Friday, September 11, 2009

46.1 အေဖ့ေမြးေန႔ အေတြးတစ

မၾကာမတင္ကပဲ အေဖ့အသက္ ၇၇ ႏွစ္ျပည္႔လုိ႔.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မိသားစု အေဖ့ကုိ ကန္ေတာ့ျဖစ္ၾကတယ္..။ တခမ္းတနား ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ကန္ေတာ့တာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ အေဖ့အတြက္ ပုဆုိးတစ္ထည္ အက်ၤ ီတစ္ထည္ အေျပးအလႊားသြား၀ယ္ျပီး သားမိသားဖတေတြ အေဖ့အိမ္ ခ်ီတက္ကန္ေတာ့ၾကတာပဲ..။

အကန္ေတာ့ခံ ေမြးေန႔ရွင္ကလည္း စြပ္က်ယ္ခ်ိဳင္းျပတ္နဲ႔ အိမ္ေအာက္က ကြပ္ပ်စ္မွာ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ျပီး အကန္ေတာ့ခံတာပါပဲ..။ တကယ္ေတာ့ ၇၇ ႏွစ္ဆုိတဲ့ အသက္ဟာ.. အေတာ္အုိျပီပဲ..။ စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္ သြားႏုိင္လာႏုိင္ တုံးလုိ႔ ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ.. ဇရာထင္တုိင္းၾကဲထားတဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြက အေဖ့ကုိယ္ေပၚမွာ ပြရြ ေနပါေတာ့တယ္..။

အေဖနဲ႔ ဒီႏွစ္ပုိင္းေတြမွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ေနၾကတယ္ဆုိေပမယ့္.. အဲသေလာက္ အုိစာသြားတာကုိ.. အမႈမဲ့အမွတ္မဲ႔နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သတိမထားမိခဲ့ဘူး..။ အဲဒီေန႔ကမွ.. အေဖ့အသက္နဲ႔ဇရာကုိ ယွဥ္တဲြစပ္ဟပ္ သတိထားမိေတာ့တယ္...။

တခ်ိန္တုံးက အားေတြမာန္ေတြနဲ႔ တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိခဲ့တဲ့ အေဖ့လက္ေမာင္းေတြဟာ အခုေတာ့ စြပ္က်ယ္ခ်ိဳင္းျပတ္ေအာက္မွာ ေျခာက္ကပ္ပိန္လွီလုိ႔..။ လက္ျပင္း တဲြက်ဖုိ႔ အသားရယ္လုိ႔ ေတာင္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ မရွိေတာ့တာ ေတြ႔ရတယ္..။ တခ်ိန္တုံးက ဘီးမတုိးခဲ့တဲ့ အေဖ့ေခါင္းဆုိလည္း.. အခုေတာ့ ေတာမီးေလာင္ထားတဲ့ က်က္တီးကုန္းေျမလုိ ဟုိတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္ ငုံးတိတိနဲ႔..။

အဲဒါေတြဟာ.. အေဖ့အတြက္.. အခ်ိန္မ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့.. နိမိတ္ပုံ သေကၤတေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႔..။

တကယ္ေတာ့ အေဖဟာ.. ဘ၀အနိမ့္အျမင့္အတက္အက် လွိဳင္းလုံးေတြေအာက္မွာ ေထြးလုံးရစ္ပတ္ ကူးခတ္ခဲ့ရဖူးတယ္..။ အလုိဆႏၵေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ရင္း အခ်စ္နဲ႔အမုန္းေတြကုိ အေဖ အလဲအလွယ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္..။ မတူညီတဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြကေန ေပါက္ဖြားလာခဲ့တဲ့ သူ႔ရင္ေသြး ေတြရဲ႔ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈ၊ မုန္းတီးနာက်ဥ္းမႈေတြ ကုိလည္း အေဖ လက္ခံရယူခဲ့ဖူးတယ္..။

အဲသလုိ အျဖစ္သနစ္ေတြနဲ႔ ဘ၀ကုိထုဆစ္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အေဖ သိပ္မၾကာလွေတာ့တဲ့ အနာဂါတ္ကာလတစ္ခုမွာ ေဟာဒီကမၻာကေန.. ေ၀သီမႈန္၀ါး လြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့မယ္..။

ဂ်ပန္ဧကရာဇ္ မီဂ်ီဘုရင္ လက္ထက္ .. ဆာမူရုိင္းေတြ အေၾကာင္း ရုိက္ထားတဲ့ The Last Samurai ဆုိတဲ့ ဇာတ္ကားထဲမွာ.. ဆာမူရုိင္းေခါင္းေဆာင္ (katsumoto) ေသသြားျပီဆုိတာၾကားေတာ့.. ဧကရာဇ္ မီဂ်ီက

'' Tell me how he died '' လုိ႔ စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာနဲ႔ ေမးပါတယ္..။

katsumoto နဲ႔ အတူ ေသြးေသာက္ဖဲြ႔ျပီး အတူတုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ အေမရိကန္စစ္ဗုိလ္ ( Nathan Algren ) အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္သူ မင္းသားတြမ္ခရုဇ္က.. ဧကရာဇ္ရဲ႔ အေမးကုိ..

'' I will tell you how he lived '' လုိ႔ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္..။

အခုလည္း ကြ်န္ေတာ့္အေဖ ဘယ္လုိေသမလဲ ဆုိတာထက္.. သူ ဘယ္လုိရွင္သန္ေနထုိင္သြားခဲ့တယ္ ဆုိတာေလး.. ေျပာမလားလုိ႔ စိတ္ကူးမိတာနဲ႔ နိဒါန္းခ်ီလုိက္ရပါေၾကာင္း..

23 comments:

:P said...

အဲဒါေတြဟာ.. အေဖ့အတြက္.. အခ်ိန္မ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့.. နိမိတ္ပုံ သေကၤတေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႔..။

တရားမရွိတဲ့လူမို႕ထင္ပါရဲ႕.. အဲဒီစကားေတြ မၾကားရဲဘူး.. ကြ်န္မအေဖလည္း ႏိုဝင္ဘာမွာ 77 ျပည့္မွာ

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ကုိအ၀ွာေရ
အခ်ိန္ဆိုတာျမန္လိုက္တာဗ်ာ
ဇရာဆိုတာလဲခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတာပဲ
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္လူငယ္ေလးပဲထင္ေနခ်ိန္မွာကိုယ့္ဆံပင္ျပန္ၾကည့္ေတာ့တ၀က္ေလာက္ျဖဳေနျပီ
ဒါနဲ ့စကားမစပ္
ခင္ဗ်ားကဆီမီးခံုသားဆုိေတာ့ ေမးရအုန္းမယ္
ဆမိတ္ခုံရြာလည္တံတားၾကီးအေရွ ့ထိပ္က
ကံထူး(သူက ဆမိတ္ခုံ မွာေက်ာင္းဆရာ ခင္ဗ်ားတုိ ့ဆရာျဖစ္ေလာက္တယ္ )ကို မာေၾကာင္းသာေၾကာင္းေမးေပးပါခင္ဗ်ာ
ကံထူးနဲ ့ ခိုင္ျမဲ ဆမိတ္ခုံသား (၂)ေယာက္နဲ ့
က်ြန္ေတာ္က မန္းတကၠသိုလ္မွာ Geology အတူတက္
ခဲ့ ၾကတာ
က်ြန္ေတာ္ ဗမာျပည္မျပန္ျဖစ္တာ (၅)နွစ္ေလာက္ရိွျပီ
က်ြန္ေတာ္ ျမင္းျခံ ကပါ
အၾကိဳးအေၾကာင္းေလးသိရင္ စာေရးပါအုန္း
e mail က
maungnaipe@gmail.com
Thank u ပါခင္ဗ်ာ

ကိုရီး{ကိုၾကီး} said...

အစ္ကိုၾကီး......
လာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္၊ မေတြ႔တာၾကာျပီေနာ္။

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

စာလာဖတ္ပါတယ္။ ေဖေဖ့ကို ပိုသတိရလာတယ္။ ေဖေဖ့ကို မေတြ.ရတာ (၃)ႏွစ္ရွိပါျပီ၊ ကိုယ္၀န္ရွိ၊ ခေလးေမြး၊ အလုပ္က ခြင့္မရ၊ ေဖေဖကလည္းေခၚတာကိုမလာ(အဲေလာက္ေလယဥ္ခ ႏွေျမာတယ္၊ ေဖေဖ အသက္ႀကီးပါျပီ၊ သမီးတို.ေမေမကိုပဲေခၚ၊ ေဖေဖ့အတြက္ကုန္မယ့္ ပိုက္ဆံ၊ တျခားသမီးတို. လိုတာသံုး ေနာ္)ဆိုျပီး၊ မလာဘူးေလ။မေတြ.ရေပမယ့္ ဒီစာကို ဖတ္ရေတာ့၊ စိတ္က ဘာမွန္းမသိတဲ. ကိုယ့္အေဖကို ျမင္လာရသလုိပဲ။ ဆက္ေရးပါ၊ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
စကားမစပ္၊ ကၽြန္မ Mega Steel မွာ ၃လေလာက္ ဘာသာျပန္လုပ္ဘူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေတြ.ဘူးခဲ့ႀကသလားမသိဘူးေနာ္။ ( ကြ်န္ေတာ္တို.စက္ရံုေရွ.ဆိုျပီး ရုိက္ထားတဲ.ဓါတ္ပံုကိုေတြ.လို.ပါ။)

