Saturday, July 19, 2008

15.2 အေဖနဲ႔အေမ

အေဖအရက္မူးတုိင္း.. အိမ္ရႇိလူကုန္ ႏႇိပ္ေပးရတယ္..။ မူးရင္ အေဖက ေသြးနည္းနည္း ဆုိးတယ္..။ ရစ္တယ္..။ အေဖ့ကုိ ႏႇိပ္ေပးရတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ ျပႆနာတက္ေလ့ရႇိတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္ႏႇိပ္တာ.. ေပ်ာ့တယ္.. ျပင္းတယ္.. ေစတနာမပါဘူး.. စသျဖင့္.. အေဖ အျမဲအလုိမက်ျဖစ္တယ္..။ အေဖ့ကုိ ႏႇိပ္ေပးရလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေညာင္းေတာ့ ဘယ္သူက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ျပန္ႏႇိပ္ေပးမႇာလဲ လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေမးရင္ အေဖသိပ္စိတ္ဆုိးတယ္..။

အေဖမူးရင္ ဆုိေလ့ရႇိတဲ့.. ေတးသြားအတုိအထြာေလးေတြ ရႇိေသးတယ္..။ မၾကာခန ၾကားေနရေတာ့.. အခုအခ်ိန္အထိ ကြ်န္ေတာ္အလြတ္ရေနေသးတယ္..။

''လိမ္ႏုိင္ရင္ ပညာရႇိ .. ညာႏုိင္ရင္ သစၥာရႇိ.. ၀ိႏုိင္မႇ လူေမာ္ '' ဆုိတဲ့ စာသား အေဖ သိပ္ၾကိဳက္တယ္..။ ၀ိႏုိင္မႇ လူေမာ္ဆုိတာ.. ၀ မရႇိဘဲ ၀ိလုပ္ႏုိင္မႇ လူေတာ္ျဖစ္မယ္ ဆုိတဲ့ အဓိပၸယ္ပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္လည္း.. အဲဒါကုိ အစက နားမလည္ပါဘူး..။ ႏႇိပ္ေပးေနရလို႔ စိတ္ကုန္ေနတဲ့ ၾကားထဲ.. အေဖဆုိတဲ့ သီခ်င္းေတြကုိ ဘယ္ခံစားႏုိင္ပါ့မလဲ..။ ေနာက္မႇ.. ေအာ္.. ၀ိႏုိင္ မႇ လူေမာ္ ဆုိတာ.. ဒါကုိ ဆုိလုိတာပါလားလို႔ သိလာတာပဲ..။

အေဖ့ရဲ့ အရက္မူးေတးသြား ေနာက္တစ္ပုဒ္ရႇိေသးတယ္.. '' ေဂြးေတာက္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳ ေသးေပါက္လ်က္ သီခ်င္း ဆုိ '' ဆုိတဲ့ ေတးသြားပဲ..။ မူးျပန္လာလို႔ အိမ္ေပါက္၀ ေရာက္တာနဲ့ အဲဒီသီခ်င္းဆုိျပီး.. အေဖ ပုဆုိးလႇန္ ေကာ့ပန္းေတာ့တာပဲ..။


ေျပာရဦးမယ္..။ အေဖ့မႇာ.. မိန္းမသုံးေယာက္ေတာင္ ရႇိတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ အေမက.. ၾကီးမႇယူလို႔ မယားၾကီးလို႔ ေခၚရမယ္ဆုိတဲ့ ေလာ့ဂ်စ္နဲ့ ဆုိရင္ေတာ့ အၾကီးဆုံးေပါ့..။ အရပ္ေျပာ ေျပာရရင္ေတာ့.. အငယ္ဆုံးပါပဲ..။

ကြ်န္ေတာ့္မႇာ.. အေဖတူအေမတူ ညီအကုိေမာင္ႏႇမက.. ငါးေယာက္ရႇိတယ္..။ အေဖတူ အေမကဲြက.. ကုိးေယာက္ေတာင္ ရႇိတယ္ဆုိေတာ့.. စုစုေပါင္း ညီအကုိ ေမာင္ႏႇမ.. ဆယ့္ေလးေယာက္ေတာင္ရႇိတယ္..။ အဲဒီထဲက.. အမတစ္ေယာက္ဆုိရင္.. ကြ်န္ေတာ္အခုအခ်ိန္အထိ.. အျပင္မႇာ မေတြ႔ဖူးဘူး..။ အဆက္အသြယ္လည္း မရႇိဘူး..။ အေဖကုိယ္တုိင္ေတာင္.. သူတုိ့သားအမိ ဘယ္မႇာ ေနမႇန္းမသိဘူး..။ သူတုိ့က ဒုတိယအိမ္ေထာင္ ေပါ့..။

