သူမ်ားေတြ ေဆာင္းကြ်တ္၊ ေမာင္ေပါတုိ႔လည္း ေဆာင္းကြ်တ္တာပါပဲ ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ငယ္ဘ၀ ေဆာင္းအမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခု
ေခါင္းထဲ ေပၚလာခဲ့တယ္..။
ဟုိးေရွးေရွးနားမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရးခဲ့သလုိ ကြ်န္ေတာ္လူမွန္းသိတတ္ေတာ့ အေဖက စီးပြားပ်က္ျပီးေနျပီ..။ ဦးေပါတုိ႔ေလာက္သာ အေျခအေနမဆုိးတာ..
ေဆာင္းေရာက္တုိင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ရုန္းကန္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့..။ အထူးသျဖင့္ ေဆာင္း၀တ္အက်ၤ ီ အေႏြးထည္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုအတြက္
ကေတာ့ ရွားပါးပစၥည္းပဲ..။
ေျပာရရင္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္သည္အထိ အေႏြးထည္ မယ္မယ္ရရ ကြ်န္ေတာ့္မွာမရွိခဲ့ပါဘူး..။ အတူေန သူငယ္ခ်င္း ဥကၠာေဆြေပးတဲ့ ႏွစ္ဖက္လွ
အေႏြးထည္နဲ႔ ပဲ တကၠသိုလ္ေဆာင္းေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ အံတုခဲ့ရတယ္..။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ေလာက္တုံးကေတာ့ အေဖက အေႏြးထည္ တစ္ထုပ္ၾကီး
ယူလာေပးတယ္..။
ေမာင္ႏွမတစ္ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးၾကီး ၀တ္ခဲ့ၾကတာေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ .. သိပ္မၾကာပါဘူး..။ အဲဒီအေႏြးထည္အားလုံး ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္..။
ထူးဆန္းတဲ့ ေပ်ာက္ဆုံးမႈလုိ႔ ေျပာရမွာပဲ..။
ေနာက္မွ ..အေမက အဲဒီအေႏြးထည္အားလုံး ဧရာ၀တီျမစ္ထဲ ေမ်ာပစ္လုိက္တယ္လုိ႔ သိရတယ္..။ အေဖယူလာတာက သူ႔အရင္အိမ္ေထာင္ သားၾကီးသမီးၾကီး ေတြရဲ႔
အေႏြးထည္ အက်ေတြဆုိေတာ့ အေမက မခံစားႏုိင္ဘူးနဲ႔ တူပါရဲ႔..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမတစ္ေတြကေတာ့ အေမအဲသလုိလုပ္တာ စိတ္မကြက္ေပမယ့္
ႏွေမ်ာသလုိလုိ ေတာ့ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကတယ္..။
ခ်မ္းတာကုိး..။
အညာေဆာင္း ခ်မ္းခ်က္ကေတာ့ အေဖေျပာေျပာေနတဲ့ ပုံျပင္ေတာင္ ရွိတယ္..။ အေဖတုိ႔ ရြာမွာ ေဆာင္းတြင္းခ်မ္းလြန္းလုိ႔ လူတစ္ေယာက္ ေကြးအိပ္သတဲ့..။
ေကြးရင္းေကြးရင္း နဲ႔ အခ်မ္းက ပုိလာ၊ ပုိေကြးနဲ႔ ေနာက္ဆုံး သူ႔ေခါင္းက သူ႔ေပါင္ၾကား ျပန္ေရာက္သြားသတဲ့..။ ပုဇြန္တုပ္ေကြးလုိမ်ိဳး ေပါ့..။ အဲသလုိမ်ိဳးေကြး
ေနတာက ဘာျပသာနာမွ မရွိေပမယ့္.. သူက တေရးႏုိးလာသတဲ့..။
ႏုိးႏုိးျခင္း အိပ္မႈန္စုန္မႊားနဲ႔ သူ႔မ်က္စိေရွ႔က ျမင္ကြင္းက ထူးဆန္းသလုိ ျဖစ္ေနေတာ့ မ်က္ေတာင္ေလး သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လုပ္ျပီး ျမင္ကြင္း