navana said...

ွSDL ေရ..

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အေဖနဲ႔ ခဲြခြါရမယ့္ ခံစားခ်က္ထက္.. က်န္ရွိေနေသးတဲ့ အေဖ့ရဲ႔အခ်ိန္ေလးေတြကုိပဲ ပုိျပီး အာရုံစုိက္ထားပါတယ္..။

(ဒါလည္း ပုံမွန္သေဘာတရားအရ စဥ္းစားထားတာပါ.. အခန္႔မသင့္ရင္ ကုိယ္ေတာင္သူ႔ေရွ႔က သြားႏုိင္ေသးတာပဲ..)

navana said...

အကုိျမင္းျခံသားေရ..

ဆရာဦးကံထူးနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးပါတယ္..။ အကုိ႔ရဲ႔ သတင္းစကား ရြာေရာက္ရင္ ပါးေပးပါ့မယ္..။

ဆရာဦးခုိင္ျမဲကေတာ့.. အခုစစ္ေတြတကၠသုိလ္မွာ ေဒါက္တာခုိင္ျမဲျဖစ္ေနျပီလုိ႔ ၾကားပါတယ္..။

ဆရာဦးကံထူးနဲ႔က စာေတာ့မသင္ခဲ့ရပါဘူး..။ ေဒါက္တာခုိင္ျမဲနဲ႔ကေတာ့.. ဂုိဏ္းတူညီအကုိေတြလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္..။

သူ သကၤန္းစီးခဲ့တဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္လည္း.. ကုိရင္ၾကီး ရွစ္လေလာက္ ၀တ္ခဲ့ဖူးလုိ႔ပါ..။

လူခ်င္းေတာ့ မရင္းႏွီးၾကပါဘူး..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လူလားေျမာက္ေတာ့.. သူက ရြာမွာ မေနသေလာက္ ျဖစ္သြားလုိ႔.. သတင္းစကားေလာက္ပဲ.. ၾကားေနခဲ့ရပါတယ္..။

navana said...

ေကာင္းမြန္၀င္းဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ မမြန္မ်ားလား..။ mr. onishi အတြက္ စကားျပန္လုပ္ေပးသြားတဲ့ တစ္ေယာက္ေလ..။

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္..။

navana said...

KO GYI ေလး..

ဟုတ္ပ..။ စကားမေျပာျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားျပီ..။ အလုပ္အကုိင္ အဆင္ေျပရဲ႔လား..။

အေၾကာင္းအထူးရွိရင္ ေျပာပါအုံး..။

ခန႔္က်န္းမွ်တရွိပါေစ..။

ေငြဇင္ေယာ္ said...

ေငြထုတ္စက္ေလး အသိမ္းခံခဲ့ရတဲ့ အေဖ့အေၾကာင္းေရးေတာ့မယ္ေပါ့။ အကို႕ထံုးစံအတိုင္း ပြင့္လင္းျပီး သြက္သြက္ျမဴးျမဴးနဲ႕ ဖတ္လို႕ေကာင္းမွာ အေသအခ်ာပဲ။ ပိုစ့္အသစ္ေတြကို အျမဲတမ္းေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ကိုနဗနေရ

ခ်က္ခ်င္းစာျပန္ပုိ ့တာ၀မ္းသာတယ္ဗ်ာ
ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္။
ခင္ဗ်ားစာေတြဖတ္ျဖစ္ေနတာ တနွစ္ေလာက္ရွိျပီ
ဆရာၾကီးေသာ္တာေဆြလုိ စာေရးေကာင္းလို ့
အျမဲတမ္းဂရုတစိုက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္
လုိအပ္တဲ့ စာအုပ္ရိွရင္လဲေျပာပါခင္ဗ်ာ
က်ြန္ေတာ္အခု ၀ါရွင္တန္ ဒီစီ suburb area မွာေနေတာ့
ဗမာျပည္လူၾကဳံ မၾကာမၾကာရွိပါတယ္
စာအသစ္ေတြ လဲမၾကာမၾကာ တင္ေပးပါ
blog ကိုအၾကာၾကီးပစ္မထားပါနဲ ့

HlaPaing said...

