ကြ်န္ေတာ္ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ခုံဖိနပ္စီး ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတယ္..။ ခုံဖိနပ္ဆုိတာ သစ္သားကုိ ေျခေထာက္ပုံ ခုတ္ထစ္ျပီး အဖ်ားပုိင္းမွာ ကြင္းထုိး ပုံစံ လုပ္ထားတဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိနပ္တမ်ိဳးပါပဲ..။ ကြင္းထုိး ဖိနပ္ဆုိေပမယ့္ အခုေခတ္ .. ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ ကြင္းထုိး ဖိနပ္ေတြလုိမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ..။ ကားတာယာ အစကုိ ႏွစ္လက္မခဲြ သုံးလက္မ ေလာက္ အျပားလွီးျပီး ကြင္းထုိးလုပ္ထားတာပဲ..။
ေျခေခ်ာင္းငါးေခ်ာင္းစလုံး အဲဒီကြင္းထဲ ထုိးစီးခ်င္ရင္စီး၊ မစီးခ်င္ရင္.. ေျခသန္းတစ္ေခ်ာင္းေလာက္ အျပင္ထုတ္ စီးရတဲ့ ဖိနပ္မ်ိဳး ေပါ့..။ စီးက်င့္မရွိရင္.. ခဏ နဲ႔ ဖိနပ္ေပါက္တတ္ေသးတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေခတ္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု စီးၾကတာက ေရာ္ဘာ(ၾကက္ေပါင္) ဖိနပ္ေတြ..။ ကြ်ဲရုိင္း တုိ႔ ဆင္ၾကယ္ တို႔ ဆုိတဲ့ ဖိနပ္ေတြပဲ..။
တတ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမင္းျခံက သားေရ ဖိနပ္ ၀ယ္စီးၾကတယ္..။ ျမင္းျခံဖိနပ္ ေရႊဟသၤာတုိ႔ တုိက္တံဆိပ္တုိ႔ဆုိတာ ရြာဖက္မွာေတာ့ နာမည္ၾကီး ပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အနားမကပ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ေတြေပါ့..။ ခုံဖိနပ္က တမ်ိဳးေတာ့ေကာင္းတယ္..။ ရြာဖက္မွာက ဖုတ္(ဖုန္) ထူတယ္..။
သားေရဖိနပ္ ၀ယ္စီးႏုိင္လည္း ရြာထဲ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ေလွ်ာက္လုိက္တာနဲ႔ ေပတူးညစ္ပတ္သြားတာပဲ..။ ေျခဆီ ထြက္တဲ့သူဆုိ ပုိဆုိးေသးတယ္..။ ဖုန္နဲ႔ ေျခဆီ နဲ႔ ေပါင္းျပီး ရြံ႔ခဲ လုိမ်ိဳး ဖိနပ္မွာ ကပ္ေနတာ.. ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ သိပ္ႏုိင္တယ္..။ ေရေဆးရေအာင္ကလည္း ေရစုိခံ ဖိနပ္မ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့.. ကပ္ေနတဲ့ ရြံ႔လုိဟာေတြကုိ တုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထုိးထုိးေကာ္ထုတ္ေနရတာ အလုပ္တစ္ခု ပဲ..။
ခုံဖိနပ္ကေတာ့ ေအးေဆးပဲ..။ ၾကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ ၾကိဳက္တဲ့ေနရာ ေရ ေဆးလုိ႔ရတယ္..။ သဲၾကိဳးကလည္း ကားတာယာဆုိေတာ့ ေရစုိမွာ အားနာစရာ မလုိဘူးေလ..။
ဒါေပမယ့္ ခုံဖိနပ္စီးရတာ တမ်ိဳးေတာ့မေကာင္းဘူး..။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ရြာလယ္ သစ္သားတံတားၾကီးေပၚက ျဖတ္ျပန္တုိင္း ကြ်န္ေတာ့္ ခုံဖိနပ္က ပတၱလား တီးေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္..။
ရုိးရုိးေျမၾကီးလမ္းမွာ မသိသာေပမယ့္.. သစ္သားတံတားေပၚ ေရာက္တာနဲ႔ ခုံဖိနပ္က အစြမ္းျပေတာ့တာပဲ..။ အသံမထြက္တဲ့ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္၊ သားေရဖိနပ္ေတြၾကား ဂေလာင္းဂေလာင္း နဲ႔ ေပါ့..။ အဲဒီတုံးက ခုံဖိနပ္စီးရတာကုိ ရွက္တယ္မဟုတ္ေပမယ့္.. ကုိယ့္ေဘးဘယ္ညာက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ ကုိေတာ့ မသိေစခ်င္ခဲ့ဘူး..။
