ကြ်န္ေတာ့္မွာ.. ႏုိင္ငံျခားသား မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရွိတယ္..။ သူက.. အင္ဒုိနီးရွားလူမ်ိဳး။ စက္မႈဇုန္က စက္ရုံတစ္ရုံမွာ.. အလုပ္လုပ္တယ္..။ ျမန္မာျပည္ေရာက္ေနတာ အနည္းဆုံးဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ရွိျပီ..။
စလာတုံးကေတာ့.. တစ္ႏွစ္-ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ဆုိျပီး လာတာပဲ..။ ဒီေရာက္ေတာ့.. နီးစပ္ရာအ၀န္းအ၀ုိင္းထဲက ျမန္မာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အေၾကာင္းပါျပီး အခုထိ မျပန္ႏုိင္ ရွာေတာ့ဘူး..။ အင္ဒုိနီးရွားမွာ..မယားၾကီးန႔ဲ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္..။
သမီးအၾကီးက.. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က.. မဂၤလာေဆာင္တယ္..။ အေဖျဖစ္တဲ့သူ႔ကုိ.. မဂၤလာပဲြ ျပန္လာခ်ီးျမွင့္ေစခ်င္တယ္..။ သူကလည္း ျပန္သြားခ်င္ရွာတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ဒီကမိန္းမက.. ျပန္သြားျပီး ျပန္မလာမွာကုိ ေၾကာက္ေတာ့.. ေပး-မျပန္ဘူး..။ ဒီမွာကလည္း.. သမီးတစ္ေယာက္-သားတစ္ေယာက္ ထြန္းကားေနျပန္တယ္..။ သားေလးက အေတာ္ငယ္ေသးတယ္..။ အရင္ေမြးသမွ်က သမီးေတြခ်ည္း ဆုိေတာ့ သားေယာက်္ားေလးကုိ သူအေတာ္သဲတယ္..။
ေနာက္ဆုံးေတာ့.. သူ မျပန္ျဖစ္လုိက္ဘူး..။
ျပန္သြားျဖစ္ရင္လည္း. ဟုိဖက္မိသားစုက သူ႔ကုိ ျမန္မာျပည္ျပန္ခြင့္ ေပးခ်င္မွ ေပးမွာဆုိတာ သူသိတယ္...။ ဟုိဖက္ေရာက္သြားျပန္ေတာ့လည္း ဟုိဖက္ကုိ သိပ္ၾကီး ပစ္ပစ္ခါခါ လုပ္ျပီး ျပန္လာဖုိ႔ ခက္ ထင္ပါရဲ ႔..။ ဒါေၾကာင့္.. ခမ်ာ့.. ျပန္ခ်င္ေပမယ့္.. မျပန္လမ္းကုိပဲ ေရြးရွာတယ္..။
ဒီက မိန္းမကေတာ့.. ေပ်ာ္တာေပါ့..။ ဒီမွာက.. ေယာကၡမေတြေရာ-ခယ္မေတြေရာ-ေယာက္ဖေတြေရာ.. သူ႔လစာေပၚ မီွခုိေနၾကတာ။
ဒီက မိန္းမက.. အသားလတ္လတ္-ေတာင့္ေတာင့္ ၾကည္႔ေပ်ာ္ရွဳေပ်ာ္ရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အေတာ့္ကုိ ဆင္းရဲရွာတယ္..။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့စက္ရုံမွာ.. သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္း လုပ္ထင္ပါရဲ ႔..။
အဲဒါကုိ ေမာင္မင္းၾကီးသားက.. ႏွစ္ျခိဳက္ေတာ္မူျပီး.. ယူမယ္ဆုိျပီး ယူခဲ့တာပဲ..။ ယူျပီး မိန္းခေလးဖက္က.. တေဆြလုံး-တမ်ိဳးလုံး အိမ္ေပၚတက္ေနေတာ့.. ေမာင္မင္းၾကီးသား ခြက်ေနတယ္..။
သူက အဂၤလိပ္လုိ တစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစပဲ ေျပာတတ္တယ္..။ သူ႔မိန္းမက.. အဲဒီ တစ္လုံးစ-ႏွစ္လုံးစ ကုိေတာင္ နားမလည္ဘူး..။
ေယာကၡမေတြ အိမ္ေပၚတက္ေနတဲ့ဒဏ္ကုိ သူမခံႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း သူ႔မိန္းမကုိ အခုလုိ ေျပာေလ့ရွိတယ္..။ '' အုိင္ မဲရစ္ယူ- အုိင္ႏုိးမဲရစ္ ယူအာပါးပါး-ယူအာမားမား '' တဲ့..။
အဲဒါထက္လည္း သူ ေ႔ရွဆက္ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး..။ ဟုိကလည္း အဲဒီ '' အုိင္ ႏုိး မဲရစ္ ယူအာပါးပါး '' ဆုိတာေတာင္ ဘာေျပာမွန္းမသိေတာ့ ဒီထက္ ေ႔ရွဆက္လည္း အလကားပဲ..။
အဲဒါထက္ပုိျပီး ..သိပ္စိတ္ဆုိးလြန္းအားၾကီးရင္ေတာ့.. သူလုပ္တာ တစ္ခုရွိတယ္..။ အဲဒါက သူ႔ပတ္စ္ပုိ႔ ေျပးယူေတာ့တာပဲ..။
မိန္းမလုပ္သူကလည္း.. အဲဒါကုိ အထာက နပ္ေနျပီ..။ ဒီေယာက်္ား.. အ၀တ္တစ္ထည္-ကုိယ္တစ္ခုအျပင္ ပတ္စ္ပုိ႔ ကုိင္လုိက္တာနဲ႔ သိပ္စိတ္ဆုိးေနျပီဆုိတာ.. သိတယ္..။ အဲသလုိေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူး ဆုိျပီး
စကားလုံးကလဲြျပီး က်န္တဲ့နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေခ်ာ့ေတာ့တာပဲ..။
ေယာက်္ားက စိတ္ဆုိးတုိင္း ပတ္စ္ပုိ႔ ေျပးယူေတာ့.. မိန္းမက စိတ္ဆုိးရင္ေရာ.. ဘာလုပ္တယ္လုိ႔ ထင္လဲ..။ သူလည္း.. ပတ္စ္ပုိ႔ ေျပးယူတာပဲ..။
ဒင္းကုိ ငါသိပ္ေဒါသထြက္တယ္.. ဒင္းဒုကၡေရာက္သြားေအာင္ ဒင္းပတ္စ္ပုိ႔ကုိ ငါတစ္ခုခု လုပ္ပစ္လုိက္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့..။ ဒီတစ္ခါက်.. ေယာက်္ားက ေခ်ာ့တဲ့အလွည္႔..။
သူ႔႔မိန္းမ ေတာ္ရုံ စိတ္ဆုိးရင္ ပတ္စ္ပုိ႔မကုိင္ဘူးဆုိတာလဲ..သူက ေနာေက်ျပီးသား..။
အဲသလုိနဲ႔ပဲ.. ပတ္စ္ပုိ႔လုရင္း- ပတ္စ္ပုိ႔လက္၀ယ္ရွိသူကုိ က်န္တဲ့သူက အေလ်ာ့ေပးေခ်ာ့ေမာ့ရင္းနဲ႔ သူတုိ႔ လင္မယား.. အခုထိ အတူတကြ ရွိေနခဲ့တယ္..။ သူတုိ႔ရဲ ႔ မ်ိဳးဆက္ကေလးေတြလည္း ကုန္ဆုံးသြားတဲ့
အခ်ိန္ေတြအတုိင္း တေသြမတိမ္း ၾကီးျပင္းလာခဲ့တယ္..။
သူတုိ႔ ညားခါစက.. ကုိယ့္ျမန္မာမိန္းကေလး.. အေဖအရြယ္ ႏုိင္ငံျခားသား ယူရေကာင္းသလားဆုိျပီး ကရုဏာေဒါေသာ ျဖစ္မိေသးတယ္..။ ဒီဘဲၾကီးလည္း.. ဒီမွာေနစဥ္.. ယာယီမယားတစ္ေယာက္
အတည္လုိလုိနဲ႔ သူ႔ဆႏၵအာသာေျပဖုိ႔ တြကကိန္းနဲ႔ယူျပီး အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္သြားမွာပါလုိ႔ ေတြးခဲ့ဖူးတယ္..။
အခုေတာ့.. ကြ်န္ေတာ့္အထင္.. လဲြျပီထင္ပ..။ ေတာ္ရုံလင္မယား တြဲလက္မျမဲႏုိင္တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္တာကာလကုိ သူတုိ႔ေက်ာ္လႊားျပခဲ့တယ္..။ ဘဲၾကီးရဲ ႔ အဆင္ကလည္း ဒီေသာင္ယံက ေမာင္မခြါေတာ့မယ္ အေျခအေနရွိမုိ႔ ယေန႔မွစ.. ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ .. သူတုိ႔လင္မယား ပတ္စ္ပုိ႔အျပိဳင္လုေနၾကဦးမယ္ ဆုိတာလည္း
ေသခ်ာသေလာက္ပါ..။
ကုိယ့္ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ သားမွတ္မွတ္-မယားမွတ္မွတ္ ေပါင္းသင္းလုိ႔ ေက်နပ္မိေပမယ့္.. ဖခင္နဲ႔လင္-အရွင္လတ္လတ္ ဆုံးရွဳံးလုိက္ရတဲ့ သူ႔အရင္မိသားစုအတြက္ေတာ့.. ကြ်န္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါ..။
