Friday, November 28, 2008

34.2 ငယ္ဘ၀ ညမ်ားရဲ႔ေကာင္းကင္

စီစဥ္တုံးက ညေနေျခာက္နာရီခဲြေလာက္ ရန္ကုန္က ထြက္မယ္..။ ရန္ကုန္ ေနျပည္ေတာ္ အျမန္လမ္းကေန ေမာင္းသြားရင္ ပ်ဥ္းမနားကုိ ေလးနာရီခဲြေလာက္ပဲ ေမာင္းရမယ္..။ ပ်ဥ္းမနားမိတၴီလာ လြန္ေရာကြ်ံေရာၾကာသုံးနာရီ ဆုိေတာ့ ျမင္းျခံကုိ မနက္လင္းအားၾကီး ေရာက္ျပီ..။ ျမင္းျခံမိတၳီလာက ၅၆ မုိင္ပဲ ရွိတာကုိး..။ ျမင္းျခံကေန ရြာေရာက္ဖုိ႔က ကတၱရာလမ္း မုိင္ ၂၀ နဲ႔ ေျမလမ္း ၈ မုိင္ ထပ္ေမာင္းရုံပဲ..။ ေအးေအးေဆးေဆး နားနားေနေန ေမာင္းရင္ေတာင္ ရြာနဲ႔ ရန္ကုန္ ဆယ့္ငါးနာရီ ေလာက္ပဲ ၾကာမွာဆုိေတာ့ ရြာကုိ ေနာက္အက်ဆုံး ေနာက္တေန႔မနက္ ဆယ္နာရီ ဆယ့္တစ္နာရီအေရာက္ မွန္းထားလုိက္တယ္..။

ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္က စထြက္ကတည္းက နဂုိရ္စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္း ေျခာက္နာရီခဲြ မထြက္ႏုိင္ဘဲ ရွစ္နာရီခဲြေလာက္မွ ထြက္ျဖစ္ေတာ့တယ္..။ ဟုိလူ႔၀င္ေခၚ ဒီလူ႔၀င္ေခၚ ၾကာတာရယ္.. ေနျပည္ေတာ္ အျမန္လမ္းမွာ ဘာ စားေသာက္ဆုိင္မွ မရွိဘူးဆုိတာနဲ႔ မထြက္ခင္ ၀ါးတီးေပးလုိက္ၾကတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားခဲ့ရတယ္..။ အျမန္လမ္းဆုိတာ ရန္ကုန္နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ပ်ဥ္းမနားကုိ ပဲခူးရုိးမထဲကေန ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ့ ကြန္ကရစ္လမ္းမၾကီးပဲ..။ အခုထိေတာ့ တရား၀င္မဖြင့္ေသးပါဘူး..။ ဌာနဆုိင္ရာ ကားတခ်ိဳ႔နဲ႔ ကားငယ္ေလးေတြေလာက္သာ ေမးျမန္းစစ္ေဆးျပီး ေမာင္းခြင့္ေပးထားေသးတယ္..။

ခရီးသည္တင္ ဘတ္စ္ကားၾကီးေတြနဲ႔ ကုန္ကားေတြကေတာ့ လမ္းေဟာင္းအတုိင္း လွည္းကူး၊ပဲခူး၊ေညာင္ေလးပင္ လမ္းကေန ေမာင္းေနရဆဲပဲ..။ အဲဒီလမ္းကသာ ေမာင္းရမယ္ဆုိလုိ႔ကေတာ့ ပ်ဥ္းမနားရန္ကုန္ ဆယ္နာရီေလာက္ ေမာင္းရမလားပဲ..။ အျမန္လမ္းကေတာ့ လမ္းအသစ္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ကြန္ကရစ္လမ္းဆုိေတာ့ ရန္ကုန္ပ်ဥ္းမနား ေလးနာရီသာသာဆုိ ေရာက္ျပီ..။ တုိက္ၾကီးအလြန္ Toll Gate အေက်ာ္နားကေန အျမန္လမ္း စတယ္..။ လွည္းကူးအထိေတာင္ မေရာက္ေတာ့ဘူး..။

လမ္းကေတာ့ ျဖဴးလုိ႔..။ တနာရီ မုိင္ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ အသာေလး ေမာင္းလုိ႔ရတဲ့ လမ္းပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အဲဒီလမ္း အ၀င္၀ ေရာက္ေတာ့ ကုိးနာရီေလာက္ ရွိျပီ..။ အ၀င္ဂိတ္က လုိအပ္သလုိ ေမးျမန္းတာကုိ ေျဖျပီးတာနဲ႔ ကြန္ကရစ္လမ္းျဖဴျဖဴအတုိင္း ေမာင္း၀င္လာခဲ့ၾကတယ္..။ လမ္းမီးမရွိ.. လမ္းေဘးရြာမျမင္.. ျမိဳ႔မနီး.. တကယ့္ေတာထဲေတာင္ထဲက လမ္းပါပဲ..။ ေခါင္ခ်က္ကေတာ့ မ်က္စိတဆုံး ဘယ္ၾကည္႔ၾကည္႔ မီးေရာင္ေတာင္ မျမင္ရဘူူး..။ လက္စမသတ္ရေသးတဲ့ လမ္းဆုိေတာ့ လမ္းေဘးအႏၲရာယ္ သတိေပး ဆုိင္းဘုတ္ဆုိတာလည္း ေ၀လာေ၀း..။

