ရြာနတ္ပဲြမွာ.. ေရႊဘုိေက်ာက္ေျမာင္း ႏြယ္ျငိမ္းဖက္က.. စဥ္႔အုိး စဥ္႔ခြက္ အစုံပလုံ ေတာင္ လာေရာင္းေလ့ ရွိၾကတယ္..။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ေက်ာတစ္ေလွ်ာက္ စဥ္႔အုိးေတြကုိ ေဖာင္ဖဲြ႔ျပီး စုန္ဆင္းလာၾကတယ္..။ နတ္ပဲြမစမွီ တစ္ပတ္ေလာက္ကတည္းက.. စဥ္႔အုိးေဖာင္ၾကီးေတြ ရြာဆိပ္ကမ္းမွာေရာက္ေနျပီ..။
စဥ္႔အုိးေဖာင္ဆုိတာ.. စဥ္႔အုိးၾကီးေတြကုိ.. ခ်ဳပ္တန္းေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္.. တဲြစပ္ျပီး ေရထဲ ဒီအတုိင္းေမ်ာလာတဲ့ ေဖာင္ၾကီးေတြပဲ..။ အထူးသျဖင့္.. ရာ၀င္အုိး ရာ့ငါးဆယ္၀င္အုိးစတဲ့ အုိးအၾကီးၾကီးေတြကုိ.. အမာခံထား.. အဲဒီအုိးၾကီး ေတြထဲမွာမွ.. အုိးအငယ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ငုံ တုိလီမုိလီ စဥ္႔ခြက္ စဥ္႔ရုပ္ေတြ ထည္႔ထားတဲ့ ေဖာင္ေတြေပါ့..။
ျမစ္ဆိပ္ကေန.. ပဲြခင္းအေရာက္ေတာ့ ႏြားလွည္းပဲ အားကုိးၾကရတယ္..။
အေရာင္းအ၀ယ္မေကာင္းတဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ.. နတ္ပဲြသာ ျပီးသြားတယ္.. စဥ္႔အုိးသည္ေတြကေတာ့ ငုတ္တုတ္က်န္ခဲ့ရွာတယ္..။ တစ္ခါတစ္ေလ.. တစ္လကုိးသီတင္း.. ရြာမွာ.. သူတုိ႔ ေသာင္တင္ေနခဲ့ၾကတယ္..။
မေရာင္းရတဲ့ စဥ္႔အုိးေတြကုိ.. ျပန္သယ္သြားဖုိ႔ကလည္း ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္.. ၀ယ္သူကလည္း မရွိေတာ့ ဆုိေတာ့.. သူတုိ႔ခမ်ာ.. ေယာင္ျခာျခာေပါ့..။
တစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့.. ရြာခံ လူရင္းေတြဆီ.. စဥ္႔အုိးေတြ အပ္ထားခဲ့ျပီး.. ျပန္သြားေလ့ရွိတယ္..။ ေနာက္ႏွစ္မွ.. စာရင္းရွင္းၾကတယ္..။ ပဲြခ်ိန္တုံးက စည္ကားသေလာက္ ပဲြျပီးေတာ့လည္း.. ဟာလာဟင္းလင္း အမႈိက္ေတြ ဟုိလႊင့္ ဒီလႊင့္နဲ႔ က်န္ခဲ့တာပါပဲ..။
နတ္ပဲြျပီးျပီးခ်င္း ေနာက္ရက္ ညေနမွာ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တစ္ရြာလုံး.. အိမ္နံရံေတြ တုတ္နဲ႔ရုိက္.. သံပုံးေတြတီး.. တုံးေတြေခါက္ျပီး သရဲႏွင္ေလ့ရွိတယ္..။ ဘယ္အိမ္က စတီးမွန္းေတာ့ မသိပါဘူး..။ ဟုိဖက္အိမ္က တီးတဲ့အသံ ဒီဖက္အိမ္ကၾကား.. ဒီဖက္အိမ္က တီးတဲ့အသံ ေနာက္အိမ္ကၾကားနဲ႔.. တစ္ရြာလုံး ဆူညံပြက္ေအာင္.. တီးၾကတာပဲ..။
အဲဒီလုိ တီးလုိက္မွ.. မျမင္ရတဲ့ နတ္ပဲြလာ မေကာင္းဆုိး၀ါး နာနာဘာ၀ေတြ.. ရြာကေန ျပန္သြားၾကတယ္လုိ႔.. အယူရွိၾကတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကေလးတုံးကေတာ့.. အဲဒီလုိ.. ကုိယ့္အိမ္ကုိ တဗုံးဗုံးနဲ႔ ရုိက္ရတာကုိ အရမ္းေပ်ာ္တယ္..။ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ၾကိမ္ပဲ ရုိက္ရတာကုိး..။ တျခားအခ်ိန္ အိမ္ထရံ တဗုံးဗုံးနဲ႔ တီးလုိ႔ကေတာ့.. ေက်ာေကာ့သြားမွာေပါ့..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာ.. အဲဒီလုိ ထူးျခားတဲ့ ဓေလ့ေလးေတြရွိတယ္..။
ဥပမာ.. ဦးသုခရဲ႔ ဘ၀သံသရာ သီခ်င္းဖြင့္သံၾကားရင္.. လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ေသရွာျပီလုိ႔.. တစ္ရြာလုံးက နားလည္ၾကတယ္..။
"ဘ၀ သံသရာ.. ရွည္လ်ား ေထြျပား မေနမနား တသြားတည္း သြားၾကတာ .. " လုိ႔သာ ၾကားလုိက္.. ရြာသားတစ္ေယာက္ေတာ့ မာလကီးယားျဖစ္ျပီလုိ႔ တထစ္ခ်ေျပာႏုိင္တယ္..။ အဲဒီသီခ်င္းက အသုဘ မူပုိင္သီခ်င္းပဲ..။ တျခားအခ်ိန္ေတြမွာ.. လုံး၀ဖြင့္ေလ့မရွိဘူး..။
"တူႏွစ္ျဖာ ေရႊဂေဟဆက္ပါလုိ႔.. ေသြမပ်က္တဲ့ သစၥာ.. " ဆုိတဲ့ တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းသံၾကား၇င္ေတာ့.. လူထီးကေလးနဲ႔ လူမေလး တုိ႔ ေရႊြဂေဟ ဆက္ေတာ့မယ္လုိ႔.. သိၾကရတယ္..။
ရြာကလူတုိင္းနားလည္တဲ့ တီးလုံးတစ္ခု ရွိေသးတယ္..။ ရုပ္ရွင္ျပခါနီးတုိင္း ဖြင့္တဲ့ တီးလုံးပဲ..။ ၾကည္ႏူးဖြယ္တီးလုံးလုိ႔.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကေခၚတယ္..။ အဲဒီတီးလုံးဖြင့္ရင္ မၾကာမွီ ရုပ္ရွင္ျပေတာ့မယ္လုိ႔.. ေျပာႏုိင္တယ္..။
ရုပ္ရွင္ျပခါနီး ဖြင့္တဲ့တီးလုံးလုိ႔ ေျပာတာနဲ႔.. ရြာသာဆုိတာ.. ရုပ္ရွင္ရုံေတြဘာေတြနဲ႔ လုိ႔.. အထင္မၾကီးၾကနဲ႔အုံး..။ တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ လြန္ေရာကြ်ံေရာျပ ဆယ္ရက္ပဲ..။ အထူးသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ နတ္ပဲြ နဲ႔ ရြာဘုရားပဲြေလာက္ပဲ ရုပ္ရွင္က ျပတယ္..။
ရြာမွာ.. အျမဲရုပ္ရွင္ကန္ထရိုက္ ဆဲြတဲ့ ရြာသားတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ ဦးေရႊေအာင္လုိ႔ ေခၚတယ္..။ အဲဒီလူ စကားေျပာလည္း အင္မတန္ေကာင္းတယ္..။ ေသနတ္ပစ္သံ ျမင္းခြါသံ စတဲ့ ရုပ္ရွင္ထဲက အသံေပါင္းစုံကုိ လည္း.. အသံတုလုပ္တတ္တယ္..။
"ယေန႔ည ကြ်န္ေတာ္မ်ား ၾကမ္းမယ္ ရမ္းမယ္.. ဒူးမေထာက္လက္မေျမွာက္ဆုိတဲ့.. နယ္ခ်ဲ႔ေတာ္လွန္ေရး ဇာတ္ကားၾကီးမွာ.. ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္.. တက္ကေလာက္ တက္ကေလာက္ ခြပ္ခြပ္ခြပ္.. ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္.. အဲဒီလုိ အဲဒီလုိ ၾကမ္းမယ္ရမ္းမယ္ ေပါ့ခင္ဗ်ာ.. " စသျဖင့္.. မၾကည္႔ခ်င္ၾကည္႔ခ်င္ရေအာင္ သူေျပာေလ့ရွိတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္ကသာ.. ေသနတ္သံကုိ ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္ နဲ႔ ေရးတာ.. သူ႔လုပ္တဲ့ အသံတုက.. တကယ့္ေသနတ္ပစ္သံလုိမ်ိဳးပဲ..။ ျမင္းခြါသံလည္း.. တကယ့္ ျမင္းေတြ ဒုန္းစုိင္းေနတဲ့ အတုိင္းပဲ..။
ရန္ကုန္မွာလုိ ပဲြခ်ိန္သတိျပဳ တုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး..။ ဦးေရႊေအာင္ ျပခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ ရုပ္ရွင္စတာပဲ..။ ညရွစ္နာရီ.. ကုိးနာရီ .. တစ္ခါတစ္ေလ ဆယ္နာရီေလာက္မွ ျပတယ္..။ ရုံ၀င္လူနည္း ရင္ နည္းသလုိ.. ေစာင့္ျပီးမွ.. ျပတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. ၾကည္ႏူးဖြယ္တီးလုံး ဖြင့္ျပီဆုိရင္ေတာ့.. မၾကာခင္ ရုပ္ရွင္စေတာ့မယ္လုိ႔ တစ္ရြာလုံးက နားလည္ၾကတယ္..။ တခ်ိဳ႔ကလည္း.. အဲဒီတီးလုံးသံၾကားမွ.. အိမ္က ထြက္လာၾကတာပဲ..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ ဒီေန႔ည ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔ၾကမယ္လုိ႔ အေမတုိ႔က ေျပာထားရင္ ကေလးဆုိေတာ့ ညေနေစာင္းကတည္းက စိတ္ေလာေနျပီ..။ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း.. ေလာ္စပီကာနဲ႔.. ေဟာဒီလုိေဟာဒီလုိ.. ၾကမ္းမယ္ ရမ္းမယ္ ေအာ္ေနေလေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ ဂနာမျငိမ္ေတာ့ဘူး..။ သြားခ်င္ေနျပီ..။
အေမတုိ႔ အမတုိ႔က.. ရုပ္ရွင္သြားခါနီး ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၾကတာကုိ ကြ်န္ေတာ္က စိတ္မရွည္ဘူး..။ အေမတုိ႔ကလည္းဗ်ာ.ဟုိမွာျပေတာ့မွာဗ်.. ျမန္ျမန္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး.. ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မွာပဲကုိ အလွ အဲဒီေလာက္ၾကီးျပင္ဖုိ႔ မွ မလုိတာပဲ နဲ႔.. ဂ်ီကန္ေလ့ရွိတယ္..။
ဟဲ့.. ေသနာကေလးရဲ႔.. ၾကည္ႏူးဖြယ္ေတာင္ မဖြင့္ေသးဘူး.. တကတည္းေတာ္ ေဒါ့ရင္းနားပန္ ထားရသလုိပဲ.. လုိ႔.. အေမက ျပန္ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ ( ေဒါ့ရင္း ဆုိတာ.. မရပ္မနား တရစပ္ေအာ္တဲ့.. အေကာင္ေလးေတြကုိ ေခၚတာ..ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာဖက္မွာ.. ညေနေစာင္းဆုိရင္.. သူတုိ႔အသံေတြ ခ်ည္းပဲ..။ ကေလးေတြ နားပူနားဆာလုပ္တုိင္း မိဘေတြက.. ေဒါ့ရင္း နားပန္ ထားရသလုိပဲ လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ )
တစ္ခါတစ္ရံက်ေတာ့လည္း.. ၾကည္ႏူးဖြယ္သာ ဖြင့္ထားတာ..။ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ.. ရုပ္ရွင္က ျပတာမဟုတ္ဘူး..။
ကုိေရႊေအာင္ခမ်ာလည္း.. ရုံ၀င္ေၾကးနဲ႔ ကန္ထရုိက္ေၾကး ကာမိေလေအာင္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ကုိ.. အခ်ိန္ဆဲြ ဖြင့္ရတာေလးေတြ ရွိပါတယ္..။
ေနာက္ျပီး ေနာက္ဆုံးညမွ.. ၾကည္႔မယ္ ဆုိတဲ့.. ရြာသားေတြကလည္း မနည္းဘူး..။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့သလုိ.. တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ.. ရုပ္ရွင္က.. ေလးငါးရက္ ၾကည္႔ရတာဆုိေတာ့.. မၾကည္႔လုိက္ရ မရွိေလေအာင္.. ရြာကလူေတြ ၾကည္႔ၾကေလ့ရွိတယ္..။
ရုပ္ရွင္စျပတဲ့.. ပထမရက္မွာ.. ဘာကားျပျပ တစ္ခ်ိဳ႔ ရြာသားေတြက မၾကည္႔ဘူး..။ ေနာက္ဆုံးညမွ ၾကည္႔မယ္လုိ႔ ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္ထားၾကတယ္..။ ကုိေရႊေအာင္ကလည္း.. လည္တယ္..။ ဒုတိယညေလာက္ကတည္းက.. "ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္မ်ား.. ေနာက္ဆုံးေနာက္ဆုံး ေနာက္ပိတ္ဆုံး အားပါးတရ ႏႈတ္ဆက္ပဲြညျဖစ္ပါတယ္.. " လုိ႔ ေၾကျငာေတာ့တာပဲ..။
ရြာသားေတြကလည္း.. ေနာက္ဆုံးညတဲ့ေဟ့.. မၾကည္႔လုိက္ရ မရွိရေလေအာင္ အားေပးလုိက္ၾကစုိ႔ လုိ႔ ေမာင္းတင္ျပီး.. ၾကည္႔ၾကတာေပါ့..။
ဒါေပမယ့္.. ေနာက္တစ္ေန႔ညမွာလည္း.. "ယေန႔ည ကြ်န္ေတာ္မ်ား ေနာက္ဆုံး ေနာက္ဆုံး ေနာက္ပိတ္ဆုံး ဘုရားစူး အားပါးတရ ႏႈတ္ဆက္ပဲြည ျဖစ္ပါတယ္.." လုိ႔.. ကုိေရႊေအာင္က ေအာ္ျပန္တယ္..။
အဲဒီကေန.. ရြာမွာ.. ဆုိရုိးစကားတစ္ခု ေပၚလာခဲ့တယ္..။
ဘယ္ေတာ့မွ.. မျပဳျပင္မေျပာင္းလဲ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကုိ.. "ကုိေရႊေအာင္ ေနာက္ဆုံး ည " လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာမွာ..
" ကုိေရႊေအာင့္ ေနာက္ဆုံးည "
" ကုိညိဳေအး အရက္ျဖတ္တာ "
" ေမာင္က်င္ ဓါးၾကိမ္း ၾကိမ္းတာ "
" ကုိဆန္နီ အိမ္ေပၚက ဆင္းတာ "
ဆုိတဲ့.. ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့.. အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ခုိင္းႏႈိင္းေျပာတဲ့.. ဆုိရုိးေတြ ရွိတယ္..။
ဦးညိဳေအး ဆုိတဲ့ လူၾကီးကလည္း.. တစ္ႏွစ္မွာ.. အနည္းဆုံး ဆယ္ၾကိမ္ေလာက္ အရက္ျပတ္ျပီ ေၾကျငာျပီး ေနာက္ျပန္ေသာက္တာပါပဲ..။ ေမာင္က်င္ဆုိတဲ့ လူကေတာ့.. ဓါးတစ္ေခ်ာင္းဆဲြျပီး.. မုိက္တဲ့ေကာင္ထြက္ခဲ့လုိ႔ ေန႔တုိင္းနီးနီး ရပ္ကြက္ထဲ လွည္႔စိန္ေခၚေလ့ရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က်င္သာ ေသသြားတယ္.. သူနဲ႔ရန္ျဖစ္ျပီး ဓါးခုတ္ခံလုိက္ရတယ္ဆုိတဲ့ အသံ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူး..။
ကုိဆန္နီဆုိတာကေတာ့ သူ႔မိန္းမ နဲ႔ ရန္ျဖစ္ျပီး ေတာ္ၾကာေနရင္း အိမ္ေပၚက ဆင္းျပန္ျပီ..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ရက္မွာ.. သူ႔အိမ္ေပၚ ျပန္ေရာက္ေနတာပါပဲ..။
အဲဒါေၾကာင့္.. ရြာမွာ.. ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ.. သူတုိ႔ ေလးေယာက္ရဲ႔ ဆုိရုိးေတြနဲ႔ ခုိင္းႏႈိင္းေျပာၾကတာပဲ..။
စဥ္႔အုိးေဖာင္ဆုိတာ.. စဥ္႔အုိးၾကီးေတြကုိ.. ခ်ဳပ္တန္းေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္.. တဲြစပ္ျပီး ေရထဲ ဒီအတုိင္းေမ်ာလာတဲ့ ေဖာင္ၾကီးေတြပဲ..။ အထူးသျဖင့္.. ရာ၀င္အုိး ရာ့ငါးဆယ္၀င္အုိးစတဲ့ အုိးအၾကီးၾကီးေတြကုိ.. အမာခံထား.. အဲဒီအုိးၾကီး ေတြထဲမွာမွ.. အုိးအငယ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ငုံ တုိလီမုိလီ စဥ္႔ခြက္ စဥ္႔ရုပ္ေတြ ထည္႔ထားတဲ့ ေဖာင္ေတြေပါ့..။
ျမစ္ဆိပ္ကေန.. ပဲြခင္းအေရာက္ေတာ့ ႏြားလွည္းပဲ အားကုိးၾကရတယ္..။
အေရာင္းအ၀ယ္မေကာင္းတဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ.. နတ္ပဲြသာ ျပီးသြားတယ္.. စဥ္႔အုိးသည္ေတြကေတာ့ ငုတ္တုတ္က်န္ခဲ့ရွာတယ္..။ တစ္ခါတစ္ေလ.. တစ္လကုိးသီတင္း.. ရြာမွာ.. သူတုိ႔ ေသာင္တင္ေနခဲ့ၾကတယ္..။
မေရာင္းရတဲ့ စဥ္႔အုိးေတြကုိ.. ျပန္သယ္သြားဖုိ႔ကလည္း ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္.. ၀ယ္သူကလည္း မရွိေတာ့ ဆုိေတာ့.. သူတုိ႔ခမ်ာ.. ေယာင္ျခာျခာေပါ့..။
တစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့.. ရြာခံ လူရင္းေတြဆီ.. စဥ္႔အုိးေတြ အပ္ထားခဲ့ျပီး.. ျပန္သြားေလ့ရွိတယ္..။ ေနာက္ႏွစ္မွ.. စာရင္းရွင္းၾကတယ္..။ ပဲြခ်ိန္တုံးက စည္ကားသေလာက္ ပဲြျပီးေတာ့လည္း.. ဟာလာဟင္းလင္း အမႈိက္ေတြ ဟုိလႊင့္ ဒီလႊင့္နဲ႔ က်န္ခဲ့တာပါပဲ..။
နတ္ပဲြျပီးျပီးခ်င္း ေနာက္ရက္ ညေနမွာ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တစ္ရြာလုံး.. အိမ္နံရံေတြ တုတ္နဲ႔ရုိက္.. သံပုံးေတြတီး.. တုံးေတြေခါက္ျပီး သရဲႏွင္ေလ့ရွိတယ္..။ ဘယ္အိမ္က စတီးမွန္းေတာ့ မသိပါဘူး..။ ဟုိဖက္အိမ္က တီးတဲ့အသံ ဒီဖက္အိမ္ကၾကား.. ဒီဖက္အိမ္က တီးတဲ့အသံ ေနာက္အိမ္ကၾကားနဲ႔.. တစ္ရြာလုံး ဆူညံပြက္ေအာင္.. တီးၾကတာပဲ..။
အဲဒီလုိ တီးလုိက္မွ.. မျမင္ရတဲ့ နတ္ပဲြလာ မေကာင္းဆုိး၀ါး နာနာဘာ၀ေတြ.. ရြာကေန ျပန္သြားၾကတယ္လုိ႔.. အယူရွိၾကတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကေလးတုံးကေတာ့.. အဲဒီလုိ.. ကုိယ့္အိမ္ကုိ တဗုံးဗုံးနဲ႔ ရုိက္ရတာကုိ အရမ္းေပ်ာ္တယ္..။ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ၾကိမ္ပဲ ရုိက္ရတာကုိး..။ တျခားအခ်ိန္ အိမ္ထရံ တဗုံးဗုံးနဲ႔ တီးလုိ႔ကေတာ့.. ေက်ာေကာ့သြားမွာေပါ့..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာ.. အဲဒီလုိ ထူးျခားတဲ့ ဓေလ့ေလးေတြရွိတယ္..။
ဥပမာ.. ဦးသုခရဲ႔ ဘ၀သံသရာ သီခ်င္းဖြင့္သံၾကားရင္.. လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ေသရွာျပီလုိ႔.. တစ္ရြာလုံးက နားလည္ၾကတယ္..။