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဆုံတုိင္း.. အင္ဒုိနီးရွားက သူ႔သမီးေတြ အရြယ္ေရာက္ေနျပီလုိ႔ တမ္းတမ္းတတ-လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ အခုလုိ သူ အျမဲ ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္..။ '' မုိင္ ေဒါ့တား .. ေအာ ဘစ္ ( my daughters .. all big ) '' တဲ့..။
သူ႔ရဲ ႔ ေတာင္တစ္ခြန္း-ေျမာက္တစ္ခြန္း အဂၤလိပ္စကားက.. ရယ္စရာေကာင္းေပမယ့္.. ကြ်န္ေတာ္ မရယ္ျဖစ္ပါ..။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
welcome back ကိုနဗန. စာေတြျပန္ေရးပါဗ်ာ။ Blog မေရးေတာင္ Facebook Page ေလးေတာ့ လုပ္ထားပါဗ်ာ။
ဟုတ္.. ကြ်န္ေတာ့္ေဖ့စ္ဘြတ္ အေကာင့္ရွိပါတယ္..။ Ko Navana ပါပဲ..။ အဲဒီမွာတခ်ိဳ ႔ေရးျပီး .. ဒီမွာလည္း တင္ဖုိ႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္..။
ျမရြာက နဝေဒးသၾကားစက္စီမံကိန္းမွာ သြားအလုပ္လုပ္တံုးက စီမံကိန္းကာလ လာအလုပ္လုပ္တဲံ ထိုင္းေတြလဲ အဲလိုပဲ.. ျမရြာထဲက အမ်ိဳးသမီးအနည္းငယ္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က် ၾကတယ္။ ဒါမယ့္ စီမံကိန္းၿပီးေတာ့ ယိုးဒယားကို ျပန္ၾကတယ္။ ၃၅ ေလာက္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ျပည္ၿမိဳ႕ထဲက ၁၇-၁၈ ေလာက္ မိန္းကေလးကို မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ယူလုိက္တယ္.. ျမန္မာလို ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္။ ၿပီး သူ႕ကုမၸဏီကို ခြင့္ေတာင္းႀပီး ျမရြာမွာပဲ ဆက္အလုပ္လုပ္တယ္ ေျပာတာပဲ..။ သူလဲ ယိုးဒယားမွာ မိန္းမနဲ႕ ကြဲေနတာတဲ့။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေဝးသြားေတာ့ မသိေတာ့ဘူး..
ကိုနဗန ပို႕စ္အသစ္တက္ေတာ့ ဝမ္းသာသြားတာ.. ဒါမယ့္ ေဖ့ဘြတ္က စေတးတပ္စ္နဲ႕ တူတူျဖစ္ေနတယ္ :D
ဟဲဟဲ.. ဟုိဖက္ဒီဖက္ သီးသန္႔ခဲြမေရးေတာ့ဘူးလားလုိ႔..။
always happy to see you are back once a year on your blog or whatever...please keep forward...may we see you on FB?
I like your posts and writing style, Ko Navana.
I read your posts since 2008 but never leave comments.
ကိုနဗန စာၿပန္ေရးတာ ၀မ္းသာလိုက္တာ။မဖတ္ရတာၾကာေတာ႔ အရင္လက္ရာ လက္ေရးလက္သားအတိုင္း ဖတ္ေကာင္းဆဲပါ။ ဘေလာ႔ဂ္ဆက္ေရးပါ ကိုနဗန။ ပိတ္သတ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ေနာ္။
အရင္လို ဖတ္ရတာ သြက္လက္ေနတုန္း..
ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အကိုဘေလာ့ကိုအားေပးလာတာၾကာျပီ။ ၂၀၀၈ ကတည္းကစဖတ္လာတာ။ အကိုကေရးျဖစ္လိုက္မေရးျဖစ္လိုက္နဲ ့ဆိုေတာ့ဖတ္ရတာသိပ္အားမရဘူး။ ဒီလိုစာမ်ိဳးေတြဖတ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ေက်းဇူး.....
Post a Comment