အေဖ့ရဲ့ ပထမဦးဆုံး မိန္းမနဲ့က.. ေယာက်္ားေလး ေျခာက္ေယာက္ မိန္းကေလး ႏႇစ္ေယာက္ ေမြးတယ္..။ အၾကီးဆုံး ေယာက်္ားေလးက.. ကြ်န္ေတာ့္အေမနဲ့ သုံးႏႇစ္ေလာက္ပဲ ကြာတယ္..။ အေဖနဲ့ အေမနဲ့က.. ဆယ့္သုံးႏႇစ္ကြာတယ္..။ အေဖက ဆယ့္ငါးႏႇစ္သားေလာက္မႇာ.. အိမ္ေထာင္က်တယ္..။

ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က.. အေဖနဲ့ ျမိဳ႔လုိက္သြားတယ္..။ ျမိဳ႔ေရာက္ေတာ့.. အေဖ့ရဲ့ အရင္အိမ္ေထာင္က သားေတြ အေဖ့ကုိ လာေတြ႔တယ္..။ ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ေသးေတာ့.. အေဖတူ မေအကဲြ အကုိေတြ ရႇိမႇန္းဘယ္သိမလဲ..။ ဒီေကာင္ေတြ ငါ့အေဖကို အေဖေခၚတယ္.. ဘယ္ကေကာင္ေတြလဲ လို႔ ကြ်န္ေတာ့္မႇာ နားမလည္ႏုိင္ ျဖစ္ရတယ္..။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့.. အေမ့ကုိ ျပန္ေျပာျပမိတယ္..။

'' အေမ အေမ.. အေမ့သား မဟုတ္တဲ့ အေဖ့သားေတြ.. ကြ်န္ေတာ္ျမိဳ႔မႇာ ေတြ႔့ခဲ့တယ္..။ အဲဒီေကာင္ေတြက.. အေဖ့ကုိ အေဖေခၚသဗ်.. '' လို႔..။

မႇတ္မိေသးတယ္..။ အေဖနဲ့ အေမ အၾကီးအက်ယ္ ေနာင္ဂ်ိန္ပေလးေတာ့တာပဲ..။

အေဖနဲ့ အေမ ရန္ျဖစ္ရင္ အေဖက အေမ့ကုိ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္ေအာင္ သိပ္ေျပာ သိပ္လုပ္ေလ့ရႇိတယ္..။

အေမ့ကုိ တရားနည္းလမ္းက်က် ဘယ္ေတာ့မႇ အေဖျပန္ရႇင္းေလ့မရႇိဘူး..။ အေမ ဘာေျပာေျပာ ထုိင္ျပီး ဘုေတာ့ေနတာပဲ မ်ားပါတယ္..။

ရႇင့္ကုိ ယူမိတာ.. သိပ္မႇားတယ္ လို႔ အေမက ေျပာရင္.. '' မႇား ပဒါး '' ေပါ့ကြာ လို႔ အေဖက ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာတယ္..။ အေမက.. သိပ္စိတ္ကုန္တာပဲ လို႔ ေျပာရင္.. အေဖက.. '' ကုန္ ပဒုံ '' ရႇင့္ကုိ မေပါင္းခ်င္ဘူး ဆုိရင္.. '' မေပါင္း ပေဒါင္း '' .. နဲ့ တစ္ခြန္းမက်န္ ေအာက္ကလိအာ လုိက္ေျပာေနေတာ့တာပဲ..။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ အေမငုိတာနဲ့ပဲ ဇာတ္သိမ္းေလ့ရႇိတယ္..။

အေဖနဲ့ အေမရန္ျဖစ္တာဟာ.. ကြ်န္ေတာ္တုိ့ အတြက္ကေတာ့.. အိပ္ရာ၀င္ပုံျပင္ေတြကုိ ျဖစ္လို႔..။

အခုေတာ့လည္း.. အဘုိးၾကီးအဘြားၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီေပါ့..။ အေဖလည္း.. အရင္လုိ မာန္ေတြ မရႇိရႇာေတာ့ပါဘူး..။ အခုဆုိရင္အေမမသိေအာင္ အေဖခမ်ာ ေဆးလိပ္ခုိးေသာက္ ေေနရတဲ့ အထိပဲ..။ အရင္ကဆုိ.. ငါဖာသာ ေသာက္တာ ဘယ္သူ့ ဂရုစိုက္ရမႇာလဲ ဆုိတဲ့ အေဖေလ..။

