Tuesday, May 27, 2008

10.4 က်ဴရွင္ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ္

က်ဳရွင္ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ ကုိ ေျပာအုံးမွပဲ..။

တကၠသီလာ ျမကြ်န္းသာက.. အရူးမလက္ထဲက.. ထီးလုိ.. ဖြင့္လုိက္ပိတ္လုိက္နဲ႔ဆုိေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးလဲ.. ရြာျပန္လုိက္.. တကၠသုိလ္တက္လုိက္နဲ႔.. အဲဒီႏွစ္ပုိင္းေတြမွာ.. အလုပ္ရွဳပ္ေနခဲ့တယ္..။

ရြာျပန္က်ဳရွင္ျပ.. တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ခါနီး တပည္႔ေတြ စုေပါင္းကန္ေတာ့တဲ့..ပုိက္ဆံေလး စုျပီး.. ေက်ာင္းသြားတက္လုိက္ေပါ့..။

က်ဳရွင္က.. ဆယ္တန္း.. ဓါတုေဗဒ ..သင္တာပဲ..။ က်ဳရွင္ဆရာေလးက.. ရုပ္ကေလးကေခ်ာ အေျပာကေလးေကာင္း ဆုိေတာ့.. သိပ္ေအာင္ျမင္တာေပါ့.. ( အဟတ္ဟတ္.. )

က်ဳရွင္ေက်ာင္းကေတာ့.. ရြာဘုရားကုန္းေပၚေပါ့..။ ဘုရားတန္ေဆာင္းတစ္ခုမွာ.. ဘလက္ဘုတ္ ေထာင္ျပီး သင္တာပဲ..။ ေနရာထုိင္ခင္းက.. သိပ္ေကာင္းတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. တပည္႔ေက်ာ္ေတြ ေပါက္ကရလုပ္တာေလးေတြေတာ့ ဘုရားလူၾကီးနဲ႔ ရွင္းရေလ့ရွိတယ္..။

စာသင္တဲ့.. တန္ေဆာင္းထဲက.. ဆင္းတုေတာ္ကုိ..ပါးကြက္ကြက္ေပးထားလုိ႔.. ဘုရားလူၾကီးကုိ.. မနည္းေတာင္းပန္ခဲ့ရဖူးတယ္။ အဲဒီဘုရားလူၾကီးနာမည္က.. ဦးျမေအာင္လုိ႔ေခၚတယ္..။

သူ႔မွာ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ ဖုိးပါလုိ႔ေခၚတယ္..။ ရြာမွာမေနဘူး..။ ဖုိးပါက.. မႏၱေလးမွာ..ေနတယ္..။ ဦးျမေအာင္က.. သူ႔သားဆီေရးတဲ့စာကုိ.. ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က.. ေကာက္ရလာတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္စာသင္ေနတုံး ေက်ာင္းသားေတြ.. ၾကိတ္ၾကိတ္ၾကိတ္ၾကိတ္နဲ႔.. ရယ္ေနၾကလုိ႔.. စာသင္တာရပ္ျပီး.. ေမးၾကည္႔ေတာ့.. ေကာက္ရလာတဲ့.. စာကုိ.. ကြ်န္ေတာ့္ေပးဖတ္တယ္..။ သူတုိ႔ရယ္တာလဲ.. မလြန္ဘူး..။

ဦးျမေအာင္က.. သူ႔သားကုိေပးတဲ့စာ အစမွာ..

သုိ႔..

သား ဖုိးပါ..

အေဖရုိေသစြာ စာေရးလုိက္ပါတယ္..

.. ဆုိတာနဲ႔.. အစခ်ီထားတာကုိး..။

ဦးျမေအာင္ရယ္.. ျမသီက ရွင့္သားဦးသြားျပီလုိ႔ ေျပာခံထိတဲ့.. ဦးထြန္းရီရယ္.. မုိက္စိန္ေက်ာ္တုိ႔သုံးေယာက္က.. ရြာဘုရားၾကီးရဲ႔ ေဂါပကေတြေပါ့..။ တစ္ႏွစ္မွာဆယ့္ႏွစ္လေလာက္.. အလွဴခံၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္က က်ဳရွင္သင္တယ္..။ သူတုိ႔က.. အသံခ်ဲ႔စက္နဲ႔.. အလွဴခံတရားေတြ ေအာ္တယ္..။ ၾကာေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ေတာင္.. သူတုိ႔ေဟာတဲ့.. တရားတခ်ိဳ႔ အလြတ္ရသြားတယ္..။

ေမာင္ကာက နဲ႔ မယ္ကာက.. ဆုိတဲ့ တရားကုိ.. ဦျမေအာင္က.. အခုလုိ ေအာ္ေလ့ရွိတယ္..။

" အေမ.... သား.. မိန္း မ မလုိ ... ခ်င္ေသးပါဘူး.. အေမရဲ႔.."

အဲဒီလုိ.. ေမာင္ကာက ကေျပာလုိက္တဲ့ အခါမွာ..

" ငါ့သား... သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ရတယ္ကြဲ႔.. ငါ့သားရဲ႔.. မိဘ၀တ္တရားမွာ တပါးအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့.. ထိမ္းျမားျခင္း ဆုိတဲ့ ၀တၱရားကုိ.. အေမတုိ႔ ေက်ပါရေစကဲြ႔.. "

ေမာင္ကာကရဲ႔ ေမြးသမိခင္က.. အဲဒီလုိ ေျပာတယ္ဆုိရင္ပဲ.. ေမာင္ကာက ေလးက..

" အေမ.. ေရႊရုပ္ကေလးနဲ႔တူတဲ့.. မိန္းမကုိ ရရင္ျဖင့္ .... ယူ.. မယ္.. "

.. သံေနသံထားနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေလသံအတုိင္း.. ေအာ္တာပဲ..။ ေန႔တုိင္း ဒါပဲ ေအာ္ေနေလေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္တင္မက.. က်ဳရွင္ေက်ာင္းသားေတြပါ.. အလြတ္ရကုန္တယ္..။

တခ်ိဳ႔ ခပ္ေနာက္ေနာက္ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔က.. ကြ်န္ေတာ့္ေတြ႔တာနဲ႔..

" ဆရာ.. သား.. မိန္းမ.. မလုိခ်င္ေသးဘူး ဆရာရဲ႔.."

" အေပ်ာ္ၾကံမယ့္.. မိန္းမကုိ ေတြ႔ရင္ျဖင့္.. ယူမယ္.. " လုိ႔ .. စေလ့ရွိတယ္..။

" ငါ့ တပည္႔.. ဆရာလည္း မင္းလုိ ဘဲ.. " လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေနာက္ေလ့ရွိတယ္..။

တစ္ရက္ကြ်န္ေတာ္စာသင္ေနတုံး.. ေဂါပကလူၾကီးေတြ.. အလွဴခံေငြစာရင္းရွင္းတမ္း လုပ္တယ္..။ အသံခ်ဲ႔စက္ၾကီးနဲ႔.. တစ္ရြာလုံးၾကားေအာင္ ေအာ္တာပဲ..။

ဘုရားၾကီးအတြက္.. ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္အထိ.. အလွဴေကာက္ခံရရွိေငြက.. ဘယ္ေလာက္.. ဘုရားၾကီး ေက်ာက္ျပားခင္း.. မွန္စီေရႊခ်တာက.. ဘယ္ေလာက္.. ။ အသံခ်ဲ႔စက္ ငွားခက.. ဘယ္ေလာက္..။ စာရင္းပိတ္ေသာ္.. ေၾကြးအစိတ္တင္ေနတယ္.. လုိ႔.. ဦးစိန္ေက်ာ္က.. အသံကုန္ဟစ္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မွာ.. ရယ္လုိက္ရတာ..။ ဘုရားၾကီးမွာ ေနရင္းထုိင္ရင္း.. အေၾကြးတင္ေနသလုိမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာကုိး..။ ဘုရားကုန္းေဘးမွာ.. ဦးေရႊတုိ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္..။

သူတုိ႔က.. လင္ကုိမယား ႏွစ္ေယာက္တည္းေနၾကတယ္..။ ဦးစိန္ေက်ာ္မုိက္နဲ႔ ေအာ္တဲ့.. ဘုရားၾကီးေၾကြးအစိတ္တင္ေနတယ္ဆုိတာၾကားေတာ့.. ဦးေရႊက..သူ႔မိန္းမကုိ..

" မိန္းမေရ.. တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က.. စားစားေသာက္ေသာက္နဲ႔.. ေၾကြးငါးဆယ္တင္တာ.. ဘာဟုတ္ေသးလဲ.. ဘုရားၾကီးမွာေတာ့.. မစားမေသာက္နဲ႔ တစ္ပါးတည္း.. ေၾကြးအစိတ္တင္ေနသတဲ့.. တုိ႔ထက္ ေတာင္ဆုိးေသး.. " လုိ႔ ေျပာတယ္..။

ကြ်န္ေတာ္က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား က်ဳရွင္ဆရာေပါက္စ..။ တပည္႔ေတြက.. ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြ ဆုိေတာ့.. အသက္က ကြာလွ သုံးႏွစ္ေပါ့..။ ဆရာတပည္႔ ဆက္ဆံေရးထက္.. သူငယ္ခ်င္း ခင္မင္မႈမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ေနျဖစ္တယ္..။

က်ဳရွင္အားတဲ့အခ်ိန္.. တခါတရံ ျမစ္ထဲသြားေရသြားခ်ိဳးေလ့ရွိတယ္..။ ဆရာတပည္႔ တအုံတမၾကီးေပါ့..။ ေက်ာင္းသူေတြေတာ့.. ဘယ္ပါမလဲ..။

ရြာျမစ္ဆိပ္က.. အရမ္းသာယာလွပတယ္။ မီတာသုံးေလးရာေလာက္ရွိတဲ့.. သဲေသာင္ျပင္ၾကီးရွိတယ္..။ ညေန ညေနဆုိရင္ အရမ္းစည္တယ္..။ ကုမၼာရီ သမီးပ်ိဳေလးေတြ ေရခပ္ဆင္းတဲ့အခ်ိန္ေပါ့..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့.. ဟုိေငး ဒီေငး ဟုိငမ္း ဒီငမ္းရင္း ေသာင္ျပင္မွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းတယ္။

ညေနေစာင္းလုိ႔ ျပန္ခါနီးရင္ ျမစ္ထဲေရဆင္းခ်ိဳးၾကတယ္။ တစ္ရက္ ဆရာတပည္႔တေတြ ေရလဲလုံခ်ည္ တစ္ထည္ထဲနဲ႔ ေရခ်ိဳးဖုိ႔ၾကံၾကတယ္။ ရွိတဲ့ ေရလဲပုဆိုးေလး၀တ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ပထမဦးဆုံး ေရထဲဆင္းတယ္။ ေရနက္ပုိင္း ခါးျမဳပ္ေလာက္တဲ့ ေနရာေရာက္မွ အဲဒီပုဆုိးခြ်တ္ျပီး ကမ္းေပၚျပန္ပစ္ေပးလုိက္တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္ျပန္ပစ္ေပးလုိက္တဲ့ ေရလပုဆုိးကုိ ၀တ္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ျမစ္ထဲဆင္း...။ အဲဒီလူက ေရနက္ပုိင္းေရာက္တာနဲ႔ ပုဆုိးခြ်တ္ျပန္ပစ္ ..။ အဲဒီလုိလုုပ္ရင္းနဲ႔.. တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ေရထဲဆင္း ကဲေနၾကတယ္။

တပည္႔တစ္ေယာက္က..

" ဆရာ ဆရာ.. ေရထဲမွာ ထဆင္ထူး ေရးတတ္လား.." လုိ႔ ေမးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က မေရးတတ္ဘူး လုိ႔ ျပန္ေျဖေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္ေရးတတ္တယ္.. ေရးျပရမလား ဆုိျပီး.. ေပါက္တတ္ကရလုပ္ျပတယ္..။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မွာ ရယ္လုိက္၇တာ..။ ကဲၾကည္႔ၾက.. ေရထဲမွာ ထဆင္ထူး ဒီလုိေရးရတယ္ဆုိျပီး သူ႔ဖင္ ကြက္ကြက္ကေလးကုိ.. ေရေပၚမွာေပၚေအာင္ ကုန္းျပေတာ့တာပဲ..။