ၾကည္လင္ေအာင္ သူလုပ္တယ္..။ အျမင္အာရုံေတြ ေ၀၀ါးရာကေန ကဲြကဲြျပားျပား သူျမင္သြားေတာ့ အေတာ္ ေဒါသထြက္သြားတယ္ ဆုိပဲ..။
သူ႔စိတ္ထဲမွာလည္း “ ဘယ္ေကာင္တုံးကြ ေစာ္ေစာ္ကားကားနဲ႔..ငါ့မ်က္ႏွာေရွ႔တည္႔တည္႔ ဖင္တုံးလုံး ” နဲ႔ ေတြးေန သတဲ့..။
အဲဒါနဲ႔ ဖ်ာစ ခ်ိဳးျပီး အဲဒီတုံးလုံးဖင္ကုိ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ေကာက္ထုိးလုိက္မယ္ဆုိျပီး အားရပါးရထုိးလုိက္ေတာ့မွ.. ကုိယ့္ဖင္ကုိ ထုိးမိရက္သား
ျဖစ္ေနမွန္း သိေတာ့သတဲ့..။
အညာေဆာင္းက အဲသေလာက္ ခ်မ္းတာဗ်ား..။
ကြ်န္ေတာ့္ငယ္ဘ၀ ေဆာင္းအျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အေမနဲ႔ ဆုိင္တယ္..။ အညာေဆာင္းတြင္း တစ္ရက္ၾကီးမွာ အေမက ဘာရယ္မဟုတ္.. ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ဖက္ထားရင္း
“ငါ့သားေလးရယ္ ခ်မ္းလုိက္တာ ” လုိ႔ ေျပာတယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္တုံးက ကြ်န္ေတာ့္အသက္ ရွိလွ သုံးႏွစ္တဲ့..။
ကေလးအေတြးနဲ႔ ခ်မ္းတယ္လုိ႔ လာေျပာေနတဲ့ အေမကုိ သက္သာရာသက္သာေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ခ်က္ျခင္း ျပန္ေျပာပုံက..
“ အေမ ခ်မ္းရင္ ေဂြးစိႏႈိက္ ပါလား ” တဲ့..။
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ခ်မ္းတုိင္း အဲသလုိ လုပ္ေနခဲ့တာမုိ႔ အေမလည္း အခ်မ္းသက္သာမလားလုိ႔ ေျပာခဲ့ဟန္ တူပါရဲ႔ ဗ်ာ..။
အခုေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းကုိ မိသားစုဆုံတုိင္း ျပန္ေျပာမိတဲ့ ရယ္စရာတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေရးလဲေရးတတ္ပါေပတယ္ ......
အၿမဲအားေပးလွ်က္ပါ Happy New Year
ကိုနဗနေရ .........
အသစ္ေတြေမွ်ာ္ေနမယ္ ....
အေႏြးထည္ရွယ္ၾကတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းတူတူဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမသိပ္ မမ်ားေပမဲ့ ဝမ္းကြဲမ်ားသား။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ကလည္းမတိမ္းမရိမ္း။ ႏွစ္တိုင္း ေဆာင္းဆို အေႏြးထည္ သိပ္မဝယ္ဘူး ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ လက္ဆင့္ကမ္းၾကတယ္။ အေႏြးထည္မွ မဟုတ္ဘူး လက္ဆင့္ကမ္းလို႔ရတာ အကုန္လက္ဆင့္ကမ္းတယ္။ အဲဒီတုန္က ေမာင္ႏွမေတြ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္၊ ခုေတာ့ တေနရာစီ မလြယ္ေတာ့ဘူး။
အကုိေရ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဟာသေျမာက္တာပဲဗ် ေလးစားပါတယ္
Post a Comment