဲ႔ လို႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္..။
ဒါေပမယ့္ အကုိကလည္း အေလ်ာ့မေပးဘူး..။ '' အမယ္ ငါအခုခ်က္ေနတဲ့ေရက မင္းခပ္ထားတာမဟုတ္ဘူး.. လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေလာက္က ငါခပ္ထားတဲ့ ေရက်န္နဲ႔ ခ်က္တာကြ '' လို႔ ေဒါၾကီးေမာၾကီးနဲ႔ ေျပာတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး..။ ထမင္းအုိးေအာက္က မီးေလာင္ေနတဲ့ ထင္းေခ်ာင္းေတြကုိ ဆဲြထုတ္ျပီး '' ဒီထင္းေတြက ငါခုတ္ထားတဲ့ ထင္းေတြကြ '' လို႔ ေျပာရင္း ေဘးက ျပာပုံထဲ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ထုိးျငိမ္းပစ္လုိက္တယ္..။
အဲဒီမႇာ အကုိက သူ့လက္ထဲက ဆီပုလင္းၾကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းကုိ ေဆာ္ထည့္လုိက္ပါေလေရာ..။
အခုေတာ့လည္း ငယ္တုံးကလုိ မဟုတ္ၾကေတာ့ပါဘူး..။
အေကာ္ဒီယံအုန္းေက်ာ္ရဲ့ ေရာင္ေပစူး သီခ်င္းထဲက '' သားရယ္သမီးရယ္ ေသာကမီးရယ္ ေလာကၾကီးအလယ္ ဘ၀တုိက္ပဲြ အႏုိင္ႏႊဲရတယ္ '' ဆုိတာမ်ိဳးလုိ ညီအကုိတေတြ သူ့ဘ၀ကုိယ့္ဘ၀ ကဲြျပားသြားၾကျပီမုိ့ တစ္ႏႇစ္တစ္ၾကိမ္ေတာင္ ျပန္မဆုံျဖစ္ေတာ့ဘူး..။
အေရးအေၾကာင္း ေပၚမႇ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အထိ ေ၀းသြားခဲ့ၾကျပီ..။ အမိအဖရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမႇာ ေနၾကတုံးကလုိ လြမ္းေမာေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္ေတြကေတာ့ ဒီဖက္ႏႇစ္ေတြမႇာ မရႇိသေလာက္ဆုိပါေတာ့..။
ဒါေပမယ့္ ဘ၀ေလာကဓံလႇိဳင္းလုံးေတြ ကုိ အတူတကြ ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းခဲ့တာ ေတြကုိေတာ့ ေမ့ဖုိ့ မတတ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ရဆဲပါ..။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္.. ညီအကုိတေတြ တြက္ကတ္ခဲ့တာ.. ရန္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကစလို႔ အတိတ္ကအရာအားလုံးကုိ ကြ်န္ေတာ္ လြမ္းတယ္..။
အတိတ္ကအရာအားလုံး ကုိလြမ္းတယ္လို႔ ေျပာမိမႇ ညီအကုိသုံးေယာက္ထဲ အိမ္မႇာရႇိတဲ့ ေနာက္ထပ္ အမႇတ္ရစရာတစ္ခု ေခါင္းထဲျပန္ေပၚလာတယ္..။ အဲဒီတုံးကလဲ အိမ္မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ညီအကုိသုံးေယာက္ပဲ ရႇိတယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး သုံးေယာက္သား တာ၀န္ခဲြေ၀လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္..။ အကုိက ဟင္းခ်က္အလႇည့္က်တယ္..။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အိမ္မႇာ ဆီကုန္ေနေရာ..။
ဆီ၀ယ္ဖုိ့ ပုိက္ဆံကလဲ မရႇိေတာ့ အကုိက အၾကံျပဳတယ္..။ ေခါင္းလိမ္းတဲ့ အုန္းဆီေတာ့ရႇိတယ္.. အုန္းဆီက ဒီအတုိင္းေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေမႊးတာ.. ဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္လဲ ဘာျပႆနာမႇ မရႇိေလာက္ဘူး.. ဘယ္လုိသေဘာရလဲ ေပါ့..။
တုိ့ပဲ ရႇိတာ.. ထည့္သာထည့္.. ေကာင္းမႇာပါ ဆုိျပီး အားလုံးသေဘာတူ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းထဲ အုန္းဆီထည့္ခ်က္ၾကတယ္..။ အားလုံးခ်က္ျပဳတ္ျပီး ခူးခပ္စားၾကဖုိ့ လုပ္ၾကတယ္..။
အကုိက သူ့ရဲ့ ေရႊဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတစ္ဇြန္းခပ္ျပီး ထက္ထက္မုိးဦးဟင္းေမႊးမဆလာ ေၾကျငာထဲကလုိ ႏႇာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႇဳံ့.. နမ္းလုိက္တယ္..။ အားပါး ေမႊးသကြာ လို႔လဲ ပါးစပ္က ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ေသးတယ္..။
ျပီး.. အားပါးတရ ေသာက္ခ်ပစ္လုိက္တယ္..။ မ်က္ႏႇာၾကီးကုိ ရႇဳံ့မဲ့သြားတဲ့အထိ အကုိ ျဖစ္သြားတယ္..။ ငါ့လခြီး .. ခ်ဥ္ရည္တစ္အုိးေတာ့ ပစ္လုိက္ရပေဟ့ .. လို႔ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ခ်ဥ္ရည္ပန္းကန္ကုိ ေခြးစာအုိးထဲ သြန္ပစ္လုိက္ပါေရာ..။
အုိးထဲက်န္တဲ့ ခ်ဥ္ရည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ညီေတာ္ေမာင္ႏႇစ္ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္တစ္ဇြန္း ခပ္ျမည္းၾကတယ္..။ တကယ့္ကုိ ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္စရာ အရသာနဲ႔ အန့ံအသက္ပဲ..။
အုန္းဆီမ်ား ေခါင္းလိမ္းေတာ့ ေမႊးလုိက္တာ..။ ဟင္းထဲထည့္ခ်က္ေတာ့မႇ ဟင္းအရသာ ဘယ္ေရာက္သြားမႇန္းမသိေအာင္အထိ ျဖစ္သြားရတယ္..။
ေနာက္တစ္ခါက ညီအကုိေတြခ်ည္း ရႇိေနတုံး ဧည့္သည္လာတာပဲ..။
ကုိယ့္ညီအကုိသုံးေယာက္ဆုိ ဘာစားစား ဘာခ်က္ခ်က္ ဗုိက္ျပည့္ဖုိ့က အဓိကပဲ..။ ဒါေပမယ့္ဧည့္သည္ကုိေတာ့ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလး ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းေမြးရမယ့္ ၀တၲရားက ရႇိလာတယ္..။
ညီအကုိသုံးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းရုိက္ျပီး ေခ်းသင့္တာေခ်း ငႇားသင့္တာငႇား အခ်ိန္မီ ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾကရတယ္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဧည့္သည္မႇာ သုံးေလးႏႇစ္အရြယ္ကေလးေလး တစ္ေယာက္ပါလာတယ္..။ ကေလးဆုိေတာ့ လူမႈေရးေတြ ဘာေတြညာေတြ ဘယ္သိမလဲ..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာကလဲ ေခ်းငႇား၀ယ္ျခမ္းခ်က္ျပဳတ္ရတာဆုိေတာ့ နည္းနည္းေလး အခ်ိန္လင့္သြားတယ္..။ ကေလးက ဆာေနျပီ..။
သူ့အေမကုိ တပူပူတဆာဆာလုုပ္ေတာ့တာပဲ..။ အေမ ဆာျပီ .. အေမ ဆာျပီ ထမင္းဆာျပီး စားခ်င္လႇျပီ.. စသျဖင့္ တလစပ္ကုိ ကေလးေလးက ေျပာေနေတာ့တယ္...။ သူ့အေမကလဲ အားနာတာေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ကလဲ မ်က္ႏႇာေတြကုိ ပူလို႔..။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ညီကေတာ့ အဲဒီကေလးကုိ အေတာ္ေသာက္ျမင္ကတ္ေနတယ္...။ ပါးစပ္ကလဲ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနဟန္ရႇိတယ္..။ ကေလးကုိ ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ေနာက္ဆုံး မေအာင့္ႏုိင္မအီးႏုိင္ ေျပာေတာ့တယ္..။ ဘရုတ္ကင္းႏႇစ္ထပ္ကြမ္းအဂၤလိပ္နဲ႔ ေျပာတာပါ..။ ကေလးအေမနားလည္မႇာလဲ စုိးတယ္နဲ႔ တူတယ္..။ ေျပာပုံက..
'' ဘရားသား.. သကစ္ဒ္ ကုိ စီနီမာ ေကာျပီး ဟန္းဂရီး အုံး ဟန္းဂရီး အုံး ဆုိျပီး ဘိ (တ္ ) ပစ္ရေအာင္ '' တဲ့..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့မႇာ ညီေတာ္ေမာင္ေျပာတာကုိ ၾကားျပီး ရယ္လုိက္ၾကရတာ..။
No comments:
Post a Comment