အေဖက.. အေပါင္းအသင္း ေပါတယ္..။ အေမနဲ့သာ စကားေကာင္းမေျပာတာ.. သူ့အေပါင္းအသင္းေတြက.. အေဖ့ကုိ စကားေျပာသိပ္ေကာင္းတဲ့လူလို႔ သတ္မႇတ္ထားၾကတယ္..။
တခ်ိန္က အစုိးရ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း.. အေဖ့မႇာ.. တပည့္တပန္း မရႇားဘူး..။ အေဖ့ တပည့္ေတြထဲမႇာ.. ကုိညိဳေမာင္ဆုိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရႇိတယ္..။ သူက စကားမေျပာႏုိင္ရႇာဘူး..။ အ ေနလို႔ မေျပာႏုိင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာျဖစ္တာနဲ့ လည္ေခ်ာင္းကုိ အေပါက္ေဖာက္ထားလို႔ မေျပာႏုိင္တာပဲ..။
သူစကားေျပာရင္.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ ေလသံပဲထြက္တယ္..။ သူ့စကားကုိ.. နားလည္ဖုိ့ အေတာ္မလြယ္ဘူး..။ အျမဲ ေပါင္းသင္းေနတဲ့သူေတြေလာက္သာ နားလည္ၾကတယ္..။ သူ့အားနည္းခ်က္ကုိ.. အျမဲစတဲ့.. ကုိဇင္ေယာ္ ဆုိတဲ့သူ ရႇိေသးတယ္..။ ကုိဇင္ေယာ္ကလည္း.. အေဖ့တပည့္ပဲ..။
ကုိညိဳေမာင္နဲ့ စကားေျပာတုိင္း ကုိဇင္ေယာ္ကလည္း.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ လုပ္ေျပာေလ့ရႇိတယ္..။ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကုိ မစ သင့္ဘူးဆုိတာ မႇန္ေပမယ့္.. သူ့အရပ္နဲ့သူ့ဇာတ္ေပါ့ေလ..။ ကုိညိဳေမာင္ကလည္း.. စိတ္ဆုိးတယ္လို႔ မရႇိပါဘူး..။ ေဘးလူေတြကလည္း.. သူတုိ့ႏႇစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္ျပီး ရယ္ၾကေမာၾကေပါ့..။
ကုိညိဳေမာင္ကလည္း မေခဘူး..။ ကုိဇင္ေယာ္ကုိ.. ျပန္ဆဲေလ့ရႇိတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. အဲဒီလုိ ျပန္ဆဲတာကုိက.. လူရယ္စရာျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္..။ ဆဲသံကုိယ္ႏႈိက္က.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ကုိး..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့.. ကုိညိဳေမာင္ နည္းလမ္းေကာင္းေတြ႔သြားတယ္..။
ကုိဇင္ေယာ္က သူ့ကုိ စတုိင္း.. ကုိညိဳေမာင္က ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ ျပန္မဆဲေတာ့ဘူး..။ သူ့အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့ စာရြက္တစ္ရြက္ပဲ ကုိဇင္ေယာ္ကုိ ထုတ္ထုတ္ျပတယ္..။ အဲဒီစာရြက္ေပၚ ေရးထားတဲ့ စာကုိ ျမင္တုိင္း ကုိဇင္ေယာ္ အသံတိတ္တိတ္သြားခဲ့ရတယ္..။
ကုိညိဳေမာင္က ...
'' ၁၉၇၅ ခုႏႇစ္ တစ္ႏႇစ္လုံး ဇင္ေယာ္ ငါ -ုိး မသား '' လို႔ ေရးထားတဲ့ စာရြက္ကုိ အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္ထားတာကုိး..။
ဆဲတာေတာင္ ႏႇစ္ျပတ္ ဆဲနည္းနဲ့ ဆဲတာ..။
အေဖ့တပည့္ေတြကလည္း.. အဲဒီလုိမ်ိဳး ေတြ..။ ရယ္ရတယ္..။ ေပါက္တတ္ကရ လည္း သိပ္လုပ္ၾကတယ္..။ စတာေနာက္တာကလည္း ကမ္းကုန္ေရာ..။ အခုထိ ျပန္ေတြးမိတုိင္း မရယ္ဘဲ မေနႏုိင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု ေဖာက္သယ္ခ် ရဦးမယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း.. ကုိဇင္ေယာ္က.. ကုိညိဳေမာင္ကုိ.. စ တာပဲ..။ ဒါေပမယ့္.. ေနာက္တဲ့နည္းက.. ေတာ္ေတာ္ေလး လြန္တယ္..။ အဲဒီတုံးက ဘာမႇမျဖစ္ခဲ့လို႔သာ.. ။ တစ္ခုခု ျဖစ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္.. တသက္လုံး ေျပာျပီးမယ့္ အျဖစ္အပ်က္မဟုတ္ဘူး..။ ဒါေတာင္မႇ.. ကုိဇင္ေယာ္ ကန္ေတာ့ပဲြနဲ့ မေတာင္းပန္ရရုံတမယ္ပဲ..။ အေဖပါ ၀င္ျပီး ေျဖရႇင္းေျပးခဲ့ရတယ္..။
ျဖစ္ပုံက ဒီလုိ..။
တစ္ရက္ ကုိညိဳေမာင္အိမ္ကုိ ကုိဇင္ေယာ္ အလည္သြားတယ္..။ အိမ္ေရာက္ေတာ့.. အိပ္ေနတဲ့ ကုိညိဳေမာင္ကုိ ကုိဇင္ေယာ္ေတြ႔တယ္..။ ကုိညိဳေမာင္က အအိပ္နည္းနည္းၾကမ္းတယ္..။ ကုိယ့္အိမ္မႇာကုိ အိပ္တာ ဆုိေတာ့လည္း.. ဟုိေပၚဒီေပၚ ျဖစ္လည္း.. သိပ္အေရးမစုိက္ဘူးနဲ့ တူပါရဲ့..။
ဒါေပမယ့္ နဂုိရ္ကတည္းက ၾကံဖန္ စခ်င္ ေနာက္ခ်င္ေနတဲ့ ကုိဇင္ေယာ္အတြက္ေတာ့.. ကုိညိဳေမာင္ ပုိးစုိးပက္စက္ အိပ္ေနတာ မဟာအခြင့္အေရးၾကီးေပါ့..။
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ေရာက္လာတဲ့ မုန့္လက္ေကာက္သည္ကုိ တားျပီး ကုိဇင္ေယာ္က မုန့္လက္ေကာက္၀ယ္တယ္..။ ထန္းလ်က္ရည္ မ်ားမ်ားေတာင္းတယ္..။ ေနာက္.. အိပ္ေနတဲ့ ကုိညိဳေမာင္ရဲ့ .. မေတာ္ရာကုိ..အဲဒီထန္းလ်က္ရည္ေတြ သုတ္တယ္..။ ျပီးမႇ .. ကုိညိဳေမာင့္ေခြး ဂ်က္ကီကုိ ေခၚလုိက္တယ္..။
ဂ်က္ကီကေတာ့ အျမီးတႏႇန့္ႏႇန့္ နဲ့ေပါ့..။ သူက ထန္းလ်က္သိပ္ၾကိဳက္တယ္..။ ေတြးသာၾကည့္ေပေတာ့..။
အဲဒီတုံးက အိပ္မက္ထဲမႇာ.. ကုိညိဳေမာင္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဆုိတာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မသိခဲ့ပါေၾကာင္း..။
ကြ်န္ေတာ္ရႇစ္တန္းႏႇစ္ အေရာက္မႇာေတာ့ ကုိညိဳေမာင္ ေသသြားရႇာတယ္..။ ကုိညိဳေမာင္ေသတာကုိ ၾကားေတာ့ တရြာလုံး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္..။ ျဖစ္မႇျဖစ္ရေလ လို႔ စုတ္သပ္ၾကတယ္..။ တကယ္လည္း ကုိညိဳေမာင္ ေသပုံက သနားစရာပဲ..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့ရြာက ျမင္းမူျမိဳ႔နဲ့ နီးတယ္..။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ေမာ္ေတာ္နဲ့ ဆန္တက္သြားရင္.. သုံးနာရီေလာက္ပဲ ၾကာတယ္..။ ရြာကေန မႏၲေလး ကုိ တုိက္ရုိက္သေဘၤာနဲ့ သြားလို႔ ရသလုိ.. ျမင္းမူအထိ..ေမာ္ေတာ္စီး.. ျပီးမႇ မႏၲေလးကုိ ကားဆက္စီးသြားလို႔လည္း ရတယ္..။
ရြာကေန ျမင္းမူသြားတဲ့ ေမာ္ေတာ္ေတြက မနက္ေ၀လီေ၀လင္းဆုိ ထြက္ျပီ..။ တစ္ရက္ကုိညိဳေမာင္ စီးတဲ့ ေမာ္ေတာ္ေမႇာက္တယ္..။ ေမာ္ေတာ္ေပၚပါတဲ့.. ခရီးသည္ေတြအားလုံးက ေရကူးတတ္သူခ်ည္းဆုိေတာ့.. နီးရာကမ္း လက္ပစ္ကူးၾကတာေပါ့..။ ကုိညိဳေမာင္လည္း ၾကိဳးစားကူးတယ္..။
ဒါေပမယ့္.. ကင္ဆာေၾကာင့္ ေဖာက္ထားရတဲ့ သူ့လည္ပင္းေပါက္က ကုိညိဳေမာင္ကုိ ေသရြာပုိ့လုိက္တယ္..။
လႇဳိင္းေလေတြၾကားမႇာ.. အသက္ေဘးအတြက္ ၾကိဳးစားကူးခတ္ရင္း.. လည္ပင္းေပါက္ထဲ၀င္လာတဲ့ ျမစ္ေရေတြေၾကာင့္ သူ့ခမ်ာ အေတာ့္ကုိ ေ၀ဒနာခံစားရင္း ေသသြားခဲ့ရဟန္ ရႇိပါတယ္..။ က်န္ခရီးသည္ေတြလည္း.. ကုိယ့္အပူနဲ့ကုိယ္ ေဘးလြတ္ရာကုိ ကူးခတ္ေနၾကရတာမုိ့..ကုိညိဳေမာင္ ကုိ ဘယ္သူ ကယ္ႏုိင္မႇာလဲ..။ ကုိညိဳေမာင္ ေရနစ္ေသသြားတာကုိေတာင္ ခ်က္ျခင္း မသိၾကပါဘူး..။ ေနာက္မႇ ကုိညိဳေမာင္ ကမ္းေပၚ မေရာက္လာတာကုိ သတိထားမိၾကတယ္..။
အဲဒီသတင္းၾကားၾကားခ်င္း အေဖနဲ့ ကုိဇင္ေယာ္အပါအ၀င္ လူေလးငါးေယာက္ ေမာ္ေတာ္ေမႇာက္တဲ့ ေနရာမႇာ.. ပုိက္ခ်ျပီး ကုိညိဳေမာင္အေလာင္းကုိ လုိက္ရႇာၾကတယ္..။ တစ္ရက္ မေတြ႔ .. ႏႇစ္ရက္မေတြ႔.. ေနာက္ဆုံးေတာ့ လက္ေလ်ာ့လုိက္ၾကရတယ္..။ သုံးရက္ေျမာက္ေန့မႇာေတာ့ အေလာင္းမပါဘဲ အသုဘခ်ၾကတယ္..။ အေလာင္းမပါတဲ့ အေခါင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ထမ္းျပီး ကုိဇင္ေယာ္က သူ့အခ်စ္ဆုံး ေရာင္းရင္းၾကီးရဲ့ ေနာက္ဆုံးခရီးကုိ လုိက္ပုိ့ရႇာတယ္..။ အဲဒီေန့က သခ်ၤ ိဳင္းကုန္းမႇာ ကုိဇင္ေယာ္ၾကီး ငုိတယ္..။ အေဖလည္း မ်က္ရည္၀ဲေနခဲ့တယ္..။
အသုဘခ်ျပီး ေလးရက္ေျမာက္ေန့မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ရြာရဲ့ ျမစ္ေၾကဖက္က စားၾကဴးဆုိတဲ့ ရြာနားမႇာ ကုိညိဳေမာင္ရဲ့ အေလာင္းကုိ တံငါသည္တစ္ေယာက္က ေတြ႔တဲ့ သတင္းထြက္လာတယ္..။ ျမစ္နားကမ္းနား ေရနစ္ေသတဲ့ အေလာင္းမႇန္သမ် ေသျပီးတစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ ပုပ္ျပီး ျမစ္ဟုိနားဒီနားမႇာ ေပၚေလ့ရႇိတယ္..။ အေဖနဲ့ ကုိဇင္ေယာ္ အဲဒီရြာကုိ လုိက္သြားျပီး ျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ေလႇနဲ့ ကုိညိဳေမာင္ကုိ ရြာျပန္ေခၚလာခဲ့ၾကတယ္..။ ပုပ္ပြေနတဲ့အျပင္ ငါးေတြစားထားတာေၾကာင့္ ကုိညိဳေမာင္ ရယ္လို႔ေတာင္ မမႇတ္မိႏုိင္ေလာက္တဲ့အထိ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ..။
ရြာမႇာ.. အသုဘအခမ္းအနား ႏႇစ္ၾကိမ္လုပ္ရတဲ့ သူအျဖစ္ ကုိညိဳေမာင္ မႇတ္တမ္း၀င္သြားခဲ့တယ္..။
တခ်ိန္က အစုိးရ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း.. အေဖ့မႇာ.. တပည့္တပန္း မရႇားဘူး..။ အေဖ့ တပည့္ေတြထဲမႇာ.. ကုိညိဳေမာင္ဆုိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရႇိတယ္..။ သူက စကားမေျပာႏုိင္ရႇာဘူး..။ အ ေနလို႔ မေျပာႏုိင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာျဖစ္တာနဲ့ လည္ေခ်ာင္းကုိ အေပါက္ေဖာက္ထားလို႔ မေျပာႏုိင္တာပဲ..။
သူစကားေျပာရင္.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ ေလသံပဲထြက္တယ္..။ သူ့စကားကုိ.. နားလည္ဖုိ့ အေတာ္မလြယ္ဘူး..။ အျမဲ ေပါင္းသင္းေနတဲ့သူေတြေလာက္သာ နားလည္ၾကတယ္..။ သူ့အားနည္းခ်က္ကုိ.. အျမဲစတဲ့.. ကုိဇင္ေယာ္ ဆုိတဲ့သူ ရႇိေသးတယ္..။ ကုိဇင္ေယာ္ကလည္း.. အေဖ့တပည့္ပဲ..။
ကုိညိဳေမာင္နဲ့ စကားေျပာတုိင္း ကုိဇင္ေယာ္ကလည္း.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ လုပ္ေျပာေလ့ရႇိတယ္..။ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကုိ မစ သင့္ဘူးဆုိတာ မႇန္ေပမယ့္.. သူ့အရပ္နဲ့သူ့ဇာတ္ေပါ့ေလ..။ ကုိညိဳေမာင္ကလည္း.. စိတ္ဆုိးတယ္လို႔ မရႇိပါဘူး..။ ေဘးလူေတြကလည္း.. သူတုိ့ႏႇစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္ျပီး ရယ္ၾကေမာၾကေပါ့..။
ကုိညိဳေမာင္ကလည္း မေခဘူး..။ ကုိဇင္ေယာ္ကုိ.. ျပန္ဆဲေလ့ရႇိတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. အဲဒီလုိ ျပန္ဆဲတာကုိက.. လူရယ္စရာျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္..။ ဆဲသံကုိယ္ႏႈိက္က.. ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ကုိး..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့.. ကုိညိဳေမာင္ နည္းလမ္းေကာင္းေတြ႔သြားတယ္..။
ကုိဇင္ေယာ္က သူ့ကုိ စတုိင္း.. ကုိညိဳေမာင္က ခူးခူးခဲခဲ နဲ့ ျပန္မဆဲေတာ့ဘူး..။ သူ့အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့ စာရြက္တစ္ရြက္ပဲ ကုိဇင္ေယာ္ကုိ ထုတ္ထုတ္ျပတယ္..။ အဲဒီစာရြက္ေပၚ ေရးထားတဲ့ စာကုိ ျမင္တုိင္း ကုိဇင္ေယာ္ အသံတိတ္တိတ္သြားခဲ့ရတယ္..။
ကုိညိဳေမာင္က ...
'' ၁၉၇၅ ခုႏႇစ္ တစ္ႏႇစ္လုံး ဇင္ေယာ္ ငါ -ုိး မသား '' လို႔ ေရးထားတဲ့ စာရြက္ကုိ အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္ထားတာကုိး..။
ဆဲတာေတာင္ ႏႇစ္ျပတ္ ဆဲနည္းနဲ့ ဆဲတာ..။
အေဖ့တပည့္ေတြကလည္း.. အဲဒီလုိမ်ိဳး ေတြ..။ ရယ္ရတယ္..။ ေပါက္တတ္ကရ လည္း သိပ္လုပ္ၾကတယ္..။ စတာေနာက္တာကလည္း ကမ္းကုန္ေရာ..။ အခုထိ ျပန္ေတြးမိတုိင္း မရယ္ဘဲ မေနႏုိင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု ေဖာက္သယ္ခ် ရဦးမယ္..။
ထုံးစံအတုိင္း.. ကုိဇင္ေယာ္က.. ကုိညိဳေမာင္ကုိ.. စ တာပဲ..။ ဒါေပမယ့္.. ေနာက္တဲ့နည္းက.. ေတာ္ေတာ္ေလး လြန္တယ္..။ အဲဒီတုံးက ဘာမႇမျဖစ္ခဲ့လို႔သာ.. ။ တစ္ခုခု ျဖစ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္.. တသက္လုံး ေျပာျပီးမယ့္ အျဖစ္အပ်က္မဟုတ္ဘူး..။ ဒါေတာင္မႇ.. ကုိဇင္ေယာ္ ကန္ေတာ့ပဲြနဲ့ မေတာင္းပန္ရရုံတမယ္ပဲ..။ အေဖပါ ၀င္ျပီး ေျဖရႇင္းေျပးခဲ့ရတယ္..။
ျဖစ္ပုံက ဒီလုိ..။
တစ္ရက္ ကုိညိဳေမာင္အိမ္ကုိ ကုိဇင္ေယာ္ အလည္သြားတယ္..။ အိမ္ေရာက္ေတာ့.. အိပ္ေနတဲ့ ကုိညိဳေမာင္ကုိ ကုိဇင္ေယာ္ေတြ႔တယ္..။ ကုိညိဳေမာင္က အအိပ္နည္းနည္းၾကမ္းတယ္..။ ကုိယ့္အိမ္မႇာကုိ အိပ္တာ ဆုိေတာ့လည္း.. ဟုိေပၚဒီေပၚ ျဖစ္လည္း.. သိပ္အေရးမစုိက္ဘူးနဲ့ တူပါရဲ့..။
ဒါေပမယ့္ နဂုိရ္ကတည္းက ၾကံဖန္ စခ်င္ ေနာက္ခ်င္ေနတဲ့ ကုိဇင္ေယာ္အတြက္ေတာ့.. ကုိညိဳေမာင္ ပုိးစုိးပက္စက္ အိပ္ေနတာ မဟာအခြင့္အေရးၾကီးေပါ့..။
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ေရာက္လာတဲ့ မုန့္လက္ေကာက္သည္ကုိ တားျပီး ကုိဇင္ေယာ္က မုန့္လက္ေကာက္၀ယ္တယ္..။ ထန္းလ်က္ရည္ မ်ားမ်ားေတာင္းတယ္..။ ေနာက္.. အိပ္ေနတဲ့ ကုိညိဳေမာင္ရဲ့ .. မေတာ္ရာကုိ..အဲဒီထန္းလ်က္ရည္ေတြ သုတ္တယ္..။ ျပီးမႇ .. ကုိညိဳေမာင့္ေခြး ဂ်က္ကီကုိ ေခၚလုိက္တယ္..။
ဂ်က္ကီကေတာ့ အျမီးတႏႇန့္ႏႇန့္ နဲ့ေပါ့..။ သူက ထန္းလ်က္သိပ္ၾကိဳက္တယ္..။ ေတြးသာၾကည့္ေပေတာ့..။
အဲဒီတုံးက အိပ္မက္ထဲမႇာ.. ကုိညိဳေမာင္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဆုိတာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မသိခဲ့ပါေၾကာင္း..။
ကြ်န္ေတာ္ရႇစ္တန္းႏႇစ္ အေရာက္မႇာေတာ့ ကုိညိဳေမာင္ ေသသြားရႇာတယ္..။ ကုိညိဳေမာင္ေသတာကုိ ၾကားေတာ့ တရြာလုံး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္..။ ျဖစ္မႇျဖစ္ရေလ လို႔ စုတ္သပ္ၾကတယ္..။ တကယ္လည္း ကုိညိဳေမာင္ ေသပုံက သနားစရာပဲ..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ့ရြာက ျမင္းမူျမိဳ႔နဲ့ နီးတယ္..။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ေမာ္ေတာ္နဲ့ ဆန္တက္သြားရင္.. သုံးနာရီေလာက္ပဲ ၾကာတယ္..။ ရြာကေန မႏၲေလး ကုိ တုိက္ရုိက္သေဘၤာနဲ့ သြားလို႔ ရသလုိ.. ျမင္းမူအထိ..ေမာ္ေတာ္စီး.. ျပီးမႇ မႏၲေလးကုိ ကားဆက္စီးသြားလို႔လည္း ရတယ္..။
ရြာကေန ျမင္းမူသြားတဲ့ ေမာ္ေတာ္ေတြက မနက္ေ၀လီေ၀လင္းဆုိ ထြက္ျပီ..။ တစ္ရက္ကုိညိဳေမာင္ စီးတဲ့ ေမာ္ေတာ္ေမႇာက္တယ္..။ ေမာ္ေတာ္ေပၚပါတဲ့.. ခရီးသည္ေတြအားလုံးက ေရကူးတတ္သူခ်ည္းဆုိေတာ့.. နီးရာကမ္း လက္ပစ္ကူးၾကတာေပါ့..။ ကုိညိဳေမာင္လည္း ၾကိဳးစားကူးတယ္..။
ဒါေပမယ့္.. ကင္ဆာေၾကာင့္ ေဖာက္ထားရတဲ့ သူ့လည္ပင္းေပါက္က ကုိညိဳေမာင္ကုိ ေသရြာပုိ့လုိက္တယ္..။
လႇဳိင္းေလေတြၾကားမႇာ.. အသက္ေဘးအတြက္ ၾကိဳးစားကူးခတ္ရင္း.. လည္ပင္းေပါက္ထဲ၀င္လာတဲ့ ျမစ္ေရေတြေၾကာင့္ သူ့ခမ်ာ အေတာ့္ကုိ ေ၀ဒနာခံစားရင္း ေသသြားခဲ့ရဟန္ ရႇိပါတယ္..။ က်န္ခရီးသည္ေတြလည္း.. ကုိယ့္အပူနဲ့ကုိယ္ ေဘးလြတ္ရာကုိ ကူးခတ္ေနၾကရတာမုိ့..ကုိညိဳေမာင္ ကုိ ဘယ္သူ ကယ္ႏုိင္မႇာလဲ..။ ကုိညိဳေမာင္ ေရနစ္ေသသြားတာကုိေတာင္ ခ်က္ျခင္း မသိၾကပါဘူး..။ ေနာက္မႇ ကုိညိဳေမာင္ ကမ္းေပၚ မေရာက္လာတာကုိ သတိထားမိၾကတယ္..။
အဲဒီသတင္းၾကားၾကားခ်င္း အေဖနဲ့ ကုိဇင္ေယာ္အပါအ၀င္ လူေလးငါးေယာက္ ေမာ္ေတာ္ေမႇာက္တဲ့ ေနရာမႇာ.. ပုိက္ခ်ျပီး ကုိညိဳေမာင္အေလာင္းကုိ လုိက္ရႇာၾကတယ္..။ တစ္ရက္ မေတြ႔ .. ႏႇစ္ရက္မေတြ႔.. ေနာက္ဆုံးေတာ့ လက္ေလ်ာ့လုိက္ၾကရတယ္..။ သုံးရက္ေျမာက္ေန့မႇာေတာ့ အေလာင္းမပါဘဲ အသုဘခ်ၾကတယ္..။ အေလာင္းမပါတဲ့ အေခါင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ထမ္းျပီး ကုိဇင္ေယာ္က သူ့အခ်စ္ဆုံး ေရာင္းရင္းၾကီးရဲ့ ေနာက္ဆုံးခရီးကုိ လုိက္ပုိ့ရႇာတယ္..။ အဲဒီေန့က သခ်ၤ ိဳင္းကုန္းမႇာ ကုိဇင္ေယာ္ၾကီး ငုိတယ္..။ အေဖလည္း မ်က္ရည္၀ဲေနခဲ့တယ္..။
အသုဘခ်ျပီး ေလးရက္ေျမာက္ေန့မႇာ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ရြာရဲ့ ျမစ္ေၾကဖက္က စားၾကဴးဆုိတဲ့ ရြာနားမႇာ ကုိညိဳေမာင္ရဲ့ အေလာင္းကုိ တံငါသည္တစ္ေယာက္က ေတြ႔တဲ့ သတင္းထြက္လာတယ္..။ ျမစ္နားကမ္းနား ေရနစ္ေသတဲ့ အေလာင္းမႇန္သမ် ေသျပီးတစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ ပုပ္ျပီး ျမစ္ဟုိနားဒီနားမႇာ ေပၚေလ့ရႇိတယ္..။ အေဖနဲ့ ကုိဇင္ေယာ္ အဲဒီရြာကုိ လုိက္သြားျပီး ျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ေလႇနဲ့ ကုိညိဳေမာင္ကုိ ရြာျပန္ေခၚလာခဲ့ၾကတယ္..။ ပုပ္ပြေနတဲ့အျပင္ ငါးေတြစားထားတာေၾကာင့္ ကုိညိဳေမာင္ ရယ္လို႔ေတာင္ မမႇတ္မိႏုိင္ေလာက္တဲ့အထိ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ..။
ရြာမႇာ.. အသုဘအခမ္းအနား ႏႇစ္ၾကိမ္လုပ္ရတဲ့ သူအျဖစ္ ကုိညိဳေမာင္ မႇတ္တမ္း၀င္သြားခဲ့တယ္..။
No comments:
Post a Comment