35.13 တေက်ာ့ျပန္ဆရာ၀ိညာဥ္

ရသမွ် အခ်ိန္ေလးအေတာအတြင္းမွာ ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာေလး ေျပာခြင့္ ရတာဆုိေတာ့ ေမာတယ္လုိ႔ကုိ မခံစားရပါဘူး..။ ကေလးေတြလည္း ေပ်ာ္ေနဟန္ တူပါရဲ႔..။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္လုိ႔ ထမင္းစားခ်င္ၾကျပီလား နားမလားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမးတာေတာင္.. အားလုံးက “ မဆာပါဘူး မနားေတာ့ဘူး ဆရာ.. ” တဲ့..။

သူတုိ႔ဖက္က အားတက္သေရာ ရွိၾက လုိ႔ ပီတိျဖစ္ရင္း ခဲတံမ်ားရဲ႔ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျဖစ္တယ္..။ Evolution of Pencils ေပါ့..။ ဘယ္ ကမၻာေက်ာ္ ပညာရွိရဲ႔ သီအုိရီမွ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဒီေန႔ေခတ္ ဒီေန႔ ကမၻာၾကီးဟာ.. လူေတြဟာ လက္ရွိ ရွိေနတာေတြနဲ႔ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္ဘဲ.. ပုိေကာင္းေအာင္ အျမဲအားထုတ္ေနတယ္ ဆုိတာေလး သူတုိ႔နား၀င္ေလာက္မယ့္ ပုံစံတစ္ခု ကြ်န္ေတာ္ ဆဲြထုတ္လုိက္တာပါပဲ..။

သူတုိ႔စိတ္ထဲမယ္.. ငါတုိ႔အခုက်က္မွတ္ဖတ္မွတ္ေနတဲ့ ၊ တြက္ခ်က္ေနတဲ့ .. နည္းလမ္းေတြထက္ ပုိေကာင္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြ ရွိေနပါလား လုိ႔ သိသြားေစဖုိ႔ အဲဒါေလးနဲ႔ နိဒါန္းခ်ီခဲ့တာပဲ..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ငယ္စဥ္ဘ၀က ခဲတံဆုိတာ.. ဓါးနဲ႔ခြ်န္ကုိ ခြ်န္မွ ရတာမ်ိဳး..။ ခဲတံခြ်န္တဲ့ ဓါးဆုိတာေတာင္ သပ္သပ္ခတ္ခတ္ မရွိေသးပါဘူး..။ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ ဘလိတ္ဓါးနဲ႔ ခြ်န္ရင္ခြ်န္ မခြ်န္ရင္ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲက ၾကက္သီးလွီးတဲ့ဓါးနဲ႔ ခြ်န္ၾကရတယ္..။ ခဲခြ်န္စက္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ငယ္စဥ္က လူတုိင္း မကုိင္ႏုိင္ဘူး..။ ခဲတံကုိ အဲသလုိ ခြ်န္သုံးေနၾကရာကေန .. ခဲဆစ္ခဲတံေလးေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္..။

ခြ်န္စရာမလုိေတာ့ဘဲ.. တုံးသြားတဲ့ ခဲဆစ္အစား..သူ႔ေနာက္က ခြ်န္ေနတဲ့ခဲဆစ္ကုိ တြန္းထုတ္အစားလဲလုိက္ရတဲ့ ခဲတံမ်ိဳး ေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီခဲတံကလည္း.. အဖ်ားေလာက္သာ ခြ်န္တာ..။ ေရးရင္းေရးရင္း အတုံးက ျမန္ေတာ့ သိပ္ေရးလုိက္ရတယ္လုိ႔ကုိ မရွိပါဘူး..။ ခြ်န္ရတဲ့ ဒုကၡေတာ့ နည္းသြားတယ္..။ ဒါေပမယ့္ သုံးရတာက သိပ္မဟန္ခ်င္ဘူး..။

သူ႔ေနာက္မွာ.. အခု ေခတ္စားေနတဲ့ ခဲသားေဘာလ္ပင္ လုိဟာမ်ိဳးေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္..။ သူ႔ရဲ႔ ခဲဆန္က နဂုိရ္ကတည္းက ေသးေသးရွည္ရွည္ဆုိေတာ့ ခြ်န္စရာမလုိသလုိ.. တုံးသြားတာမ်ိဳးလည္း မရွိေတာ့ဘူး..။ တုိသြားရင္ ေနာက္က အေႏွာင့္ကုိ ႏွိပ္လုိက္ရုံပဲ..။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာလည္း အားနည္းခ်က္တခ်ိဳ႔က ရွိေနျပန္တယ္..။

