ဘီးဖာဖုိ႔ကိစၥ လွည္းဆရာကုိ စုံစမ္းၾကည္႔ေတာ့ နီးနီးနားနားမွာ မရွိဘူးတဲ့..။ ေရွ႔နား သုံးေလးမုိင္က ေက်ာင္းကုန္းဆုိတဲ့ ရြာမွာေတာ့ ဆုိင္ကယ္ဘီးဖာဆုိင္ ရွိတယ္လုိ႔ သိရတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကုိ ဘယ္လုိ သြားရပ..။ ကားကလည္း ေမာင္းမျဖစ္ေတာ့..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ဆုိင္ကယ္သမားမ်ားကုိ အကူအညီ ေတာင္းဖုိ႔ စိတ္ကူးရတယ္..။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ လုိလုိလားလား ကူညီမယ့္ ဆုိင္ကယ္သမားတစ္ေယာက္ နဲ႔ ေတြ႔တယ္..။ အျမန္လမ္းမွာ ေပါက္ခဲ့တဲ့ ဘီးက tubeless..။ ဆုိင္ကယ္ ဘီးဖာ တဲ့သူေတြက tubeless ဆုိ ဖာတတ္ခ်င္မွ ဖာတတ္မွာ ဆုိတာနဲ႔ လတ္တေလာေပါက္တဲ့ tube (ကြ်တ္) နဲ႔ ဘီး ျဖဳတ္ေပးလုိက္ရတယ္.။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖဲြ႔ထဲက တစ္ေယာက္ ဘီးေပါက္ကုိ ေဒါင္လုိက္ကုိင္ျပီး ဆုိင္ကယ္ေနာက္က ခြစီးလ်က္ ပါသြားတယ္..။
သူတုိ႔ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ရင္း လမ္းေဘး၀ဲယာက နဘူးျခဳံေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ေငးေနမိတယ္..။ ေဆာင္းဦးရနံ႔နဲ႔အတူ ျဖဴလြလြ နဘူးပြင့္ေတြျမင္ေတာ့ ေတာ္၀င္သဇင္ ပန္းကို ေျပးျမင္မိတယ္..။ တကယ္တမ္းက်.. လမ္းေဘးမွာ ေပါက္လုိ႔သာ.. နဘူးပြင့္ ဂုဏ္မတင့္တာပဲ..။ အလွခ်င္းယွဥ္ရင္ ထီးသုံးနန္းသုံး သဇင္ပန္းထက္ သူမေလ်ာ့ဘူး..။
အေရာင္အေသြး.. ပြင့္ဖတ္ပြင့္ခ်ပ္.. ငြားငြားစြင့္စြင့္ရွိတာ (ကြ်န္ေတာ့္အျမင္) သူကေတာင္ ပုိေသးတယ္..။ ေနာက္ျပီး နဘူးကုိင္းက အညာမွာ လက္ေတြ႔အသုံးတည္႔ ေသးတယ္..။ သဇင္ကုိင္းဆုိတာကေတာ့ ထင္းဆုိက္ရုံကလဲြလုိ႔ ဘာမွသုံးစားမရပါဘူး..။ နဘူးကုိင္းဆုိတာ နဘူးပင္ရဲ႔ ပင္စည္ကုိ ေျပာတာ..။ နဘူးပင္က ႏႊယ္ပင္မ်ိဳး..။
သူပင္စည္ကုိင္းက ပ်င္းတဲြတဲြ ႏုိင္တယ္..။ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခ်ိဳးမရဘူး..။ သူ႔ကုိ လုိအပ္တဲ့ ပုံသ႑ာန္ေကြးလုိ႔ ရတယ္..။ ရြာဖက္က ေဆးရြက္ၾကီး ထည္႔တဲ့ ေဆးပုိ(ေဆးပုတ္) ေတြဆုိ နဘူးကုိင္းကုိေခြ အဖုံးလုပ္မွ.. ေတာင့္တင္းခုိင္မာတယ္..။
ငယ္ငယ္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္သေဘာက်တဲ့ အညာေဒသ ေဆာင္းတြင္းမွာ သဇင္ပြင့္နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ အပြင့္ ပြင့္ေလ့ရွိတဲ့ အပင္ ေပါ့ဗ်ာ..။
အညာကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ေတာ့လား မသိပါဘူး..။ ရန္ကုန္ေရာက္လုိ႔ စားေသာက္ဆုိင္ တကာမွာ လူေတြ ၾကိဳက္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ Mayonnaise Cheese ထက္ အညာပုံးရည္ၾကီးကုိ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ပုိတမ္းတမိတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ.. ပုံးရည္ၾကီးက ပုိေကာင္း ထင္တာပဲ..။ တခါတရံ အိမ္မွာ မဒမ့္ကုိ အားလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ ေၾကာ္ခုိင္းျပီး ပုန္းရည္ၾကီးနဲ႔ တုိ႔စား လုိက္တယ္..။ ျမန္မာ Mayonnaise ေပါ့..။ မုိက္တယ္ ဗ်..။
