အဲဒီလုိနဲ႔ က်ဳပ္ဆယ္တန္းေရာက္လာခဲ့တယ္။ လူေကာင္ၾကီးလဲ ထြားလာတယ္။ အသံကလဲ သန္းထြန္းေလး အသံကေန ေဇာ္၀င္းထြဋ္အသံျဖစ္လာတယ္။
အိမြန္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ အခ်စ္အေညွာင့္ကေလးကလဲ ဆရာၾကီးၾကိမ္လုံးနဲ႔ ဆရာဦးေဆြျမင့္ အရွက္ခဲြမႈေၾကာင့္ ၾကားႏွစ္ေတြမွာ နလံမထူေတာ့ဘူးေပါ့။ အိမြန္လဲ ေမရြက္၀ါနာမည္နဲ႔ အတန္းထဲမွာ ေပါေနတယ္။ အတန္းကေတာ့တူဆဲပဲ။ ေမရြက္၀ါဆုိတာ ေမရြာ၀က္လုိ႔ စေျပာင္တဲ့အေနနဲ႔ေခၚတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီမိန္းမ သိပ္၀သြားျပီ။
ဒါေပသည္႔ က်ဳပ္ႏွလုံးသားက အားေကာင္းေမာင္းသန္ ႏွလုံးသားမ်ိဳး။ ဆယ္တန္းႏွစ္မွာ က်ဳပ္ရင္ထဲက ုိမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ေဖးေပါက္က ခြင့္မေတာင္းဘဲ ၀င္လာခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ခါေရာဂါက ပုိျပင္းတယ္။ ေကာင္မေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္တယ္လုိ႔ အေျဖေပးတယ္။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္ေပါ့ဗ်ာ။
သူ႔နာမည္ကခင္ေထြးရီ။ မုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္နာမည္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ က်ဳပ္အေဖကသူ႔ကုိ ေမသဥၨာဦးနဲ႔ တူတယ္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ တကယ္က သူကအမ်ားၾကီးပုိလွတယ္။ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္က ဇိနက္အမန္းနဲ႔ တူတယ္။ (ဇီးနဲ႔အမ မဟုတ္ပါ)။ အသားအေရက နႏၵာလွဳိင္ထက္ ႏွစ္ဆျပင္းျပင္းေလာက္ ပုိလွတယ္။ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးက ခင္သန္းႏုစတုိင္မ်ိဳး။
သူမကက်ဳပ္ကုိခ်စ္တယ္တဲ့။
ခင္ေထြးရီက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကက္ဆက္ေခြတစ္ေခြ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ ေပးတယ္။ ဘာသီခ်င္းလဲ ေမးေတာ့ ဖြင့္ၾကည္႔ေပါ့လုိ႔ မပြင့္တပြင့္ေျပာျပီး ရွက္ကုိးရွက္ကန္း လွည္႔ထြက္သြားတယ္။
အိမ္မွာက ကက္ဆက္မရွိဘူး။ ကက္ဆက္ရွိတဲ့ မ်ိဳးျမင့္တုိ႔အိမ္ သြားဖြင့္ၾကည္႔ရတယ္။ ေမဆိြရဲ႔ေမာင္သီခ်င္းကုိ တစ္ေခြလုံး အသံသြင္းထားတာပဲ။ သူမက က်ဳပ္ကုိ ေမာင္လုိ႔ေခၚတယ္။
" ေမာင္ အမ်ားေျပာတဲ့ေသြးခဲြစကားေတြကုိ အသဲထဲက စြဲျမဲျပီးယုံရင္ ... ေမာင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းၾကရမယ္ေနာ္...... ေမာင္ ..... အတူတူေနၾကရေအာင္ေနာ္.. သိပ္ခ်စ္တယ္ေမာင္"
ဆုိျပီး သီခ်င္းကေလးကဆုံးသြားတယ္။
က်ဳပ္နားလည္လုိက္တယ္။ က်ဳပ္ရဲ႔ခ်စ္သူဘာေၾကာင့္ ဒီသီခ်င္းကုိ ေပးရလဲဆုိတာကုိ။ က်ဳပ္ေျပာခဲ့သလုိ သူကအေတာ္လွတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနတယ္။ ရြာအေလ်ာက္ ဟုိေကာင္ကၾကိဳက္ ဒီေကာင္ကၾကိဳက္ေပါ့။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ က်ဳပ္က နံပါတ္ေလးငါးေလာက္မွာရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္သူက ဒီသီခ်င္းကုိ ေသခ်ာေရြးေပးတာ။
ေျပာရဦးမယ္။ က်ဳပ္က သူေတာင္းစားထဲမွာေတာ့ ျမတ္ေက်ာ္အေတာ္ဆုံး ဆုိတာမ်ိဳးပဲ။ ရြာေက်ာင္းမွာေတာ့ အျမဲတမ္းပထမရတယ္။ အေၾကာ္သည္သားငမဲြ ဒါေပမယ့္ပညာမွာေတာ့ တစ္ရြာလုံးမွာ နံပါတ္တစ္ပဲ။ ဒုတိယရတဲ့လူက က်ဳပ္ထက္ အနည္းဆုံး ဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္း အမွတ္နည္းေလ့ရွိတယ္။
ရုပ္ရည္ကေတာ့ဘရက္ပစ္နဲ႔တူတယ္လုိ႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ :P
ခင္ေထြးရီကေျပာရွာတယ္။ က်ဳပ္က ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ အမွတ္ေတြေကာင္းမွာ။ ဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္မွာ။ အဲဒီအခါက် သူ႔ကုိေမ့သြားမွာတဲ့။ မုန္႔ဆီေၾကာ္ကဘယ္မွန္းမသိ ႏႈတ္ခမ္းနာနဲ႔တည္႔ပါ့မလား ဆုိတာမ်ိဳး ထက္ေတာင္ ပုိေနေသးတယ္။ မိန္းမ မရေသးဘူး မယားငယ္ၾကိဳယူထားမယ္ ဆုိတာမ်ိဳးပဲ။
က်ဳပ္လဲ မင္းကလဲြဖဲြနဲ႔ဆန္ကြဲ ဆရာ၀န္မေျပာနဲ႔ Male nurse ေတာင္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေတာ့လဲ ဆရာ၀န္ကေတာ္ၾကီး လုပ္ေပါ့။ ဘာညာသာတကာ ႏွစ္သိမ့္ရတာေပါ့။
အခုေတာ့ ဆရာ၀န္ကေတာ္ၾကီး တကယ္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ကေလးသုံးေယာက္မိခင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘ၀န ဲ႔ေဒၚခင္ေထြးရီေပါ့။
ဒါေပမယ့္က်ဳပ္နဲ႔ညားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။
ျဖစ္ပုံကဒီလုိ ......
အမ်ားေျပာတဲ့ေသြးခဲြစကားေတြကုိ အသဲထဲကစဲြျမဲျပီးယုံရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းၾကရမယ္ေနာ္ ..
ဆုိတဲ့မိန္းကေလးက ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္မယ့္က်ဳပ္က ဆယ္တန္းက်ကေရာ။ ဆယ္တန္းလဲေအာင္ေရာ ခင္ေထြးရီတုိ႔မိသားစု မႏၱေလးေရႊျမိဳ႔ေတာ္ၾကီး ေျပာင္းသြားတယ္။ က်ဳပ္ခမ်ာေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ရွိခုိးဦးခုိက္ မ်က္ရည္ေ၀ျဖာ ေတာင္းပန္တုိးလွ်ိဳး ကတိ၀န္ခံအထပ္ထပ္နဲ႔ ေက်ာင္းမထုတ္ဖုိ႔ အတန္တန္ေျပာရင္း မထင္မရွား ရြာငယ္ဇနပုဒ္မွာ က်န္ခဲ့ရတယ္။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး အပါအ၀င္တစ္ရြာလုံးက က်ဳပ္စာေမးပဲြက်တာကုိ "အေနာက္က ေန၀န္းထြက္သည္႔ပမာ" (စာအုပ္နာမည္မဟုတ္ပါ) ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္။
တကယ္က က်ဳပ္အဲဒီေလာက္မည႔ံပါဘူး။ ဓါတုေဗဒေျဖတဲ့ေန႔မွာ က်ဳပ္မေျဖနုိင္ဘူး။ ေအာင္ရုံေတာ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ေထြးရီေျပာသလုိ က်ဳပ္ကဆရာ၀န္ရူး ရူးေနေလေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔ရူပေဗဒလဲေျဖေရာ မေျဖေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ေျဖႏုိင္ပါတယ္ဆုိျပီး အားလုံးကုိ ညာထားလုိက္တယ္။
စိတ္ထဲမွာလဲ ခင္ေထြးရီလဲ ေအာင္မွာမဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ ထင္ေနတယ္။ အဲဒီမိန္းမကလဲ ႏွစ္တုိင္း ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔။ ဆယ္တန္းက်မွ One stroke နဲ႔ေအာင္သြားတယ္။
မုိးနတ္မင္းၾကီးမတရားတာ။ က်ဳပ္တုိ႔ခ်စ္ျခင္းကုိ စာညံ့တဲ့ မိန္းမအေအာင္ေပးျပီး ခဲြပစ္လုိက္တယ္။
အိမြန္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ အခ်စ္အေညွာင့္ကေလးကလဲ ဆရာၾကီးၾကိမ္လုံးနဲ႔ ဆရာဦးေဆြျမင့္ အရွက္ခဲြမႈေၾကာင့္ ၾကားႏွစ္ေတြမွာ နလံမထူေတာ့ဘူးေပါ့။ အိမြန္လဲ ေမရြက္၀ါနာမည္နဲ႔ အတန္းထဲမွာ ေပါေနတယ္။ အတန္းကေတာ့တူဆဲပဲ။ ေမရြက္၀ါဆုိတာ ေမရြာ၀က္လုိ႔ စေျပာင္တဲ့အေနနဲ႔ေခၚတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီမိန္းမ သိပ္၀သြားျပီ။
ဒါေပသည္႔ က်ဳပ္ႏွလုံးသားက အားေကာင္းေမာင္းသန္ ႏွလုံးသားမ်ိဳး။ ဆယ္တန္းႏွစ္မွာ က်ဳပ္ရင္ထဲက ုိမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ေဖးေပါက္က ခြင့္မေတာင္းဘဲ ၀င္လာခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ခါေရာဂါက ပုိျပင္းတယ္။ ေကာင္မေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္တယ္လုိ႔ အေျဖေပးတယ္။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္ေပါ့ဗ်ာ။
သူ႔နာမည္ကခင္ေထြးရီ။ မုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္နာမည္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ က်ဳပ္အေဖကသူ႔ကုိ ေမသဥၨာဦးနဲ႔ တူတယ္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ တကယ္က သူကအမ်ားၾကီးပုိလွတယ္။ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္က ဇိနက္အမန္းနဲ႔ တူတယ္။ (ဇီးနဲ႔အမ မဟုတ္ပါ)။ အသားအေရက နႏၵာလွဳိင္ထက္ ႏွစ္ဆျပင္းျပင္းေလာက္ ပုိလွတယ္။ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးက ခင္သန္းႏုစတုိင္မ်ိဳး။
သူမကက်ဳပ္ကုိခ်စ္တယ္တဲ့။
ခင္ေထြးရီက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကက္ဆက္ေခြတစ္ေခြ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ ေပးတယ္။ ဘာသီခ်င္းလဲ ေမးေတာ့ ဖြင့္ၾကည္႔ေပါ့လုိ႔ မပြင့္တပြင့္ေျပာျပီး ရွက္ကုိးရွက္ကန္း လွည္႔ထြက္သြားတယ္။
အိမ္မွာက ကက္ဆက္မရွိဘူး။ ကက္ဆက္ရွိတဲ့ မ်ိဳးျမင့္တုိ႔အိမ္ သြားဖြင့္ၾကည္႔ရတယ္။ ေမဆိြရဲ႔ေမာင္သီခ်င္းကုိ တစ္ေခြလုံး အသံသြင္းထားတာပဲ။ သူမက က်ဳပ္ကုိ ေမာင္လုိ႔ေခၚတယ္။
" ေမာင္ အမ်ားေျပာတဲ့ေသြးခဲြစကားေတြကုိ အသဲထဲက စြဲျမဲျပီးယုံရင္ ... ေမာင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းၾကရမယ္ေနာ္...... ေမာင္ ..... အတူတူေနၾကရေအာင္ေနာ္.. သိပ္ခ်စ္တယ္ေမာင္"
ဆုိျပီး သီခ်င္းကေလးကဆုံးသြားတယ္။
က်ဳပ္နားလည္လုိက္တယ္။ က်ဳပ္ရဲ႔ခ်စ္သူဘာေၾကာင့္ ဒီသီခ်င္းကုိ ေပးရလဲဆုိတာကုိ။ က်ဳပ္ေျပာခဲ့သလုိ သူကအေတာ္လွတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနတယ္။ ရြာအေလ်ာက္ ဟုိေကာင္ကၾကိဳက္ ဒီေကာင္ကၾကိဳက္ေပါ့။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ က်ဳပ္က နံပါတ္ေလးငါးေလာက္မွာရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္သူက ဒီသီခ်င္းကုိ ေသခ်ာေရြးေပးတာ။
ေျပာရဦးမယ္။ က်ဳပ္က သူေတာင္းစားထဲမွာေတာ့ ျမတ္ေက်ာ္အေတာ္ဆုံး ဆုိတာမ်ိဳးပဲ။ ရြာေက်ာင္းမွာေတာ့ အျမဲတမ္းပထမရတယ္။ အေၾကာ္သည္သားငမဲြ ဒါေပမယ့္ပညာမွာေတာ့ တစ္ရြာလုံးမွာ နံပါတ္တစ္ပဲ။ ဒုတိယရတဲ့လူက က်ဳပ္ထက္ အနည္းဆုံး ဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္း အမွတ္နည္းေလ့ရွိတယ္။
ရုပ္ရည္ကေတာ့ဘရက္ပစ္နဲ႔တူတယ္လုိ႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ :P
ခင္ေထြးရီကေျပာရွာတယ္။ က်ဳပ္က ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ အမွတ္ေတြေကာင္းမွာ။ ဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္မွာ။ အဲဒီအခါက် သူ႔ကုိေမ့သြားမွာတဲ့။ မုန္႔ဆီေၾကာ္ကဘယ္မွန္းမသိ ႏႈတ္ခမ္းနာနဲ႔တည္႔ပါ့မလား ဆုိတာမ်ိဳး ထက္ေတာင္ ပုိေနေသးတယ္။ မိန္းမ မရေသးဘူး မယားငယ္ၾကိဳယူထားမယ္ ဆုိတာမ်ိဳးပဲ။
က်ဳပ္လဲ မင္းကလဲြဖဲြနဲ႔ဆန္ကြဲ ဆရာ၀န္မေျပာနဲ႔ Male nurse ေတာင္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေတာ့လဲ ဆရာ၀န္ကေတာ္ၾကီး လုပ္ေပါ့။ ဘာညာသာတကာ ႏွစ္သိမ့္ရတာေပါ့။
အခုေတာ့ ဆရာ၀န္ကေတာ္ၾကီး တကယ္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ကေလးသုံးေယာက္မိခင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘ၀န ဲ႔ေဒၚခင္ေထြးရီေပါ့။
ဒါေပမယ့္က်ဳပ္နဲ႔ညားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။
ျဖစ္ပုံကဒီလုိ ......
အမ်ားေျပာတဲ့ေသြးခဲြစကားေတြကုိ အသဲထဲကစဲြျမဲျပီးယုံရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းၾကရမယ္ေနာ္ ..
ဆုိတဲ့မိန္းကေလးက ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္မယ့္က်ဳပ္က ဆယ္တန္းက်ကေရာ။ ဆယ္တန္းလဲေအာင္ေရာ ခင္ေထြးရီတုိ႔မိသားစု မႏၱေလးေရႊျမိဳ႔ေတာ္ၾကီး ေျပာင္းသြားတယ္။ က်ဳပ္ခမ်ာေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ရွိခုိးဦးခုိက္ မ်က္ရည္ေ၀ျဖာ ေတာင္းပန္တုိးလွ်ိဳး ကတိ၀န္ခံအထပ္ထပ္နဲ႔ ေက်ာင္းမထုတ္ဖုိ႔ အတန္တန္ေျပာရင္း မထင္မရွား ရြာငယ္ဇနပုဒ္မွာ က်န္ခဲ့ရတယ္။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး အပါအ၀င္တစ္ရြာလုံးက က်ဳပ္စာေမးပဲြက်တာကုိ "အေနာက္က ေန၀န္းထြက္သည္႔ပမာ" (စာအုပ္နာမည္မဟုတ္ပါ) ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္။
တကယ္က က်ဳပ္အဲဒီေလာက္မည႔ံပါဘူး။ ဓါတုေဗဒေျဖတဲ့ေန႔မွာ က်ဳပ္မေျဖနုိင္ဘူး။ ေအာင္ရုံေတာ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ေထြးရီေျပာသလုိ က်ဳပ္ကဆရာ၀န္ရူး ရူးေနေလေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔ရူပေဗဒလဲေျဖေရာ မေျဖေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ေျဖႏုိင္ပါတယ္ဆုိျပီး အားလုံးကုိ ညာထားလုိက္တယ္။
စိတ္ထဲမွာလဲ ခင္ေထြးရီလဲ ေအာင္မွာမဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ ထင္ေနတယ္။ အဲဒီမိန္းမကလဲ ႏွစ္တုိင္း ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔။ ဆယ္တန္းက်မွ One stroke နဲ႔ေအာင္သြားတယ္။
မုိးနတ္မင္းၾကီးမတရားတာ။ က်ဳပ္တုိ႔ခ်စ္ျခင္းကုိ စာညံ့တဲ့ မိန္းမအေအာင္ေပးျပီး ခဲြပစ္လုိက္တယ္။