ဘေလာ့စေပါ့ ကို ျမန္မာျပည္ကေန ျကည့္လို ့၇ပါသလား။ ဒို ့က စကၤာပူ ကေန ျကည့္တာကေတာ့ အိုေကတယ္။

သက္ေဝ said...

အခ်ိန္ျပည့္ အတူတူမေနႏိုင္တဲ့ မိဘ ႏွစ္ပါး အေၾကာင္းေတြးေနမိရင္း ဒီစာကိုဖတ္လိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲက္ို မီးေတာင္ျပင္းျပင္းတစ ျဖတ္ဝင္သြားသလိုပါပဲ...
က်န္ရွိေနေသးတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကုိ ပုိျပီး အာရုံစုိက္ဖို႕ သတိေပးထားသလို ျဖစ္သြားတာ ေက်းဇူးသိပ္တင္ပါတယ္...

ရႊန္းလဲ့ said...

၇၇ ႏွစ္အထိ ဖခင္က က်န္းက်န္းမာမာရွိေနတာ ေကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ပါးပါးကေတာ့ ၅၃ ႏွစ္ကတည္းက မရွိေတာ့တာမို ့သူမ်ား သားအဖေတြျမင္ရင္ ပါးပါးကိုသတိရမိတယ္။ ပါးပါးရဲ ့အေဖ အဘုိးကေတာ့ ၈၀ ေက်ာ္ျပီ က်န္းက်န္းမာမာရွိတယ္။ ကံေတြက ခြဲျခားေပးလိုက္တာလားပဲေနာ္။

Rita said...

ေဖေဖဆံုးေတာ့ ၅၈ ႏွစ္၊
အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ထပ္ေနလို႔ ရေသးရဲ႕သားနဲ႔ လုိ႔ ေတြးမိတယ္။

Nanda said...

ကိုပြျကီးစာက ေခါင္းထဲမွာ ေခါင္းေလာင္းသံေတြဆူညံသြားေစတယ္။

Summer Field said...

xxx အလုိဆႏၵေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ရင္း အခ်စ္နဲ႔အမုန္းေတြကုိ အေဖ အလဲအလွယ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္..။ xxx
အင္း.. ကိုနဗနရဲ့ အေဖနဲ့ "႐ြယ္တူတခ်ုိ့"ေတြေတာင္ ကေန့ထိ အလုိဆႏၵေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ရင္း အခ်စ္နဲ႔အမုန္းေတြကုိ အလဲအလွယ္လုပ္ေနဆဲပါဗ်ာ..၊ အဲ့ဒီတခ်ုိ့ေတြနဲ့စာရင္.. ဘဝရဲ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကို ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းေနမဲ့ ကိုနဗနရဲ့ အေဖကို အသက္ရွည္ အနာမဲ့ပါေစေၾကာင္း ေမတၱာပို့ ဆုေတာင္းေပးလ်က္ပါခင္ဗ်ာ...။

ကိုရီး{ကိုၾကီး} said...

အစ္ကိုၾကီး.....
ေငြေၾကးအရဆိုရင္ေတာ့ လံုးဝအဆင္မေျပပါဘူး၊
အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုရယ္ အမည္ နဲ႔ သိကၡာအတြက္ က်ားကန္ျပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေနပါ၏။ အစ္ကိုၾကီးလည္း အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ ခင္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
(ညီငယ္)
KO GYI

Unknown said...

ဆရာ(...)ေရ..
ေခၚေနက်အတုိင္းေခၚခ်င္ေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာဆုိေတာ့ မေကာင္းဘူးထင္တယ္. ေနာက္ပုိင္းမဖတ္ျဖစ္တာၾကာျပီ.. ခုမွျပန္ဖတ္ေတာ့လည္း စိတ္၀င္စားစရာေၾကာင္းေတြကုိ ဖတ္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ႔အေရးအသားေတြ ဆန္းေနတုန္းဘဲ.
အေဖကေတာ့ ခု ၆၅ ရိွျပီ.. က်န္းမာတုန္းဘဲ. အိမ္ေထာင္က်သြားတဲ့ သားသမီးေတြနဲ့ ေျမးေတြရဲ့ ကိစ္စေတြနဲ႔ ပင္စင္စားဘ၀ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ျဖတ္သန္းေနတယ္.. သားသမီးေတြ ေျမးေတြကို အရမ္းဂရုစုိက္လြန္းလုိ႔ အေမက မနာလုိျဖစ္တဲ႔အထိဘဲ. ကၽြန္မတုိ႔လည္း ကုိယ့္မိသားစုကုိ ဂရုစုိက္၊ အလုပ္လုပ္ေနတာနဲ႔ အေဖ့ကုိ ေန႔တုိင္းနီးပါးလည္း ေတြ႔ျဖစ္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးဘာညာ သိပ္ဂရုမစုိက္ေပးခဲ႔ႏုိင္ဘူး.. အေဖက က်န္းမာတာလည္းပါတာေပါ့ေလ. ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာ(..)ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္ျပီးေတာ့ အေဖ့ကုိ ပုိဂရုစုိက္ဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိေပးျဖစ္သြားတယ္. ရိွေနတုန္း၊ လုပ္ေပးႏုိင္တုန္း၊ လုပ္ေပးသင့္တယ္ ဆုိတာကုိပါ.. အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးဘဲ..

navana said...

BUSY ေလး..

ညည္းဘယ္သူလဲလုိ႔ ငါ့မွာ စဥ္းစားလုိက္ရတာ..။ ခုမွ သိတယ္..။

ဘေလာ့ဂ္မွာ ညည္းတုိ႔ငါတုိ႔ ကဲခဲ့တာေတြ ေရးရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ ေတြးေနမိတယ္..။ ဟဲဟဲ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

အကိုေရ

အေဖ့အေၾကာင္းေလးဖတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ေဖေဖကို သတိရမိသြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ ...မေတြ႔ရတာ ၾကာေနျပီ
အကိုေရးသလို လက္ပ်ဥ္ေတြလည္း တြဲက်ေနျပီတဲ့ေလ
စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းဘူး....။
အကို႔ေဖေဖ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစေနာ္

(က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာ အကို႔ဘေလာ့လင့္ခ်ိတ္ထားတာ update ေတြ တက္မလာေတာ့ အသစ္တင္တာ မသိဘူး
ျဖစ္ေနတာ အခုမွ အမွတ္မထင္ ေရာက္လာျဖစ္တယ္
အကိုရဲ႕ ဘေလာ့ကို ပထမဆံုးစဖတ္ေတာ့ တညလံုး မရပ္မနား ဖတ္ျဖစ္တယ္ ေကာင္းလြန္းလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ညႊန္းမိတယ္ေလ
ေနာက္ေတာ့ ကုိမင္းဒင္ဘေလာ့ကိုပါ ဖတ္ျပီးေတာ့
က်ေနာ္ ဘေလာ့ေရးခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိသြားတာပါပဲ အဲဒါနဲ႔ ဘေလာ့ေလး လုပ္ျဖစ္သြားတယ္...။

အကို႔ကိုေတာ့ ခင္မင္ေလးစားအားက်လ်က္ပါပဲ

ညီငယ္ (ေမာင္ပိုင္)

ညီညီ said...

အေဖ ဆိုတာ ကိုယ့္အနားမွာ အျမဲရွိေနလိမ့္မယ္လို႕ သူငယ္ႏွပ္စား အေတြးေလး ဒီပိုစ့္ကို ဖတ္လိုက္ျပီးမွ အားငယ္သြားသြားတယ္.။ ေအာ္ အေဖ လည္းလူသား ပါပဲေနာ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုထားခဲ့မွာပဲ.။
စာေရးသူ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။ သံေ၀ဂနဲ႕ အတူ ခံစားသြားပါတယ္.။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ညီညီ(အနာဂါတ္သံစဥ္)

mini nilay said...

အကို ့Blog ကို အလြန္အထူး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လြန္း လို ့ link ယူသြားပါတယ္.. ခြင့္ၿပဳပါ။
အၿမဲလာဖတ္ေနပါတယ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို..။

MYO HAN HTUN said...

လာဖတ္သြားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အေဖကေတာ့ ၅၅ ႏွစ္မွာ Accident နဲ႕ ဆံုးသြားပါတယ္။