အေတာ့္ကုိ သတိထားေမာင္းရတဲ့ လမ္းေပါ့..။ သြားေနက် လာေနက် မဟုတ္တဲ့လမ္းျဖစ္တာရယ္.. လမ္းကေကာင္းလြန္းေတာ့ ကီလုိကုိးဆယ္တစ္ရာ ေမာင္းေနတာရယ္.. ညျဖစ္တာရယ္ ေၾကာင့္.. ကြ်န္ေတာ့္မွာ တကုိယ္လုံး ျပဴးျပဲျပီး မ်က္စိကုိဖြင့္ နားကုိစြင့္ ေမာင္းရတယ္..။ ေမာင္းလုိ႔ေတာ့ အေကာင္းသား..။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေမာင္းလာလုိ႔ မုိင္တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ကားက လူးသလုိလုိ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ခဏရပ္လုိက္ရတယ္..။ ေအာက္ဆင္းၾကည္႔ေတာ့ ေနာက္ ညာဘက္ဘီးက ျပားလုလု ျဖစ္ေနျပီ..။ ပါလာတဲ့ စပယ္ယာဘီးနဲ႔ ျဖဳတ္တပ္ လဲလွယ္ရင္း နားလက္စနဲ႔ အဲဒီနားမွာ.. ခဏတျဖဳတ္ နားၾကတယ္..။

ကားေမာင္းေနတုံးက မသိသာေပမယ့္ အျပင္မွာ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္နဲ႔ နည္းနည္းေအးသလုိ ခံစားရတယ္..။ လဆန္းရက္ဆုိေပမယ့္ လ ကုိ မျမင္ရဘဲ.. ၾကယ္စုံတဲ့ ေကာင္းကင္က ပိန္းပိတ္မေမွာင္ေအာင္ သူ႔အလင္းနဲ႔ အုပ္မုိးထြန္းညွိထားတယ္..။ အဲဒီအလင္းနဲ႔႔ပဲ လမ္းေဘး၀ဲယာ ေတာအုပ္အုပ္ ေတာင္မုိ႔မုိ႔.. ၀ုိးတ၀ါးျမင္ေနရတယ္..။ လက္က နာရီကုိၾကည္႔ေတာ့ ညဆယ့္တစ္နာရီခဲြျပီ..။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးက တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လုိ႔..။ အေအးဓါတ္ပါတဲ့ ေလကုိ အားရပါးရ ရွဳရွိဳက္ရင္း ေကာင္းကင္ကုိ အမွတ္မထင္ ေမာ့ၾကည္႔မိတယ္..။ လွ လုိက္တာ..။ ဒီလုိ ၾကယ္စုံတဲ့ ညေတြ ငါထိေတြ႔ခြင့္မရခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ျပီပဲလုိ႔ အလန္႔တၾကား ေတြးမိတယ္..။

ငယ္ဘ၀.. ညမ်ားရဲ႔ ေကာင္းကင္က အလိုလို ေခါင္းထဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္..။ ညီအကုိတေတြ အိမ္ေရွ႔တလင္းမွာ “ ဟုိဟာက ေမာင္ရင္ဆုိင္ထမ္း.. ဒီဟာက ေဖ်ာက္ဆိပ္ ” နဲ႔ အေတာ္ညဥ္႔နက္သည္အထိ ၾကယ္ၾကည္႔ရင္း ကစားခဲ့ၾကတဲ့ ပုံရိပ္တခ်ိဳ႔ အေတြးထင္လာခဲ့တယ္..။ ကစားရင္း ျငင္းၾကခုန္ၾက စိတ္ေကာက္ၾကတာေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္လာတယ္..။ ထူးထူးျခားျခား အဲဒီေန႔ညမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြကုိ တအားလြမ္းေန မိခဲ့တယ္..။

ခရီးဆက္ဖုိ႔ ကားထဲျပန္၀င္ စတီယာရင္္ ကုိင္သည္႔အထိ အလြမ္းက မေျပခ်င္ဘူး..။

အဲသလုိနဲ႔ဆက္ေမာင္းလာတာ.. ပ်ဥ္းမနားေရာက္ေတာ့ မနက္ တစ္နာရီ..။ အညာေျမ တ၀က္နင္းမိျပီ ေပါ့..။

2 comments:

လွတ်ငြိမ်းလေပြေ (breeze) said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ နယ္ကို ညဘက္ ခရီးသြားရင္ ”ငါဟာ ညထဲကို တိုးဝင္သြားေနတယ္” ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး ရတယ္၊ ျပီးေတာ့ ညေလက တမ်ိဳးပဲ၊ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္၊

Unknown said...

အကိုဳကီး- အျမန္လမ္းက ေထာက္ဳကံ ့အလြန္က စတာ ေနာ္။ တိုက္ဳကီးကေတာ့ ျပည္လမ္းပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေသးတယ္။ အကိုဳကီးရဲ ့ ့ဘ၀ဇာတ္ေဳကာင္းေတြ မေန ့တစ္ေန ့လံုးဖတ္- အခုလည္းဖတ္ေနတာ... အရမ္းသေဘာက်တယ္။ အကိုဳကီးစာေတြဖတ္ရင္း ဆရာဦးေမာင္ေမာင္လတ္(အခုေတာ့လူဆိုးထိန္းလုပ္ေနတယ္)၊ ေဒၚဂြက္တို ့ကို သတိရသြားတယ္။ ဆက္ခ်အကိုဳကီးေရ...