မိတၳီလာျမိဳ႔ထဲ ျပန္မ၀င္ေတာ့ဘဲ.. ျမိဳ႔ျပင္နားမွာပဲ ဘီးဖာဆုိင္ လုိက္ရွာၾကရျပန္တယ္..။ အနီးဆုံးေတြ႔တဲ့ ဆုိင္မွာ က်န္ေနတဲ့ ဘီးေပါက္ ကုိ ဖာရင္း ရြာကုိ ဖုံးဆက္လုိက္တယ္..။ အစီအစဥ္ေတြက နဂုိရ္အတုိင္းမျဖစ္ေတာ့ပဲ လဲြေခ်ာ္ကုန္ျပီဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကုိ လွမ္းေျပာရတာပဲ..။ ရြာမွာ ရွိတဲ့ ဖုံးမ်ားက ေရဒီယုိဖုံးေတြ.. ျမင္းျခံ တုိ႔ မႏၱေလးတုိ႔ကေန ပြားထားတဲ့ ဖုံးေတြပဲ..။ ေရွ႔က ဧရိယာကုဒ္က အဲဒီျမိဳ႔ ေတြရဲ႔ ကုဒ္နဲ႔ စတာပဲ..။ တရြာလုံးမွ သုံးေလးလုံး ေလာက္ ရွိတာပါ..။
သိပ္မၾကာေသးခင္ ႏွစ္မ်ားက အဲသလုိ ဖုံးေတြ ေက်းလက္ေတာရြာအထိ သုံးလုိ႔ ရသြားခဲ့တယ္..။ ဟုိးအရင့္အရင္က မရွိခဲ့ဘူးတာေတြ ရွိလာခဲ့တာကုိ တုိးတက္ တယ္လုိ႔ ေျပာရင္ေတာ့ တုိးတက္လာတယ္ေပါ့..။ တုိးတက္သင့္သေလာက္ မတုိးတက္ဘူးဆုိတဲ့ ရွဳေထာင့္က ၾကည္႔ရင္ေတာ့ ၾကည္႔သူစိတ္ၾကိဳက္ ခံစားခြင့္ ရွိပါတယ္..။
စပယ္ယာဘီးဖာျပီးလုိ႔ မိတၳီလာနယ္နမိတ္က စထြက္ေတာ့ ဆယ့္တစ္နာရီခဲြေလာက္ ရွိျပီ..။ ဘယ္မွာမွ မနားဘဲ.. ရြာအထိ တန္းေမာင္းေတာင္ အေစာဆုံး မြန္းလဲြ ႏွစ္ခ်က္ခဲြေလာက္မွ ေရာက္ေတာ့မယ္..။ ရြာေက်ာင္းက ညေနသုံးနာရီ ဆင္းတာဆုိေတာ့ ကုိးတန္းဆယ္တန္းကေလးမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္ စကားေျပာမယ့္ အစီအစဥ္က မမီႏုိင္ေတာ့..။
ေနာက္တစ္ရက္က စေန ေက်ာင္းပိတ္ရက္..။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ေရာက္တုံးေရာက္ခုိက္မုိ႔ စေနေန႔မွာလည္း ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္၀င္စားရင္ ေျပာခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ဖုံးေပၚကေနတဆင့္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးကုိ ပူဆာမိတယ္..။ ဆရာမၾကီးက သူျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္..။ စိတ္ထဲ.. နည္းနည္းေတာ့ ေနသာထုိင္သာ ရွိသြားခဲ့တယ္..။
စေနတနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၾကိဳျမင္လုိ႔ ရန္ကုန္ကေန တစ္ရက္ေစာ ထြက္လာခဲ့တယ္..။ ေရႊေပၚကြ်န္းဖက္ ေခ်ာ္ေတာ့္ေငါ့သြားလုိ႔ ေစာထြက္လာတဲ့ အဲဒီတစ္ရက္ ဘုရားသခင္ ေပးလုိက္ရတယ္..။ ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း အေကာင္းေပါ့..။