အခုေတာ့ ေရထဲထဆင္ထူး ေ၇းျပတဲ့ တပည္႔က ရြာမွာ က်ဳရွင္ဆ၇ာ ျပန္လုပ္ေနတယ္။ သူ႔နာမည္က ေအးေအးမင္းလုိ႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီေကာင္က သိပ္ခင္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အျမဲတမ္းျပဳံးေနတာပဲ။ လူခ်စ္လူခင္သိပ္ေပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေရခ်ိဳးေနတုံး သန္းထြန္း ဆုိတဲ့ တပည္႔က ေအးေအးမင္းနဲ႔ အေလာင္းအစားလုပ္တယ္။

ေအးေအးမင္းကုိ.. မင္းေရထဲမွာ..သုံးမိနစ္ေလာက္ ငုပ္ေနႏုိင္မလားလုိ႔ သန္းထြန္းက ေမးတယ္။ ငုပ္ႏုိင္တာေပါ့ လုိ႔ ေအးေအးမင္းက ေျပာေတာ့.. သုံးမိနစ္ေစ့လုိ႔ ေရေပၚျပန္ေပၚလာလာျခင္း.. ငါ့နာမည္ကုိ.. အက်ယ္ၾကီး မင္းမေအာ္ႏုိင္ေစရဘူး လုိ႔ သန္းထြန္းက ေျပာေတာ့.. ဒါေလးမ်ား ဘာခက္တာမွတ္လုိ႔ ဆုိျပီး ေလာင္းၾကတာပဲ။

ေလာင္းေၾကးက လက္ဘရည္တစ္ခြက္ေၾကး..။

ေအးေအးမင္း ေရထဲ စငုပ္သြားတယ္။ တစ္မိနစ္ ႏွစ္မိနစ္.. ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့..။ သုံးမိနစ္ေစ့ခါနီးမွာ.. သန္းထြန္းက..

"ေဟ့.. ေအးေအးမင္း... မင္းအေဖ နာမည္ ဘယ္လုိေခၚလဲကြ.. " လုိ႔ ေမးတယ္။ ေရထဲငုပ္ေနတဲ့ ေအးေအးမင္းကေတာ့ ဘယ္ၾကားမလဲ..။

အဲဒါကုိ မသိတဲ့ ေအးေအးမင္းက.. သုံးမိနစ္ေစ့ေလာက္တာနဲ႔.. ေရေပၚဘြားကနဲ ေခါင္းေဖာ္ျပီး..

" သန္းထြန္း " လုိ႔ အသားကုန္ေအာ္ေတာ့တာပဲ..။

သူ႔ကုိ သက္သက္မဲ့ သန္းထြန္းက ႏွိပ္ကြပ္တယ္ဆုိတာကုိ ေနာက္ေတာ့ ေအးေအးမင္း သိသြားတယ္..။ ေရခ်ိဳးျပီးေတာ့လဲ.. ေရဆင္းခ်ိဳးတုံးကလုိ.. ေရလဲပုဆုိး ခြ်တ္လုိက္ပစ္လုိက္နဲ႔.. တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္.. တက္ၾကတယ္။ သန္းထြန္းက.. ေနာက္ဆုံးမွ တက္ရတယ္။ သူ႔ေရွ႔က ေအးေအးမင္းတက္တယ္။ ေရလဲပုဆုိးခြ်တ္ျပီး သန္းထြန္းကုိ ပစ္ေပးရမွာကုိ ေအးေအးမင္းက မေပးေတာ့ဘဲ.. အေဖေခၚ ခုိင္းတယ္။

အေဖမေခၚရင္.. ေရလဲပုဆုိးမေပးဘူးလုိ႔ အက်ပ္ကုိင္တယ္..။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ သန္းထြန္းက ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနေသးတယ္..။ ေနာက္ေတာ့.. ေရစိမ္ပြျဖစ္မယ့္ဒဏ္ မခံႏုိင္တာနဲ႔ အေဖေခၚလုိက္ရတယ္..။

1 comment:

acacia.ktk said...

"တကၠသီလာ ျမကြ်န္းသာက.. အရူးမလက္ထဲက.. ထီးလုိ.. ဖြင့္လုိက္ပိတ္လုိက္နဲ႔" ဆိုတာ မွန္လိုက္တာ ကိုနဗနေရ :D