စကားစပ္လာလုိ့ ၁၉၉၇ ခုႏႇစ္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ္ ဘန္ေကာက္မႇာ ၾကဳံခဲ့တာေလး ေျပာရဦးမယ္..။
၁၉၉၆ မႇာ ေက်ာင္းျပီးတယ္..။ ၁၉၉၇ ဧျပီလမႇာ လက္ရႇိအလုပ္ထဲ ၀င္တယ္..။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံမႇာ ပုဂၢလိက စက္ရုံ အလုပ္ရုံေတြ အျပိဳင္းအရုိင္း ေပၚေပါက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကေပါ့..။
အလုပ္၀င္၀င္ျခင္း ဘန္ေကာက္ကုိ ထရိန္နင္ သြားရတယ္..။ ဘန္ေကာက္ဆုိေပမယ့္ ျမိဳ့ေပၚေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဘန္းပူး လုိ့ေခၚတဲ့ စက္မႈဇုံတစ္ခုက စက္ရုံတစ္ရုံမႇာ ထရိန္နင္ ေပးတာပဲ..။
သင္တန္းကာလက တစ္လေတာင္ၾကာတာဆုိေတာ့ အဲဒီစက္ရုံက ထုိင္း ေတြနဲ့ အေတာ့္ကုိ ရင္းႏႇီးသြားတယ္..။ ဒါေပမယ့္ စက္ရုံမႈးကစလုိ့ အဂၤလိပ္လုိ ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္ၾကဘူး..။ ဘရုတ္ကင္းအဂၤလိပ္ နဲ့ ေျခဟန္လက္ဟန္ျပ ျပီး ေျပာၾကရတယ္..။
တစ္ရက္ .. စက္ရုံမႈးလုပ္တဲ့ထုိင္းက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သူ့အိမ္ေခၚလည္တယ္
သူ့အိမ္က ဘန္ေကာက္ဆင္ေျခဖုံး ရပ္ကြက္တစ္ခုမႇာပဲ။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ့မိန္းမနဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ အခုလုိ မိတ္ဆက္ေပးတယ္..။
This is your wife … တဲ့...။
ကြ်န္ေတာ့္မႇာ ရယ္ရခက္ တည္ရခက္ၾကီးေပါ့..။ အဲဒီပုဂၢဳိလ္ကုိ ၾကည့္ေတာ့လဲ အတည္ေျပာေနတာဆုိေတာ့... ကြ်န္ေတာ္လဲ မ်က္ႏႇာပုိးသပ္ျပီး .. Nice to meet you... လုပ္လုိက္ရတယ္..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ဟားဟားဟားဟား... အပိုင္ပဲဗ်ိဳ႕... သူလည္း သူ႔မိန္းမကို စိတ္ကုန္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ့... :D
ဟဟဟဟ..ေနရင္းထိုင္ရင္းသူမိန္းမေတာ့
သူမ်ား မယားျဖစ္ေတာ့မွာဘဲ
Post a Comment