တေန႔က်ရင္ အရသာ နဲ႔အသြင္အျပင္ကုိ နည္းနည္းတုိးတက္ေအာင္ လုပ္ျပီး ကမၻာကုိေတာင္ မိတ္ဆက္မလားလုိ႔ ေတြးေနမိေသးတယ္..။ ေအာင္ျမင္ျဖစ္တယ္..။ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည္႔တာ ဘာရွဳံးတာလုိက္လုိ႔ ေႏွာ..။
ေနာက္ အညာထြက္ ေဒသ အစားအစာမွာ ေဇာင္ဂ်မ္း ခ်ဥ္ ဆုိတာ .. ကုိရီးယား ကင္ခ်ဥ္ထက္ အျပတ္သာသဗ်..။ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက လူေတြကေတာ့ ေဇာင္ဂ်မ္းပင္ဆုိတာေတာင္ မၾကားဖူးေလာက္ပါဘူး..။ အညာမွာပဲ ရွိတဲ့အပင္ ပါ..။ သူ႔အသီးက ေဂြးသီးေလာက္ အရြယ္ရွိတယ္..။ အခြံက နည္းနည္းမာျပီး အထဲအႏွစ္ တည္ေဆာက္ပုံက ၾကာသီးၾကာခြက္ အတြင္းပုိင္းနဲ႔ နည္းနည္းဆင္တယ္..။ အႏွစ္အကာအတြင္းမွာ အေစ့အိမ္ေလးေတြ ရွိတယ္..။
အဲဒီအသီးကုိ ထက္ျခမ္းျခမ္း.. အတြင္းသားကုိ ဇြန္းနဲ႔ေကာ္ ( ၾကက္ဥျပဳတ္ထဲက အကာအသားကုိ ေကာ္သလုိမ်ိဳး ) ျပီး အခ်ဥ္တည္ထားတာကုိ ေဇာင္ဂ်မ္းခ်ဥ္ လုိ႔ ေခၚတယ္..။ တကယ္က ေဇာင္ဂ်မ္းသီးခ်ဥ္ေပါ့..။ ရာသီခ်ိန္မွ ရတဲ့ အညာအစားအစာတမ်ိဳး ပဲ..။ ေဇာင္ဂ်မ္းပင္က အညာမွာေတာ့ အေလ့ေပါက္ အပင္..။ ရြာက အိမ္တုိင္းလုိလုိမွာ တစ္ပင္ႏွစ္ပင္ေတာ့ ရွိတတ္တယ္..။
ဘ၀ေလာကဓံမုန္တုိင္း ထဲ ကူးခတ္လြင့္ေမ်ာဖုိ႔ ရြာက ထြက္လာကတည္းက စားခြင့္မၾကဳံရေတာ့တာ.. အနည္းဆုံး ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ ရွိပါျပီ..။ ရြာေရာက္လုိ႔ စားခြင့္ၾကဳံရင္ေတာ့ စားခ်င္ေသးသပ..။ ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ နည္းပါတယ္..။ ႏုိ၀င္ဘာ ဒီဇင္ဘာဆုိ.. ေဇာင္ဂ်မ္းသီးက တုံးေလာက္ျပီ..။
ကဲ.. နဘူးျခဳံျမင္တာကေန ေတာင္စဥ္ေရမရ.. အညာဓေလ့ အစားအစာမ်ားအေၾကာင္း ေျပာမိေနတာ ရပ္ျပီး ခရီးစဥ္ အေၾကာင္း ဆက္မယ္..။
ဘီးသြားဖာသူမ်ားကလဲ ေစာင့္ေနရလုိ႔လားမသိဘူး..။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မလာႏုိင္ၾကဘူး..။ သိပ္မေ၀းဘူး လုိ႔ ေျပာသြားၾကေပမယ့္ .. ဆုိင္ကယ္ဘီးဖာတဲ့သူက ကားဘီးကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မဖာတတ္လုိ႔ ၾကာမ်ား ေနသလားပဲ..။ သူတုိ႔ေစာင့္ရင္း တျခား.. လုပ္စရာလဲ မရွိတာနဲ႔ .. ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ခရီးသည္ ကားတခ်ိဳ႔ကုိ ဓါတ္ပုံ နည္းနည္းရုိက္ေနလုိက္တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လမ္းမွားလာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာတဲ့ လွည္းဆရာနဲ႔လဲ တပုံေလာက္ တဲြရိုက္လုိက္တယ္..။
လမ္းေဘးမွာ ပုဆုိးျခဳံထုိင္ျပီး ကားေစာင့္ေနၾကတဲ့ အညာသူအညာသား ကြ်န္ေတာ့္ေဆြမ်ိဳးမ်ား (ခင္ခင္ထူးေလသံနဲ႔) ကုိလည္း တပုံေလာက္ ဆြဲလုိက္တယ္..။ (အဲဒီပုံမ်ား ဘေလာ့ဂ္ၾကြလာေဆြသဟာ တုိ႔ ၾကည္႔ရွဳႏုိင္ရန္ တင္ေပးလုိက္ပါေၾကာင္း )
တနာရီခဲြေလာက္ၾကာေတာ့ ဘီးဖာသြားသူမ်ား ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္..။ ဖာလာတဲ့ဘီးကုိ အျမန္တပ္ျပီး မိတၳီလာဖက္ျပန္ေမာင္းလာခဲ့ၾကတယ္..။ မွား၀င္လာတဲ့ လမ္းဆုံျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆယ့္နာရီခဲြေလာက္ ရွိျပီ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment