Friday, November 28, 2008

34.1 ရြာျပန္နိဒါန္း (သုိ႔ ) မဒမ္ႏွင့္ ဂ်ီေတာ့ ေျပာၾကျခင္း

ဘေလာ့ဂ္ကေနတဆင့္ ဆမိတ္ခုံရြာက ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းတာေတြကုိ ၾကဳံရင္ၾကဳံသလုိ မဒမ့္ကုိ ေျပာျပမိတယ္..။ အလွဴေငြ ဘယ္ေရြ႔ဘယ္မွ် ရေနျပီဆုိေတာ့ မဒမ္ကေတာင္ မ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆန္ျပဴး နဲ႔ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ရသလားတဲ့..။ ခမ်ာ အံ့ၾသေနေသးတယ္..။

ေနာက္.. အဲဒီကိစၥနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္ရြာျပန္မယ္ စီစဥ္ေတာ့ မဒမ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ီေတာ့ ေျပာရေတာ့တယ္..။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တအိမ္တည္း ေနၾကျပီး ဘယ္ကေန ဂ်ီေတာ့ ၾကတာလဲ လုိ႔ ထင္မေနၾကနဲ႔အုံး..။ မဒမ္က သူပါ .. ရြာလုိက္ခ်င္တယ္ဆုိျပီး တဂ်ီဂ်ီနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ talk ေနေတာ့တာကုိ ေျပာတာ..။

ျပန္မွာကလည္း ကုိယ့္ကားနဲ႔ကုိ ဆုိေတာ့ မဒမ္က လုိက္ခ်င္ရွာတယ္..။ (ကုိယ့္ကားဆုိလုိ႔ အထင္ေတြၾကီးမသြားၾကပါနဲ႔အုံး..လက္ရွိအလုပ္မွာ ကြ်န္ေတာ္စီးဖုိ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ၀ယ္ေပးထားတဲ့ ကားပါ)

မဒမ့္ကုိ ေခၚခ်င္ေပမယ့္ သားနဲ႔သမီးက ေက်ာင္းတဖက္နဲ႔ ဆုိေတာ့ မျဖစ္ျပန္ဘူး..။ ကေလးေတြ ထားခဲ့ရေအာင္ကလည္း အဆင္ကမေျပ..။ ရြာက ရန္ကုန္ေရာက္ေနတဲ့ လူၾကီးတခ်ိဳ႔နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔ကလည္း လမ္းၾကဳံလုိက္ၾကအုံးမယ္ဆုိေတာ့ မဒမ္ ဂ်ီေတာ့ ေတာ့တာကုိ အတင္းေခ်ာ့ေမာေျပာဆုိ sign out လုပ္လုိက္ရတယ္..။ (တအိမ္တည္းဆုိေတာ့ invisible mode နဲ႔ ထြက္ေျပးလုိ႔လဲ မရဘူးေလ )

တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကြ်န္ေတာ္တက္ခဲ့ရတဲ့ ရြာေက်ာင္းကလည္း ႏွစ္ငါးဆယ္ ေရႊရတုပဲြ လုပ္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနေတာ့ .. ပဲြျဖစ္ေျမာက္ေရး ရန္ကုန္ေကာ္မတီေတြ ရြာျပန္ ညွိဳႏႈိင္းစည္းေ၀းပဲြ လုပ္ဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကားက အခြင့္သင့္သြားခဲ့တယ္..။

ကားက ဗင္ကား ဆုိေတာ့ လူအမ်ားၾကီးေတာ့ ဘယ္ႏုိင္မလဲ..။ ကြ်န္ေတာ္အပါ.. စုစုေပါင္း ေလးေယာက္.. ရန္ကုန္ကေန ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္ ထြက္ၾကမယ္ လုိ႔ စီစဥ္လုိက္တယ္..။ ႏုိ၀င္ဘာ (၆) ရက္.. ၾကာသပေတး ေန႔ ေပါ့..။ ညတစ္ညလုံး ေမာင္းမယ္..။ မိတၳီလာေရာက္မွ ျမင္းျခံလမ္းခဲြကတဆင့္ ရြာသြားၾကမယ္..။ ကားေမာင္းတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူပါလာတဲ့ ရြာသားတစ္ေယာက္နဲ႔ တလွည္႔စီ ေပါ့..။

သြားမယ့္ေန႔မွာ ရုံးကေန ခပ္ေစာေစာျပန္ခဲ့ျပီး အိမ္မွာ အ၀တ္အစားေရြး အိပ္ျပင္တယ္..။ တညလုံးကားေမာင္းရမွာဆုိေတာ့ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္သြားေအာင္ ေရပါခ်ိဳးလုိက္တယ္..။ သားနဲ႔သမီးကုိ ရြာျပန္မယ့္အေၾကာင္း အသိေပးတယ္..။ အိမ္စာေတြ မွန္မွန္လုပ္ဖုိ႔ သူတုိ႔အေမစကား နားေထာင္ဖုိ႔ ေျပာရင္းေပါ့..။ ေနာက္.. သူတုိ႔ကုိ ႏႈတ္ဆက္စကား ေပြ႔ဖက္ ဆုိျပီး အထုပ္ဆဲြ ထြက္ေတာ့ မဒမ္က အိမ္အေပါက္အထိ လုိက္လာတယ္..။

မလုိက္ရလုိ႔ စိတ္ေကာက္ျပီး ဆူေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ႏႈတ္ဆက္အနမ္း ေတာင္းသလုိလုိ အထင္နဲ႔ အာဘြားလုပ္ေတာ့ မဒမ္က ေရွာင္ထြက္ျပီး “ ကားကုိ ဂရုစုိက္ေမာင္း ” တဲ့..။

ကဲ.. ရြာအျပန္ခရီး စျပီေပါ့..။

No comments: