Saturday, July 5, 2008

14.5 ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီး

သူမကုိလြမ္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္..ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးဟာ..ေျခာက္ေသြ႔လြြန္းလွပါတယ္..။ ေေလယာဥ္မယ္ေလးမ်ားရဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳတုိ့ကုိ ခံစားမႈကင္းမဲ့တဲ့ မ်က္ႏႇာေပးနဲ့ တုန့္ျပန္ရင္း တရုတ္သရဲတစ္ေကာင္လုိ ေလယာဥ္ေပၚ ကြ်န္ေတာ္တက္လာခဲ့တယ္..။

သင္တန္းေဖာ္ေတြကေတာ့.. ေဟးလား၀ါးလားနဲ့ ျပဳံးေပ်ာ္ေနၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္မႇာသာ.. သူမ်ားေပ်ာ္လို႔ မေပ်ာ္ႏုိင္ ရည္းစားနဲ့ ခဲြရလို႔ မႈိင္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။ ေလယာဥ္မယ္ေလး လာခ်တဲ့ အစားအေသာက္ေတာင္ စားဖုိ့ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တယ္..။ (အဲဒီကစျပီး စားစရာမရႇိရင္.. ရည္းစားကုိ ျဖစ္ညႇစ္လြမ္းတတ္လာခဲ့တယ္ ..)

လြမ္းလို႔ေတာင္ မ၀ေသးဘူး.. ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကုိ ေလယာဥ္ဆုိက္တယ္..။ အထုတ္အပုိး ေလးေတြ ဆဲြျပီး ေႏႇးတုန့္ေလးကန္ ေျခလႇမ္းမ်ားနဲ့.. ေလဆိပ္ထဲ ၀င္လာခဲ့တယ္..။

Customs officer ေရႇ့မႇာ ငူငူၾကီး ရပ္ေနမိတယ္..။ သူကဘာေတြ ေမးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ဘာေတြ ျပန္ေျဖေနမိမႇန္းေတာင္ မသိေတာ့ တဲ့ အထိေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ျပီး ကာစတန္ေအာ္ဖစ္ဆာၾကီး ေခါင္းကုတ္ေနတယ္..။

''ဒီေငြေလးေလာက္နဲ့.. ေၾကျငာမလို႔လား..ငါ့ညီရာ..'' လို႔.. စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာသံၾကားမႇ.. အိပ္မက္ကလန့္ႏုိးတဲ့သူ လုိ ကြ်န္ေတာ္ သတိျပန္၀င္လာခဲ့တယ္..။

'' ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. '' '' ခင္ဗ်ားတုိ့ပဲ ႏုိင္ငံျခားေငြ.. ပါလာရင္ တရား၀င္ေၾကျငာရမယ္ ဆုိ.. '' '' ေၾကျငာဖုိ့ ပ်က္ကြက္ရင္ ဖမ္းမယ္ဆီးမယ္ ေရးထားတယ္ မဟုတ္လား.. '' '' အခု ..ကြ်န္ေတာ့္မႇာ.. အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ဆယ့္ခုႏႇစ္ေဒၚလာတိတိ ျပန္ပါလာလို႔.. စည္းကမ္းအတုိင္း ေၾကျငာတာပဲဗ်ာ..'' .. လို႔.. ခရားေရလႊတ္ ေျပာေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ထူးဆန္းတဲ့ သတၲ၀ါတစ္ေကာင္လုိ ကာစတန္ေအာ္ဖစ္ဆာက ၾကည့္ေနတယ္..။

ကဲပါ ေမာင္ရာ.. ဒီပမာဏေလာက္နဲ့.. ငါလဲ အလုပ္ရႇဳပ္တယ္.. ေမာင္ရင္လဲ ဘဏ္ေတြ ဘာေတြ သြားေနရဦးမယ္.. ဒီအတုိင္း ယူသာ သြားပါ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္.. လို႔ သူကေျပာတယ္..။ ခင္ဗ်ားတုိ့က အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ လို႔ တီးတုိးေျပာဆုိရင္း.. ျပင္စရာရႇိတာ ျပင္ေပးျပီး.. ကြ်န္ေတာ္ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္..။

.... ..... ..... ..... ...... ...... ....... ....... ......
ကဲပါ ေမာင္ရာ.. ဒီပမာဏေလာက္နဲ့.. ငါလဲ အလုပ္ရႇဳပ္တယ္.. ေမာင္ရင္လဲ ဘဏ္ေတြ ဘာေတြ သြားေနရဦးမယ္.. ဒီအတုိင္း ယူသာ သြားပါ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္.. လို႔ သူကေျပာတယ္..။ ခင္ဗ်ားတုိ့က အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ လို႔ တီးတုိးေျပာဆုိရင္း.. ျပင္စရာရႇိတာ ျပင္ေပးျပီး.. ကြ်န္ေတာ္ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္..။
.... ..... ...... ...... ...... ...... ...... ...... ....... ....

ဒါေပမယ့္.. လြမ္းေရးထက္ ၀မ္းေရးက ခက္သမုိ့.. ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ ႏႇလုံးသားကုိ မသိက်ိဳးကြ်ံ ျျပဳျပီး.. စက္ရုံကုိ ခ်ီတက္ခဲ့ရတယ္..။ သင္တန္းအေတြ့အၾကဳံေတြကုိ အသီးသီးအသသ တာ၀န္ရႇိသူမ်ားထံ တင္ျပၾက ရတယ္..။

ကုမၸဏီ စားရိတ္နဲ့.. ဖြန္ေၾကာင္ခဲ့တာကုိေတာ့.. လူၾကီးေတြ ဘယ္တင္ျပမလဲ..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ့အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က.. သင္တန္းတက္ခဲ့ရတာ သိပ္ပင္ပန္း တဲ့အတြက္.. ႏႇစ္ရက္ေလာက္ အနားေပးဖုိ့ လူၾကီးေတြကုိ တင္ျပတယ္..။ လူၾကီးေတြကလည္း.. ၾကည္ၾကည္သာသာ ခြင့္ျပဳတဲ့အတြက္... အဲဒီအခြင့္အေရးကုိ အမိအရယူျပီး.. မိဘမ်ားရႇိရာ.. မႏၲေလး ကုိ ျပန္လာခဲ့တယ္..။

ကြ်န္ေတာ့္အမက.. သူနာျပဳဆရာမ..။ မႏၲေလး အဆုတ္ေဆးရုံၾကီးမႇာ.. တာ၀န္က်ေနတယ္..။ အေဖနဲ့အေမက.. အဲဒီအမရတဲ့ လုိင္းခန္းမႇာ.. လုိက္ေနၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေတြ႔ေတာ့ အေဖနဲ့အေမက ၀မ္းသာအားရ ေပါ့..။

သားလူလႇ ႏုိင္ငံျခားျပန္ ဆုိေတာ့.. မိဘမ်ားက ေငြထုပ္ပုိက္ျပီး ျပန္လာမယ္ ထင္ေနတယ္..။ သူတုိ့နဲ့ နီးစပ္ရာ အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြ.. ပညာေတာ္သင္ ႏုိင္ငံျခားကုိ သြားတုိင္း အျပန္ ခါ.. ကားပါလာတဲ့သူနဲ့.. ဆုိင္ကယ္၀ယ္လာတဲ့သူနဲ့ ဆုိေတာ့.. သူတုိ့သားအလႇည့္မႇာလဲ.. ထုိက္သင့္သေလာက္ ပါလာခဲ့မယ္လုိ့ ယုံၾကည္ေနဟန္တူပါရဲ့..။

ဒါက အမအတြက္ဆုိျပီး.. ျပန္ခါနီးမႇ.. ဒေရာေသာပါး ေျပး၀ယ္ခဲ့ရတဲ့အက်ႌီစ ( ကီလုီစ ) တစ္စ ေပးလုိက္တယ္..။ အေမ့ကုိလဲ.. အလားတူ တစ္စေပါ့..။

အေမနဲ့အမကုိ အက်ႌစ ေပးေတာ့ ငါ့အတြက္ေရာ လုိ့ အေဖက ၀င္ေမးတယ္..။ အေဖ့အတြက္ကေတာ့.. ေရာ့ ဆုိျပီး ေရေႏြးထည့္လုိက္ရင္ အရုပ္ပုံေလးေတြ အလုိလုိ ေျပာင္းသြားတဲ့.. မတ္ခြက္ တစ္လုံးေပးလုိက္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ့္လက္ေဆာင္ ခြက္ကုိ ကုိင္ျပီး အေဖက အေမ့ကုိ လႇမ္းေျပာတယ္..။

''မိန္းမေရ.. မင့္သားလုပ္စာ စားရမယ္ မထင္ေတာ့ဘူး.. မိဘကုိ ေတာင္းစားခုိင္းမလုိ့ ခြက္၀ယ္လာတယ္.. '' တဲ့..။

အေဖေနာက္ေနမႇန္းသိေပမယ့္.. ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း အေတာ္ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္..။

ဒီမွာေရးပါ

No comments: