Tuesday, February 24, 2009

41.2 Realizing the Dream

တကယ္ေတာ့ ဒီနာမည္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္ပုိင္နာမည္မဟုတ္ပါဘူး..။ Dr. Martin Luther King, Jr. ရဲ႔ http://www.realizingthedream.org/ ကေန တဆင့္ ကုိညီညီ Diethelm က ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ျပန္မွ်တာပါ..။

ရြာမွာ သင္တန္းေလး ဖြင့္မယ္ဆုိေတာ့.. နာမည္ေရြးဖုိ႔ စဥ္းစားၾကရာကေန အဲဒီနာမည္ကုိ ၾကိဳက္တာနဲ႔ ယူလုိက္ၾကတယ္..။ ကေလး ေတြကုိ အိပ္မက္မက္ခြင့္ေလး ဖန္တီးေပးခ်င္တယ္..။ မက္တဲ့ အိပ္မက္ေလးေတြကုိလည္း realizing လုပ္ေစခ်င္တယ္..။ ႏုိးထလာတာနဲ႔ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္သြားမယ့္ အိပ္မက္မ်ိဳးေတြ မမက္ေစခ်င္ဘူး..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ဘ၀ေတြမွာလည္း အိပ္မက္ ေတြ မက္ခဲ့ၾကတာပါပဲ..။ ဒါေပမယ့္ ရလာတဲ့ ကုန္ၾကမ္းက မေကာင္းမမြန္ေတြဆုိေတာ့.. မက္သမွ် အိပ္မက္က တူတူ တန္တန္ကုိ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး..။ အဆင့္အတန္းမမီမကမ္းနဲ႔ ပိန္ပိန္လိမ္လိမ္အိပ္မက္ေတြသာ မ်ားခဲ့ရတယ္..။ ဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္ကုန္ၾကမ္းက အေရးၾကီးပါတယ္..။

ၾကားသမွ်၊ ျမင္သမွ် အရာအားလုံးမွာ ေကာင္းမြန္တာေတြ ရွိသလုိ.. ေဟာင္းလြန္တာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္..။ အေဟာင္းကုိ အေဟာင္းမွန္းသိျပီး ေရြးယူ စြန္႔ပစ္ ဖုိ႔ လုိပါတယ္..။ အဲသလုိမဟုတ္ဘဲ အေဟာင္းကုိ အေကာင္းထင္ျပီး ဖက္တြယ္ထားရင္.. ကေယာက္ကယက္ႏုိင္တဲ့ ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ သံသရာက သူတုိ႔ ရုန္းထြက္ ႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး..။

ဥပမာ..

“ ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္က မေန႔ကကြ်န္ေတာ္ထက္ သာေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ” ဆုိတဲ့ စကားကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္က အေတာ္ သေဘာက်ခဲ့တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေစ့ေစ့ေတြးၾကည္႔ေလ အဲဒီအေတြးအျမင္ဟာ စကားလုံးဖဲြ႔စည္းပုံ ေကာင္းတာကလဲြလုိ႔ ကုိယ့္ဘ၀တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းကုိ ေလာက္ေလာက္လားလား ေထာက္ပံ့မေပးႏုိင္ဘူးဆုိတာ ေတြ႔ရပါတယ္..။

လူဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပန္ျပီး ယွဥ္ျပိဳင္ေနယုံနဲ႔ မရပါဘူး..။ အလုပ္ထဲမွာ.. စီးပြားေရးထဲမွာ.. အတန္းထဲမွာ.. ေနရာတကာတုိင္းမွာ.. သူမ်ားတကာနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ႏုိင္ေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားေနရတာပါ..။ ကုိယ့္တုိးတက္မႈထက္ ေဘးဘယ္ညာက ကုိယ္လုိသူလုိ လူေတြရဲ႔ တုိးတက္မႈက အဆမ်ားစြာ သာလြန္ေနခဲ့ရင္ ကုိယ္ က်န္ခဲ့မွာပဲ..။

တုိးတက္သင့္သေလာက္ မတုိးတက္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ဆုတ္ယုတ္တာပါပဲ..။ အဲဒါေလးကုိ စီးစီးပုိင္ပုိင္ေလး သိထားေစခ်င္တယ္..။

ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမြန္ေတာ့တဲ့ အေဟာင္းလြန္ အေတြးအျမင္ေတြကုိ ေျမာင္းထဲ လြင့္ပစ္ႏုိင္ရပါ့မယ္...။

ငယ္တုံးက အေၾကာ္ေရာင္းေတာ့ ကုိယ္ေရာင္းေကာင္းတာျမင္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ကုိယ့္ဆုိင္ မ်က္ေစာင္းထုိးမွာ ဆုိင္လာဖြင့္ပါတယ္..။ အေမ့ကုိ ဟုိမွာ ျပိဳင္ ဖက္တစ္ေယာက္ေတာ့ တုိးလာျပီလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမိတယ္..။ “ငါ့သားရယ္ စီးပြားေရးဆုိတာ သမုဒၵရာေရပဲ ဘယ္သူေသာက္ေသာက္ မကုန္ပါဘူး ” လုိ႔ အေမ ျပန္ ေျပာခဲ့တယ္..။

အဲဒီတုံးက ဟုတ္သလုိလုိ ကြ်န္ေတာ္ ထင္ခဲ့မိတယ္..။ ေနာက္မ်ားမွ.. သမုဒၵရာ ေရဆုိတာ .. supply and demand ပဲလုိ႔ သိလာရတယ္..။ တကယ္တမ္းက ရြာအေလ်ာက္ အေၾကာ္၀ယ္စားမယ့္သူက အကန္႔အသတ္မဲ့ မွ မဟုတ္ဘဲ..။ တစ္ဆုိင္ကေန ႏွစ္ဆုိင္၊ ႏွစ္ဆုိင္ကေန သုံးဆုိင္ ျဖစ္လာရင္.. ကုိယ့္ေဖာက္သည္ေတြကုိ သူမ်ားဖဲ့ရြ႔ဲေပးရဖုိ႔ ရွိလာေတာ့မွာပဲ..။

အဲဒါေလးေတြကုိ အခုေခတ္ကေလးေတြ.. မဟုတ္တာကုိမဟုတ္တဲ့အတုိင္း ေစာေစာမြန္မြန္ေလး သိေစခ်င္တယ္..။

5 comments:

မင္းနႏၵ said...

လူဆိုတာ မေန႔က ကိုယ္ထက္၊ ဒီေန႔ကိုယ္က သာရမယ္ဆိုေပမယ္႔။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုၿပန္ ၿပိဳင္ၿပီးအဟုတ္မွတ္ေနလို႔ေတာ႔ မရေသးတာအမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရႊၿပည္ႀကီးမွာေတာ႔ ဒီေန႔ေရႊၿပည္ႀကီးဟာ နိုင္တီးဂြမ္တီး ၈၈ တံုးကနဲ႔ ၿပန္ယွဥ္ေနရတာ အခုထိကို မၿပီးနိုင္ေသးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တံုးက ကိုပြႀကီးတို႔နယ္မွာ မူလတန္းေက်ာင္းသာရိွရာက၊ ယခုဆိုရင္ေတာ႔ အထက္တန္းေက်ာင္းႀကီးမ်ား အမ်ားအၿပား၇ိွလာပါေႀကာင္း။

kagyikhakway said...

"ႏွႇဲႀကီးကိုးလက္" ပုံျပင္ၾကားဖူးတယ္ ..(႐ြာတစ္႐ြာကလူတေယာက ္ၿမိဳ႕ေရာက္တုန္း ႏွဲေဈးေပါလို႔ဆိုၿပီး ႐ြာမွာျပန္ေရာင္းရင္ အျမတ္ ရမယ္လို႔ေတြးၿပီး..ႏွဲႀကီး၁၀လက္..ဝယ္လာခဲ့သတဲ႔ ဒါေပမယ္႔ ..႐ြာမွာကႏွဲမႈတ္တတ္တဲ့သူကတစ္ေယာက္တည္းရိွလို႔ တစ္လက္တည္းေရာင္းလိုက္ရတယ္တဲ႔ ....)ႏွႇဲႀကီးကိုးလက္ ကေတာ႔မႈတ္ခ်င္ေသာ blogger မ်ားကိုလက္တို႔လိုက္ပါတဲ႔... :))

kagyikhakway said...

"ေဈးကြက္စီးပြားေရး ျမင္တတ္ပံုကို ေျပာတာပါ" (႐ြာမွာေလ..) :))

Summer Field said...

တူတူတန္တန္ အိပ္မက္ေတြကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ မက္ခြင့္ရၿပီး၊ ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခြင့္ေတြကိုလည္း တူတူတန္တန္ အျမန္ရႏိုင္ၾကပါေစ..။
KMA

ဂ်ဴနို said...

ိအိပ္မက္ေတာ့ မက္ခဲ့တယ္။
ကုန္ႀကမ္းက မေကာင္းေတာ့
ပိန္ပိန္လိန္လိန္ အိပ္မက္တဲ့
တယ္မွန္တာပဲ။
ေရွးေဟာင္းအစြဲေတြ စကားပံုေတြလည္း ၿပင္သင့္တာေရာ ဖ်က္သင့္တာေတြေရာ ေမ့လိုက္သင့္တာေတြေရာ မနည္းပါဘူး။
စာအေရးေကာင္း အေတြးေကာင္းလို ့သေဘာက်ပါတယ္။
ေအာက္က word verification ကို ၿဖဳတ္နိုင္ရင္ ၿဖဳတ္ေပးေစလိုကါတယ္။ ရုိက္ေနရတာ ရွဳတ္လို ့ပါ။