တံတားေပၚမွာ ေျခကုိ အသာဖြ.. တစ္လွမ္းခ်င္း ကြ်န္ေတာ္လွမ္းေလ့ ရွိတယ္..။ ေျခက်.. ေျခၾကြ အေတာ့္ကို ညင္ညင္သာသာ ေပါ့..။ ခုံဖိနပ္နဲ႔ ေအာက္ခံ တံတားပ်ဥ္ နဲ႔ ထိတဲ့အသံကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် တုိးေအာင္ ၾကိဳးစားရတယ္..။ ဂေလာင္း ဂေလာင္း အစား.. ဂြက္.. ဂြက္ ေလာက္ပဲ ျမည္္တာမုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ကြ်န္ေတာ္ ခုံဖိနပ္စီးထားမွန္း သတိမထားမိၾကေတာ့ဘူး..။
ဒါေပမယ့္ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္အဲသလုိမ်ိဳး ၾကိဳးစားေလွ်ာက္ေနတာ ဘူးေပၚသလုိ ေပၚခဲ့ဖူးေသးတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္လုိမ်ိဳး ခုံဖိနပ္စီးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ထားထားေဆြ ဆုိတဲ့ ေက်ာင္းသူ ရွိတယ္..။ သူတံတားေပၚေလွ်ာက္တာက ၀ါးေတာထဲ ေတာဆင္ရုိင္းအုပ္ ၀င္ေမႊသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္..။ ၀ုန္းဒုိင္းၾကဲ ျပီး ေျဗာင္းဆန္ေနတာပဲ..။
သူ႔ဖာသာ ၀ုန္းဒုိင္းၾကဲေလွ်ာက္တာ ကိစၥမရွိေပမယ့္ နားမခံႏုိင္တဲ့ သူ႔အမက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လက္ညွိဳးထုိးျပီး “ ဟဲ့ ထားထားေဆြ ဟုိမွာၾကည္႔စမ္း သူမ်ားေတြဆုိ ခုံဖိနပ္စီးထားမွန္းေတာင္ မသိရဘူး.. တိတ္ဆိတ္လုိ႔.. နင့္မွာသာ အသံစုံထြက္လုိ႔ ” နဲ႔ ေငါက္ေတာ့ အားလုံးက ကြ်န္ေတာ့္ေျခေထာက္ကုိ ၀ုိင္းၾကည္႔ၾကေတာ့တာပဲ..။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေခတ္တုိ႔က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးအုံးေတာ့ ခုံဖိနပ္ေလာက္ေတာ့ စီးႏုိင္ခဲ့ေသးတယ္..။ အခုေတာ့ ရြာဖက္မွာ ကေလးငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား “ မဲြတဲ့ေျခေထာက္၊ ဆူးမေၾကာက္ ” ဆုိသလုိ ေျခဗလာနဲ႔ ေက်ာင္းလာၾကရတဲ့အထိ အေျခအေနက ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ..။ အဲဒါေလးကုိ ဟုိေရွ႔နားက ေတာ့ပစ္မွာ.. ဓါတ္ပုံေလးတပုံနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ၾကြလာေဆြသဟာမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္မွ်ေ၀ခဲ့မိတယ္..။
သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႔ ဓါတ္ပုံကုိ ၾကည္႔ျပီး အားလုံး ထိထိခုိက္ခုိက္ေလး ျဖစ္ၾကရပါတယ္..။ အဲဒီထဲက “ ရွင္မင္းညိဳ ” လုိ႔ ေခၚတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္စာဖတ္ပုရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္ဆီကုိ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က ဖုံးဆက္လာပါတယ္..။ ဖုံးထဲမွာ ဆမိတ္ခုံရြာက ဖိနပ္ေတာင္ မစီးႏုိင္ၾကရွာတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ေငြဆယ္သိန္း လဲႊေပးမယ့္ အေၾကာင္း သူေျပာတာပါပဲ..။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ အ့ံၾသျပီးရင္း အ့ံၾသ၊ ၀မ္းသာျပီးရင္း ၀မ္းသာ ျဖစ္ရပါတယ္..။ ထုံးစံအတုိင္း အလွဴရွင္ကုိ ကြ်န္ေတာ္မျမင္ဖူးပါဘူး..။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားေရာက္ ျမန္မာျပည္သား တစ္ေယာက္ ဆုိတာထက္ ပိုမသိပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေစတနာ သူ႔ခံစားခ်က္ကုိေတာ့ ေလးေလးစားစား ကြ်န္ေတာ္ထိေတြ႔ခြင့္ ရပါတယ္..။ မေန႔ကပဲ သူပုိ႔လုိက္တဲ့ ေငြလဲႊ ကြ်န္ေတာ့္ဆီ ေရာက္ပါတယ္..။
ရြာဖက္ကုိ အျမန္ဆုံး ခ်ိတ္ဆက္ျပီး ေစတနာရွင္ ဆႏၵအတုိင္း အေကာင္ထည္ ေဖာ္ပါ့မယ္..။
တျခား ဘေလာ့ဂ္ၾကြလာ ေဆြသဟာတုိ႔ကုိလည္း.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔အတူ ပီတိေတြ ကူးစက္၊ အေပ်ာ္ေတြ စီးေမ်ာႏုိင္ေစဖုိ႔.. ဒီစာကုိ ေရးလုိက္ရပါတယ္..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ဟား.. ကိုႀကီး ဆမိတ္ခံုေရ..က်ဳပ္မွာေတာ႔ ခင္ဗ်ားကို အားက်ၿပီးရင္းအားက်၊ ေစတနာရွင္ေတြကိုလဲ ေလးစားၿပီးရင္းေလးစားပဲ။ batch မတူေပမယ္႔ ေမဂ်ာတူ ညီတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေတာ္ကို ၀မ္းသားအားရၿဖစ္သဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားရိုးသားမႈ၊ ပြင္႔လင္းမႈနဲ႔၊ ေရးသားမႈေတြခုလို fruitful ၿဖစ္ေနတာ ၿမင္ေတာ႔ တကယ္ပါ..မုဒိတာ အလြန္ပြားမိတယ္။ အလႈရွင္ ရွင္မင္းညိဳကိုေတာ႔ ေၿပာဖြယ္ရာမရိွ...အလြန္ကိုေလးစားမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံသားေတြမွာ ဒီလိုလူမႈေရးစိတ္ထက္သန္တဲ႔ မွန္ကန္တဲ႔ ေစတနာရွင္ေတြရိွေနေသးတာ မ်က္ရည္၀ဲေလာက္ေအာင္ ၀မ္းသာတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ အနုပညာရွင္ေတြ ေရမ်ားရာ မိုးရြာေနတာထက္ အပံုႀကီးသာတဲ႔ ဒီလို anonymous အလႈရွင္ေတြရဲ႕ ေစတနာဟာ တကယ္ခ်ီးက်ဴးသာဓုေခၚဖြယ္ရာပဲ။ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာစြာ သာဓု အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚမိပါတယ္။ ဒီလိုတကယ္႔ေစတနာရွင္ေတြရဲ႕ ေစတနာေတြကို တကယ္လိုအပ္တဲ႔ေနရာေတြထိ ၿဖန္႔ႀကက္စီးဆင္းနိုင္ေစဖို႔၊ ဆထက္ထမ္းပိုး အက်ိဳးပြားေစဖို႔ အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္တဲ႔ ပိုမိုက်ယ္ၿပန္႔ေသာ Network ေလးတစ္ခုတည္ေထာင္နိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔အားေပးေနပါတယ္။
Nanda
အလွဴရွင္ရဲ႕ ေစတနာထက္သန္မႈကို ဖတ္ရလို႔ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးလို႔မဆံုးပါဘူး အခုလို လိုအပ္ေနတဲ႔သူေတြကို ကူညီေပးတာ တကယ္မြန္ျမတ္တဲ႔ေစတနာျဖစ္လို႔
ဖတ္ရင္းနဲ႔ သာဓုေခၚကာ ပီတိျဖစ္မိပါတယ္ .......
ကိုနဗနေရ ခင္ဗ်ားကေတာ႔ တကယ္႔ကုသိုလ္ေတြ ဖန္တီးေပးေနတာပါဘဲ ...... ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ
ၿမတ္စြာဘုရား.....ကိုရွင္မင္းညိဳ ေရ...
နဲတယ္႔ amount မမဟုတ္တာ။
သာဓု...သာဓု...သာဓု...ပါဗ်ာ။
Post a Comment