ေရးရင္းတန္းလန္း ခဲသား တုိသြားတုိင္း ေရးတာရပ္ျပီး လက္မနဲ႔ ခဲတံအေႏွာင့္ကုိ သြားသြားႏွိပ္ေပး ေနရတယ္..။ အဲဒါကုိ ေက်ာ္လႊြားႏုိင္ဖုိ႔ ခဲသားထြက္လာေအာင္ ႏွိပ္တဲ့ေနရာကုိ.. ခဲတံေရွ႔ပုိင္း ကုိင္တဲ့ေနရာနားမွာ ထားတဲ့ ခဲတံ ေပၚလာခဲ့ျပန္တယ္..။

ဆုိေတာ့.. ကေလးေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတယ္..။

ခဲတံခြ်န္သုံးရတဲ့ အဆင့္ကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခြ်န္စရာမလုိတဲ့ နည္းကုိ ရွာေဖြခဲ့ၾကတယ္..။ ေနာက္.. ခြ်န္စရာ မလုိေတာ့တာနဲ႔တင္ ရပ္မေနဘဲ သုံးရျပဳရ လြယ္သထက္လြယ္ေအာင္ တည္ထြင္ခဲ့ၾကျပန္တယ္..။ အခုလည္း တည္တြင္မႈ ဂိတ္ဆုံးမသြားေသးဘဲ ဆက္လက္ျပီး ပုိေကာင္းတာေတြ လာအုံးမွာ လုိ႔..။ အဲဒါေလးကုိ ဥပမာ ယူျပီး သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႔ သင္ယူမႈအပုိင္း.. ေလ့လာမႈအပုိင္း.. စာက်က္နည္း အပုိင္းေတြကုိ .. လြယ္သထက္လြယ္ေအာင္ လုပ္လုိ႔ရ ေနတဲ့အေၾကာင္း ေလး ဆဲြယူ ေျပာခဲ့တယ္..။

လက္ေတြ႔အေနနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေျမျဖဴသြားယူခုိင္းလုိက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ဘလက္ဘုတ္မွာ နည္းနည္းကျမင္းလုိက္တယ္..။

“ ၁+၂+၃+၄+၅+၆+၇+၈+၉ = ..... ” ဘယ္ေလာက္ရလဲ ေပါ့..။

သြက္တဲ့ကေလးတခ်ိဳ႔က ခပ္ျမန္ျမန္ လွမ္းေအာ္တယ္..။ ၄၅ တဲ့..။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ စိမ္ေျပနေျပ ေပါင္းေနတုံးပဲ ရွိေသးတယ္..။ အားလုံး အေျဖရေလာက္တဲ့ အထိ ကြ်န္ေတာ္ေစာင့္ျပီး “ ဘယ္လုိ ေပါင္းၾကလဲ ” လုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ထပ္ေမးေတာ့.. “ ဒီလုိေပါင္းရုိး ေပါင္းစဥ္ အတုိင္း ေပါင္းတာပဲ ” လုိ႔ ေျဖၾကတယ္..။

ဒီလုိဘာလုိ႔ မေပါင္းၾကတာလဲ လုိ႔ ဘလက္ဘုတ္မွာ အခုလုိ ကြ်န္ေတာ္ေရးခ်ၾကည္႔တယ္..။

၁+၉ = ၁၀
၂+၈ = ၁၀
၃+၇ = ၁၀
၄+၆ = ၁၀
၅ = ၅

အေျဖ = ၄၅ ေပါ့..။

အဓိက ကြ်န္ေတာ္လုိခ်င္တာက သမာရုိးက် နည္းလမ္းေတြထက္ ပိုမုိေကာင္းမြန္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ပဲ..။ ဆယ္တန္း စာေမးပဲြမွာ တစ္ကေန ကုိးအထိ ေပါင္းပါ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေမးမွာ မဟုတ္ေပမယ့္.. “ တစ္ကေနကုိးအထိ ေပါင္းတာေတာင္မွ.. တုိ႔ေပါင္းပုံေပါင္းနည္းက အေကာင္းဆုံး၊ အလြယ္ဆုံး မဟုတ္ပါလား ” လုိ႔ သူတုိ႔သိသြားေစခ်င္ခဲ့တယ္..။

တဆက္တည္း.. ဆယ့္တစ္အလီ မရဘဲ.. ကိန္းတစ္ခုကုိ ဆယ့္တစ္နဲ႔ ေျမွာက္တတ္လား လုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ကြ်န္ေတာ္ေမးတယ္္..။ တစ္ေယာက္မွ မလွဳပ္ဘူး..။ အားလုံးက ဘယ္လုိလုပ္ ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ လုိ႔ ေတြးေနၾကဟန္ရွိတယ္..။ အဲဒါနဲ႔ ကိန္းတန္းတခု ကြ်န္ေတာ္ ဘလက္ဘုတ္မွာ ခ်ေရးၾကည္႔တယ္..။

၁၂၃၄၅ x ၁၁ = ....

အဲဒါေလး ေရးျပီး .. ကဲ ဆယ့္တစ္အလီ မရြတ္ဘဲ အေျဖဘယ္ေလာက္ရလဲ အတူတူတြက္ၾကည္႔ရေအာင္ လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရင္း သူတုိ႔နဲ႔ အတူ အခုလုိေလး တြက္ၾကည္႔ၾကတယ္..။

ေနာက္ဆုံးဂဏန္းကုိ ဒီအတုိင္းဆဲြခ် တယ္..။ ၅ ေပါ့..။
ကိန္းတန္းရဲ႔ ေနာက္ဆုံး ကိန္းႏွစ္လုံး ၄ နဲ႔ ၅ ကုိ အရင္ေပါင္းတယ္..။ ၉ ေပါ့..။
၃ နဲ႔ ၄ ကုိ ထပ္ေပါင္းတယ္..။ ၇ ရတယ္..။
၂ နဲ႔ ၃ ကုိ ေပါင္းေတာ့ ၅ ရတယ္..။
၁ နဲ႔ ၂ ေပါင္းေတာ့ ၃ ရတယ္..။
ေရွ႔ဆုံးဂဏန္းက ၁ ကေတာ့ ဒီအတုိင္းဆဲြခ်လုိက္တယ္..။ ၁ ေပါ့..။

အေျဖ ၁၃၅၇၉၅ ကုိ ဆယ့္တစ္အလီ မရြတ္ရဘဲ ရသြားခဲ့တယ္..။

ေနာက္.. ကြ်န္ေတာ္ ဆက္ေမးျပန္တယ္..။ ၁၅ နဲ႔ ၁၅ ေျမွာက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ရလဲ လုိ႔..။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်က္ျခင္း ေျဖတယ္..။ ၂၂၅ တဲ့..။ ဒါဆုိရင္ ၂၅ နဲ႔ ၂၅ ဆုိရင္ေရာကြာ ဆုိေတာ့ နည္းနည္းေႏွးသြားျပီးမွ.. တခ်ိဳ႔က ၆၂၅ တဲ့..။ ၃၅ နဲ႔ ၃၅ ဆုိရင္ေရာ.. လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ေမးေတာ့ တခ်ိဳ႔က စာအုပ္ထုတ္ျပီး အေျဖရဖုိ႔ တကယ္ခ်တြက္ေနၾကေတာ့တယ္..။

အေတာ္ေလးၾကာမွ.. ၁၂၂၅ တဲ့..။ လွမ္းေအာ္တယ္..။ ဒါဆုိရင္.. ၈၅ နဲ႔ ၈၅ ေျမွာက္ရင္ေရာ လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ေျပာေတာ့.. အားလုံးက “ အာ ” တဲ့..။ ရယ္ရင္း ေမာရင္း ျပန္ေအာ္ၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ရယ္ရင္း ဒါေလးလည္း နည္းသိရင္ လြယ္တာမွ လုိ႔ ေျပာျပီး အခုလုိ ခ်ေရးျပလုိက္တယ္..။

၈၅ x ၈၅ ဆုိရင္.. ေနာက္ဆုံးကေတာ့ ၅ ႏွစ္လုံးေျမွာက္လဒ္ ၂၅ ပဲ ရတယ္..။ ေရွ႔ ဂဏန္း ၈ ႏွစ္လုံးထဲက တစ္လုံးကုိ တစ္တုိးျပီး အဲဒီတုိးထားတဲ့ ဂဏန္း ( ၉ ) ကုိ က်န္တဲ့ ဂဏန္း (၈) နဲ႔ ေျမွာက္လုိက္ ေတာ့ ၇၂ ရတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္ အေျဖ ၇၂၂၅ ရေစသတည္း ေပါ့..။

အဲဒီေန႔က..

ကေလးေတြလည္း ေပ်ာ္လုိ႔.. ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့တဲ့ ဆရာညဥ္ ျပန္လည္ ပူး၀င္လုိ႔..။