အေဖအျပင္က ျပန္လာရင္.. အေမက.. အေဖ့အက်ၤ ီ အိပ္ကပ္ တန္းႏႈိက္တာပဲ..။ ေတြ႔သမ် စီးကရက္ ေဆးေပါ့လိပ္ ခ်ိဳးျပီး အကုန္လႊင့္ပစ္ေတာ့တာပဲ..။ အေဖကေတာ့.. အေမလုပ္သမ်.. ရယ္က်ဲက်ဲနဲ့ ၾကည့္ေနတယ္..။

ျပီးမႇ.. မ်က္မႇန္ဘူးထဲ ထည့္ထားတဲ့.. ေဆးလိပ္ထုတ္ျပီး အေမမသိေအာင္ ေသာက္ေတာ့တာပဲ..။

'' မင္းအေမလည္တယ္ ဆုိတာ.. အေဖအိပ္ေနသေလာက္ပဲ ရႇိတယ္ ငါ့သား.. သူက ေဆးလိပ္ဆုိရင္.. အက်ၤ ီ အိပ္ကပ္ထဲမႇာပဲ သိမ္းလို႔ ရတယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့ မိန္းမ ကြ .. မ်က္မႇန္ဘူးထဲ ေဆးလိပ္ထည့္လို႔ ရတာ.. သူမသိဘူး '' လုိ့္ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေျပာျပီး အေဖ တဟားဟား ရယ္ေနတတ္တယ္..။


အေဖက အဲဒီလုိ လူမ်ိဳး..။

သတိရလို႔.. အေဖေရးတဲ့ စာတစ္ေစာင္အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္..။ အဲဒီတုံးက ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းျပီးစ..။ အလုပ္အကုိင္မယ္မယ္ရရ မရႇိေသးတဲ့အခ်ိန္..။ ဆယ္တန္းဂုိက္ လုပ္လုိလုိ ဘာလုိလုိ လုပ္ရင္း တစ္ေယာက္ထဲ မတ္တတ္အိပ္ေနတဲ့ အခါသမယေပါ့..။

ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ အေဆာင္လိပ္စာနဲ့ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္..။ အေဖ့ဆီက..။

စာအိပ္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့.. မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ထဲက ျဖတ္ညႇပ္ထားတဲ့.. ကာတြန္းစာရြက္ေလး ေတြ႔ရတယ္..။ တျခား ဘာစာမႇ မပါဘူး..။ အဲဒီ ကာတြန္းစာရြက္ပဲ ပါတယ္..။

ပုဆုိးအဖာ အက်ၤ ီအဖာနဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အဘုိးၾကီးတစ္ေယာက္က ေဗဒင္ဆရာေရႇ့မႇာ က်ဳ့ံက်ဳံ့ေလး ထုိင္ေနတဲ့ ပုံ သရုပ္ေဖာ္ထားတယ္..။

ေဗဒင္ဆရာက ...

'' သားေတြသမီးေတြက.. အဂ်ၤင္နီယာေတြ ဆရာ၀န္ေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီ ဆုိေတာ့.. ခင္ဗ်ား မပူရေတာ့ဘူး .. '' လို႔ ေျပာတယ္..။

ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အဘုိးၾကီးက

'' ဘယ္လုိ မပူရေတာ့တာလည္း ဆရာ '' လို႔ အားတက္သေရာ ေဗဒင္ဆရာကုိ ျပန္ေမးတယ္..။

အဲဒီမႇာ.. ေဗဒင္ဆရာက..

''အခုခ်ိန္ကစျပီး ကုိယ့္အတြက္ကုိယ္ပဲ ခင္ဗ်ား ရႇာစားရေတာ့မႇာမုိ့လို႔ပါ '' လို႔ ျပန္ေျပာထားတဲ့ ကာတြန္းစာရြက္ေလးေပါ့..။

ကာတြန္းစာရြက္ကုိ လက္ကကိုင္ရင္း အဲဒီတုံးက အေတာ့္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္..။

1 comment:

Summer Field said...

သူေျပာခ်င္တဲ့စကားကို ကာတြန္းတကြက္ထဲနဲ႔ ထိထိမိမိ ေျပာျပလိုက္တာပဲကိုး..။