"ဘ၀ သံသရာ.. ရွည္လ်ား ေထြျပား မေနမနား တသြားတည္း သြားၾကတာ .. " လုိ႔သာ ၾကားလုိက္.. ရြာသားတစ္ေယာက္ေတာ့ မာလကီးယားျဖစ္ျပီလုိ႔ တထစ္ခ်ေျပာႏုိင္တယ္..။ အဲဒီသီခ်င္းက အသုဘ မူပုိင္သီခ်င္းပဲ..။ တျခားအခ်ိန္ေတြမွာ.. လုံး၀ဖြင့္ေလ့မရွိဘူး..။
"တူႏွစ္ျဖာ ေရႊဂေဟဆက္ပါလုိ႔.. ေသြမပ်က္တဲ့ သစၥာ.. " ဆုိတဲ့ တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းသံၾကား၇င္ေတာ့.. လူထီးကေလးနဲ႔ လူမေလး တုိ႔ ေရႊြဂေဟ ဆက္ေတာ့မယ္လုိ႔.. သိၾကရတယ္..။
ရြာကလူတုိင္းနားလည္တဲ့ တီးလုံးတစ္ခု ရွိေသးတယ္..။ ရုပ္ရွင္ျပခါနီးတုိင္း ဖြင့္တဲ့ တီးလုံးပဲ..။ ၾကည္ႏူးဖြယ္တီးလုံးလုိ႔.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကေခၚတယ္..။ အဲဒီတီးလုံးဖြင့္ရင္ မၾကာမွီ ရုပ္ရွင္ျပေတာ့မယ္လုိ႔.. ေျပာႏုိင္တယ္..။
ရုပ္ရွင္ျပခါနီး ဖြင့္တဲ့တီးလုံးလုိ႔ ေျပာတာနဲ႔.. ရြာသာဆုိတာ.. ရုပ္ရွင္ရုံေတြဘာေတြနဲ႔ လုိ႔.. အထင္မၾကီးၾကနဲ႔အုံး..။ တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ လြန္ေရာကြ်ံေရာျပ ဆယ္ရက္ပဲ..။ အထူးသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ နတ္ပဲြ နဲ႔ ရြာဘုရားပဲြေလာက္ပဲ ရုပ္ရွင္က ျပတယ္..။
ရြာမွာ.. အျမဲရုပ္ရွင္ကန္ထရိုက္ ဆဲြတဲ့ ရြာသားတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ ဦးေရႊေအာင္လုိ႔ ေခၚတယ္..။ အဲဒီလူ စကားေျပာလည္း အင္မတန္ေကာင္းတယ္..။ ေသနတ္ပစ္သံ ျမင္းခြါသံ စတဲ့ ရုပ္ရွင္ထဲက အသံေပါင္းစုံကုိ လည္း.. အသံတုလုပ္တတ္တယ္..။
"ယေန႔ည ကြ်န္ေတာ္မ်ား ၾကမ္းမယ္ ရမ္းမယ္.. ဒူးမေထာက္လက္မေျမွာက္ဆုိတဲ့.. နယ္ခ်ဲ႔ေတာ္လွန္ေရး ဇာတ္ကားၾကီးမွာ.. ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္.. တက္ကေလာက္ တက္ကေလာက္ ခြပ္ခြပ္ခြပ္.. ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္.. အဲဒီလုိ အဲဒီလုိ ၾကမ္းမယ္ရမ္းမယ္ ေပါ့ခင္ဗ်ာ.. " စသျဖင့္.. မၾကည္႔ခ်င္ၾကည္႔ခ်င္ရေအာင္ သူေျပာေလ့ရွိတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္ကသာ.. ေသနတ္သံကုိ ဒက္ဒက္ဒက္ဒက္ နဲ႔ ေရးတာ.. သူ႔လုပ္တဲ့ အသံတုက.. တကယ့္ေသနတ္ပစ္သံလုိမ်ိဳးပဲ..။ ျမင္းခြါသံလည္း.. တကယ့္ ျမင္းေတြ ဒုန္းစုိင္းေနတဲ့ အတုိင္းပဲ..။
ရန္ကုန္မွာလုိ ပဲြခ်ိန္သတိျပဳ တုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး..။ ဦးေရႊေအာင္ ျပခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ ရုပ္ရွင္စတာပဲ..။ ညရွစ္နာရီ.. ကုိးနာရီ .. တစ္ခါတစ္ေလ ဆယ္နာရီေလာက္မွ ျပတယ္..။ ရုံ၀င္လူနည္း ရင္ နည္းသလုိ.. ေစာင့္ျပီးမွ.. ျပတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. ၾကည္ႏူးဖြယ္တီးလုံး ဖြင့္ျပီဆုိရင္ေတာ့.. မၾကာခင္ ရုပ္ရွင္စေတာ့မယ္လုိ႔ တစ္ရြာလုံးက နားလည္ၾကတယ္..။ တခ်ိဳ႔ကလည္း.. အဲဒီတီးလုံးသံၾကားမွ.. အိမ္က ထြက္လာၾကတာပဲ..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ ဒီေန႔ည ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔ၾကမယ္လုိ႔ အေမတုိ႔က ေျပာထားရင္ ကေလးဆုိေတာ့ ညေနေစာင္းကတည္းက စိတ္ေလာေနျပီ..။ ဦးေရႊေအာင္ကလည္း.. ေလာ္စပီကာနဲ႔.. ေဟာဒီလုိေဟာဒီလုိ.. ၾကမ္းမယ္ ရမ္းမယ္ ေအာ္ေနေလေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ ဂနာမျငိမ္ေတာ့ဘူး..။ သြားခ်င္ေနျပီ..။
အေမတုိ႔ အမတုိ႔က.. ရုပ္ရွင္သြားခါနီး ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၾကတာကုိ ကြ်န္ေတာ္က စိတ္မရွည္ဘူး..။ အေမတုိ႔ကလည္းဗ်ာ.ဟုိမွာျပေတာ့မွာဗ်.. ျမန္ျမန္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး.. ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မွာပဲကုိ အလွ အဲဒီေလာက္ၾကီးျပင္ဖုိ႔ မွ မလုိတာပဲ နဲ႔.. ဂ်ီကန္ေလ့ရွိတယ္..။
ဟဲ့.. ေသနာကေလးရဲ႔.. ၾကည္ႏူးဖြယ္ေတာင္ မဖြင့္ေသးဘူး.. တကတည္းေတာ္ ေဒါ့ရင္းနားပန္ ထားရသလုိပဲ.. လုိ႔.. အေမက ျပန္ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ ( ေဒါ့ရင္း ဆုိတာ.. မရပ္မနား တရစပ္ေအာ္တဲ့.. အေကာင္ေလးေတြကုိ ေခၚတာ..ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာဖက္မွာ.. ညေနေစာင္းဆုိရင္.. သူတုိ႔အသံေတြ ခ်ည္းပဲ..။ ကေလးေတြ နားပူနားဆာလုပ္တုိင္း မိဘေတြက.. ေဒါ့ရင္း နားပန္ ထားရသလုိပဲ လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ )
တစ္ခါတစ္ရံက်ေတာ့လည္း.. ၾကည္ႏူးဖြယ္သာ ဖြင့္ထားတာ..။ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ.. ရုပ္ရွင္က ျပတာမဟုတ္ဘူး..။
ကုိေရႊေအာင္ခမ်ာလည္း.. ရုံ၀င္ေၾကးနဲ႔ ကန္ထရုိက္ေၾကး ကာမိေလေအာင္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ကုိ.. အခ်ိန္ဆဲြ ဖြင့္ရတာေလးေတြ ရွိပါတယ္..။
ေနာက္ျပီး ေနာက္ဆုံးညမွ.. ၾကည္႔မယ္ ဆုိတဲ့.. ရြာသားေတြကလည္း မနည္းဘူး..။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့သလုိ.. တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ.. ရုပ္ရွင္က.. ေလးငါးရက္ ၾကည္႔ရတာဆုိေတာ့.. မၾကည္႔လုိက္ရ မရွိေလေအာင္.. ရြာကလူေတြ ၾကည္႔ၾကေလ့ရွိတယ္..။
ရုပ္ရွင္စျပတဲ့.. ပထမရက္မွာ.. ဘာကားျပျပ တစ္ခ်ိဳ႔ ရြာသားေတြက မၾကည္႔ဘူး..။ ေနာက္ဆုံးညမွ ၾကည္႔မယ္လုိ႔ ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္ထားၾကတယ္..။ ကုိေရႊေအာင္ကလည္း.. လည္တယ္..။ ဒုတိယညေလာက္ကတည္းက.. "ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္မ်ား.. ေနာက္ဆုံးေနာက္ဆုံး ေနာက္ပိတ္ဆုံး အားပါးတရ ႏႈတ္ဆက္ပဲြညျဖစ္ပါတယ္.. " လုိ႔ ေၾကျငာေတာ့တာပဲ..။
ရြာသားေတြကလည္း.. ေနာက္ဆုံးညတဲ့ေဟ့.. မၾကည္႔လုိက္ရ မရွိရေလေအာင္ အားေပးလုိက္ၾကစုိ႔ လုိ႔ ေမာင္းတင္ျပီး.. ၾကည္႔ၾကတာေပါ့..။
ဒါေပမယ့္.. ေနာက္တစ္ေန႔ညမွာလည္း.. "ယေန႔ည ကြ်န္ေတာ္မ်ား ေနာက္ဆုံး ေနာက္ဆုံး ေနာက္ပိတ္ဆုံး ဘုရားစူး အားပါးတရ ႏႈတ္ဆက္ပဲြည ျဖစ္ပါတယ္.." လုိ႔.. ကုိေရႊေအာင္က ေအာ္ျပန္တယ္..။
အဲဒီကေန.. ရြာမွာ.. ဆုိရုိးစကားတစ္ခု ေပၚလာခဲ့တယ္..။
ဘယ္ေတာ့မွ.. မျပဳျပင္မေျပာင္းလဲ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကုိ.. "ကုိေရႊေအာင္ ေနာက္ဆုံး ည " လုိ႔ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာမွာ..
" ကုိေရႊေအာင့္ ေနာက္ဆုံးည "
" ကုိညိဳေအး အရက္ျဖတ္တာ "
" ေမာင္က်င္ ဓါးၾကိမ္း ၾကိမ္းတာ "
" ကုိဆန္နီ အိမ္ေပၚက ဆင္းတာ "
ဆုိတဲ့.. ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့.. အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ခုိင္းႏႈိင္းေျပာတဲ့.. ဆုိရုိးေတြ ရွိတယ္..။
ဦးညိဳေအး ဆုိတဲ့ လူၾကီးကလည္း.. တစ္ႏွစ္မွာ.. အနည္းဆုံး ဆယ္ၾကိမ္ေလာက္ အရက္ျပတ္ျပီ ေၾကျငာျပီး ေနာက္ျပန္ေသာက္တာပါပဲ..။ ေမာင္က်င္ဆုိတဲ့ လူကေတာ့.. ဓါးတစ္ေခ်ာင္းဆဲြျပီး.. မုိက္တဲ့ေကာင္ထြက္ခဲ့လုိ႔ ေန႔တုိင္းနီးနီး ရပ္ကြက္ထဲ လွည္႔စိန္ေခၚေလ့ရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က်င္သာ ေသသြားတယ္.. သူနဲ႔ရန္ျဖစ္ျပီး ဓါးခုတ္ခံလုိက္ရတယ္ဆုိတဲ့ အသံ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူး..။
ကုိဆန္နီဆုိတာကေတာ့ သူ႔မိန္းမ နဲ႔ ရန္ျဖစ္ျပီး ေတာ္ၾကာေနရင္း အိမ္ေပၚက ဆင္းျပန္ျပီ..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ရက္မွာ.. သူ႔အိမ္ေပၚ ျပန္ေရာက္ေနတာပါပဲ..။
အဲဒါေၾကာင့္.. ရြာမွာ.. ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးဆုံးႏုိင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ.. သူတုိ႔ ေလးေယာက္ရဲ႔ ဆုိရုိးေတြနဲ႔ ခုိင္းႏႈိင္းေျပာၾကတာပဲ..။
2 comments:
" ကုိေရႊေအာင့္ ေနာက္ဆုံးည "
" ကုိညိဳေအး အရက္ျဖတ္တာ "
" ေမာင္က်င္ ဓါးၾကိမ္း ၾကိမ္းတာ "
" ကုိဆန္နီ အိမ္ေပၚက ဆင္းတာ "
ဆိုရိုးစကားေလးခုကို မွတ္သားသြားပါတယ္ =)
ရယ္ရတယ္..
ဆက္အားေပးခ်င္လို႔ ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ.. =)
အကိုေရ...ရြာဓေလ ့ေလးေတြဖတ္ရတာ ၾကိ ုက္တယ္ဗ်ာ...
Post a Comment