မင္းျခံေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္ ႏွစ္ခ်က္တီးလုျပီ..။ အားလုံးဗုိက္ထဲ တဂြီဂြီ တဂြမ္ဂြမ္ျမည္ေနျပီမုိ႔ နီးစပ္ရာ ထမင္းဆုိင္တဆုိင္မွာ ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္..။ မစားခင္ ပမ္းသမွ် ႏြမ္းသမွ်ေတြ လန္းေစဖုိ႔ ဘီယာေလး ျမံဳ႔လုိက္ေသးတယ္..။ အားလုံးစားေသာက္ျပီးလုိ႔ ျမင္းျခံကေန ထြက္လာၾကေတာ့ ညေနသုံးနာရီ ရွိျပီ..။ ေက်ာက္ျပဳတ္၊ တရြင္းပုိ႔၊ သစ္ရုံ၊ ကုကၠဲ စတဲ့ ရြာစဥ္အလုိက္ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ျမိဳ႔သာ၊ တံတားဦးကတဆင့္ သြားႏုိင္တဲ့ မႏၱေလး လမ္းခဲြကုိ ေရာက္တယ္..။
အဲဒီလမ္းအတုိင္း မလုိက္ဘဲ ရြာဖက္ခ်ိဳးတဲ့ ေျမနီလမ္းအတုိင္း ေမာင္း၀င္လာခဲ့တယ္..။ ဧရာ၀တီေရ ကုိယ္လာခဲ့ျပီ..။
မုိးကုန္ခါစ မုိ႔လား မသိ..။ လမ္းက ထင္ထားတာထက္ ဆုိးေနတယ္..။ ခ်ိဳင့္ေတြခြက္ေတြကို ေရွာင္ေမာင္းေနရတာနဲ႔ ခရီးက မတြင္ခ်င္ဘူး..။ လမ္းေဘး သိပ္ခ်ျပီးေတာ့လည္း မေမာင္းရဲဘူး..။ ကႏၱာရဆူးကုိင္း တခ်ိဳ႔က တခါတရံ လမ္းေပၚမွာေတာင္ ေတြ႔ေတြ႔ေနရတယ္..။ ကန္နီဆုိတဲ့ ရြာကို ေက်ာ္လာေတာ့ ဥယ်ာဥ္မႈး လုိ႔ ေခၚတဲ့ ဘေလာ့္ဂါညီေလး ရဲ႔ ေက်ာက္တုိင္ ဆုိတဲ့ ရြာ ေရာက္တယ္..။
လမ္းတေလွ်ာက္ တမာတန္းက စိမ္းစိမ္းစုိစုိ ရွိလွတာ သတိထားမိတယ္..။ မုိးေခါင္ျပီး ႏြားစာရွားတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ အဲဒီခါးသက္သက္ တမာရြက္ေတာင္ ႏြားေတြ ေခ်းမမ်ားႏုိင္ စားၾကရတာ ျပန္ေတြးမိတယ္..။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ ရြာဖက္ မုိးေကာင္းထင္ပါရဲ႔..။ ျမင္ျမင္ရာရာ စိမ္းစုိအုပ္မႈိင္းလုိ႔..။ ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကား ေတြ႔ရတဲ့ လက္ပံပင္ၾကီးေတြကလည္း ေဆာင္းအမီ တပင္လုံး နီေစြးသြားေအာင္ ပင္လုံးညႊတ္ပြင့္ဖုိ႔ အားယူေနၾကတယ္..။
ခပ္ငယ္ငယ္ကေလးဘ၀ လက္ပံပြင့္ခ်ိန္မွာ ေအာ္ဟစ္သီဆုိခဲ့တဲ့ “ လက္ပံပြင့္ခ်ိန္၊ ေခြးရူးခ်ိန္ ” ဆုိတဲ့ စာသားတခ်ိဳ႔ နဲ႔ အတူ အဆုိေတာ္ သန္းထြန္းေလး ရဲ႔ “ လက္ပံပြင့္ေတြ ေလတုိက္ေၾကြလုိက္တဲ့အခါ၊ တ၀ဲ၀ဲလြင့္လုိ႔ ေနျပန္တာ၊ ေၾသာ္ ခ်စ္စရာ ခ်စ္စရာ ” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းက ေခါင္းထဲမွာ အျပိဳင္ ေပၚလာခဲ့တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္ဘ၀ တရွိဳက္မက္မက္ ဆုိခဲ့ဟစ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္း ေပါ့..။
အခုေခတ္ရြာက ကေလးေတြ.. ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းလုိက္ျပီး .. ဟစ္ေဟာ့ နဲ႔ေပါင္းစပ္ ေရာသမေမႊျပီး အဲဒီသီခ်င္းကုိ ဆုိခ်င္ဆုိ ေနမွာလုိ႔ လွမ္းေတြးရင္း ျပဳံးမိတယ္..။
အခုလုိေပါ့..။
“ လက္ပံပြင့္ေတြ၊ ေလတုိက္ ေၾကြလုိက္.. မေက်နပ္ လဲေသလုိက္ ( အမ္ဟမ္း.. အမ္ဟမ္း) ၊ တ၀ဲ၀ဲ လြင့္လုိ႔ ေလမွာမေန.. အသဲထဲ ပြင့္လုိ႔ ေျမမွာေသ (ယုိ႔..ယု႔ိ.. ယုိ႔.. ယုိ႔ ).....။ ေခြးေလး ရူးပါေဟ့.. ေခြးေလးရူးပါေဟ့ (အုိးေလး လွဳပ္ပါေဟ့ကဲ့သုိ႔ ဆုိရန္) ”
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
အိမ္ကိုလြမ္းေကာင္းေနတံုး.. သန္းထြန္းေလး ဟစ္ေဟာ့က ၀င္လာေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး
ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ လက္ပန္ပြင့္ေကာက္ၿပီး အိမ္ေရာက္ရင္ အေမကိုျပဳတ္ခိုင္းျပီး ခရမ္းခ်င္သီးငါးပိခ်က္နဲ႔ အားပါး.... ေကာင္းမွေကာင္း.... လြမ္းတယ္ဗ်ာ...
ဟားဟား..ငါ့ အကိုက
Hip Hop လည္း
ရတာပဲလား..
လာထား..
ညီမေလးက
စိန္ၿခဴးၾကာေညာင္ နဲ ့
က မယ္... :P
အညာေဒသအေၾကာင္းေလးဖတ္ရတာ ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းေလးကလည္း ဘယ္ဆုိးလုိ႔တုန္းဗ်။ ၿပဳံးမိေပ်ာ္မိပါတယ္။
ေဇာင္ခ်မ္းခ်ဥ္ !!! ေဇာင္ခ်မ္းခ်ဥ္ !!!
ကၽြန္မရဲ႕ favorite ရွင့္ မစားရတာ ၾကာလွေပါ႔
ဘူးခ်ဥ္ကေတာ့ ေရစႀကိဳကေန ရန္ကုန္ထိ လူၾကံဳနဲ႕ မွာစားေနက်
စင္ကာပူေရာက္ေတာ့ အိပ္မက္ထဲပဲ ထည့္မက္ၿပီး စားရေတာ့တယ္
အကို ေျပာတဲ့ ေဇာင္းခ်မ္းခ်ဥ္ကို စားဖူးခ်င္လိုက္တာ
ညီမက ခ်ဥ္ဖတ္ဆိုအေသၾကိဳက္တာ
ေျပာရင္းသြားရည္ေတာင္က်လာ ပီ
ဟီးဟီး
Hip-Hop သီခ်င္းကိုေတာ့ ဆိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ရီလိုက္ရတာ အရမ္းပဲ
ီ
ကိုနဗနရဲ ့ ေရာသမေမႊေပါ့ဗ်ာ
ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းကို .. ရင္တြင္းျဖစ္ေကာ္ပီ လုပ္ဖို႕ .. ကူူးသြားပါတယ္ဗိ်ဳ႕ ..
:P
Post a Comment