Wednesday, March 12, 2008

6.4 ရွပ္လကြဲေမာင္ႏိုင္

ရြာဘုရားပဲြအေၾကာင္းဆက္ရဦးမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ႏုိင္ဆုိတာရွိတယ္။ သူ႔အေဖက ဆယ့္ႏွစ္ပဲြ သမားပဲ။ သူတုိ႔မွာ ဂလုံးဂလုံး၀ုိင္း သုံး၀ုိင္းေလာက္ရွိတယ္။ သူ႔အေဖတစ္ေယာက္တည္း ပုိင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စပ္တူပုိင္တာပဲ။ ဆယ့္ႏွစ္ပဲြဆရာသုံးေလးေယာက္ အစုစပ္လုပ္ၾကတာပဲ။

ေမာင္ႏုိင္က သူ႔အေဖ၀ုိင္းမွာ ရွပ္လကဲြ လုပ္ရတယ္။ ေငြအေလွ်ာ္အစားလုပ္တဲ့သူကုိ ရြာမွာ ရွပ္လကဲြ လုိ႔ေခၚတာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ေခၚမွန္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲမသိဘူး။ ရွပ္လကဲြလုပ္တဲ့သူက အတြက္အခ်က္ အင္မတန္ေတာ္ရတယ္။ ေလ်ာ္ရမွာ စားရမွာေတြကုိ အံစာတုံးေတြေပၚက ေပါက္မဲၾကည္႔ျပီး သြက္သြက္လက္လက္ လွဳပ္ရွားရတယ္။

ႏွစ္ဆေလ်ာ္ရတာ..သုံးဆေလ်ာ္ရတာ ေတြလဲပါတယ္။ အံစာသုံးတုံးမွာ ဆင္ႏွစ္ေကာင္ ေပါက္ရင္ ဆင္ထုိးသူေတြကုိ ႏွစ္ဆေပးေလ်ာ္ရတယ္။ သုံးတုံးလုံး ဆင္ခ်ည္းဆုိရင္ သုံးဆေပါ့။ တစ္ဆယ္ထုိး သုံးဆယ္ရတယ္။

ေမာင္ႏုိင္ ရွပ္လကဲြလုပ္တဲ့ညဆုိ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လက္ထဲ ေငြစရႊင္တယ္။ ပုိက္ဆံဆယ့္ငါးက်ပ္ေလာက္ရွာျပီး ေမာင္ႏုိင္တုိ႔၀ုိင္းကုိ ခ်ီတက္ၾကတယ္။ ေမာင္ႏုိင့္ေရွ႔မွာ ပါလာတဲ့ ဆယ့္ငါးက်ပ္ကုိ ပစ္ခ်ထားလုိက္တယ္။ အံစာတုံးက ဘာေကာင္ေပါက္လဲ ၾကည္႔စရာမလုိဘူး။

ေမာင္ႏုိင္က ဘာေပါက္ေပါက္ ေလ်ာ္ေတာ့တာပဲ။ "ေဟာ ဒီ.. ဆယ့္ငါးက်ပ္တန္ေလး.. အေလ်ာ္ယူပါ.." ဆုိျပီး အေခါက္တုိင္းေလ်ာ္တယ္။ လက္ထဲမွာ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္ စုမိရင္ ေမာင္ႏုိင္ကုိ မ်က္စိမွိတ္ျပလုိက္တယ္။ ေမာင္ႏုိင္က မတ္တပ္ထရပ္ .. ခါးလွည္႔လက္ေျမွာက္လုပ္ျပီး.. အား ေညာင္းတာ.. သားပဲြခင္းထဲ ခဏသြားလုိက္ဦးမယ္ လုိ႔ သူ႔အေဖေျပာျပီး ပုိက္ဆံတစ္ရာ့ငါးဆယ္မကုန္မခ်င္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တေတြ ကဲေတာ့တာပဲ။

No comments: